Alle inzendingen over buizerd

Ooit al eens gedacht dat het muizen zijn waar een buizerd altijd maar op jacht in zijn scheervlucht zo naar smacht…

het heeft in de krant gestaan buizerds vallen fietsers aan in de buurt van Eexterveen bij de Duunsche landen zal het zeker veilig zijn voor een avondwandeling we keren toch maar om als wij gewaarschuwd worden in de velden roept een koekoek…

Als een buizerd wil ik wezen, solitair en autonoom, met enkele vleugelslagen naar mijn plekje in de boom. Tot plots weer alles helder wordt dan vlieg ik daar weer uit, al kan het even duren voor ik daartoe besluit.…

de buizerd bepleisterd met wolkenlucht zweeft in de hemelsalon spiedend naar onwetend leven in grazige weiden het verlangen diep in zijn vogelziel gezeteld…

voorname bruine pracht je vleugels bevrijden je moeiteloos van de aarde je hoort wentelend wiegend en wendend in de blauwzilveren voorjaarsluchten vol beloftes stijgend en rijzend boven de sluimerende zachtgroene lentebossen tot je bent opgelost in de hemelkoepel…

Aandachtig biddend voor zijn maal hangt de buizerd in de lucht. Zwevend zonder een gerucht spiedt hij naar een grondsignaal. De vleugelpunten trillen zacht bewogen door de warme wind, waardoor hij draagkracht vindt voor het volvoeren van de jacht. Plots duikt hij, stil, poten gestrekt als een baksteen naar de grond.…

Een kraaienpaar jaagt eendrachtig een roofzuchtige buizerd boven het bedauwde maaiveld weg. Ik hou erg van voor de hand liggende symboliek dezer dagen. ----------------------- uit: 'Klaai', 2008.…

Op de smalle omleidingsweg tussen Hoogstraten en Wortel kruist op maandagmorgen geen tien meter voor mijn ogen een buizerd statig mijn gezichtsveld en strijkt rustig neer even verder op een weipaal. Verwonderd bewonderend nieuwsgierig rem ik rij achteruit me dunkt we kijken elkaar aan de buizerd en ik.…

blijven je vleugels fladderen en proberen maar het gaat je niet lukken prachtig mooie buizerd nooit ga je nog wolken bereiken het einde van jouw schone vlucht.…

Lentezon, jij lokt veldmuizen uit hun hol en inspireert buizerds…

In het plantsoentje pikt de buizerd ongestoord, vliegt dan weg: fietsers!…

dat op het slingerend pad door het avondland nog laat ontwaakt waar een buizerd op eenzame hoogte door mijn blikveld wiekt en een knoestige eik met zacht geruis me koelte biedt waar ik met buizerd en eik in het geslonken land en licht verzink nog lang in de schemering alom aanwezig blijf .…

Lucht stuwt de buizerd cirkelend omhoog naar god ontkent zwaartekracht…

In het open veld trekt een muis een buizerd omlaag - mijn fietsbel rinkelt…

drie buizerds zweefden boven de tuin ze floten naar elkaar de oude tuinman floot blij terug mag ik bij je zweven addee…

een lome zomerzonnedag van blakend bladergroen om ruglings in het sprietend gras nu verder niets te doen dan hoofd steun op een elleboog te turen naar de lucht daar zweven buizerds hemelhoog hun zomerzonnevlucht…

Af en toe in de hoogte kijken en onthaasten af en toe als een vogel zweven als een buizerd een doodgewone valk af en toe geen hoogte vrezen en geen vrije val…

Prille wilgen jong nog van gewei zwart-wittekoeien knalgroene wei een buizerd hoog in de lucht om zijn vrije val toch zo berucht een wilde gans kribbig wit bekijkt het topfit…

Daar zijn in glooiend landschap geur van rijpe duindoornbessen een witte buizerd half verscholen achter gras tapuit pronkend met teder verenkleed op de grens van duin en wad vrolijk happend naar voor mij onzichtbare insecten Daar te zijn…

Ik moet denken en benoemen in de junizon en ik herken de buizerd aan zijn staart ver boven mij, hij weet niet van thermiek en doet niet meer dan wat hij is (maar vliegt!): een zwevende belevende Maar ik moet denken en benoemen, ik sluit mijn ogen even, open ze en vraag me dan al af of ik genoot.…

toen jij door geel laagland ging was je niet alleen maar iemand die voorbij ging het licht was van porselein zomerstof waaide op zwevende korrels van een droom de schillen van de tijd het breken van iets de buizerd biddend boven zijn prooi niet alleen maar iemand die voorbij ging…

ooy einde van de dag een buizerd maakt zijn laatste, lage vlucht het riet aan de waterkant de bomen op de dijken de bruine aarde op de akkers de graziggroene weiden alles houdt zijn adem in wacht, met ingehouden adem, op het nieuw begin…

In de grijze lucht kringelt een buizerd traag rond, duikt weg _ voor kraaien. Verre sneeuwwolken hangen stil en grauw, rondom glanzend avondrood…

Verharde wegen aangestampte paden soms een nieuwe route op blote voeten door de modder het mulle zand een hek een bord stop eigen terrein niet buiten de paden lopen honden aan de lijn maar in de verte blijft de buizerd roepen…

een late rode klaproos wiegt op de tonen van de wind een paardenbloem wacht op getuite lippen buizerds kondigen zichzelf aan cirkelend in de lucht schreeuwen ze naar hun prooi een vlinder danst samen met een blad dat naar beneden dwarrelt terwijl seizoenen elkaar kussen…

mensen verzamelen zich om moeder aarde te danken winden wervelen rond van zuid, west, noord, naar oost een buizerd vliegt zijn kringen ziet met zijn scherpe ogen hoe bloemen, bessen en vruchten een kleialtaar versieren in een licht briesje vleugt adem van de grote geest…

op de stenen weg langs witte berken horen we een marche funèbre in de verte van het licht naar de verste duisternis op handen gedragen op de maatslag van de tijd een buizerd hangt in gebed de wind waait onze wangen kil voor het laatst het laatst kwam jij voorbij…

En de schilder boetseert oneindig en gebroken de zonnebloemen die zich wenden naar het licht Koortsdromen spoken door aaneengeregen dagen niemand hoort de klop van zijn hart hij weet het komt nooit meer goed Het is voorbij boven hem gakken de ganzen zij weten waar ze gaan een cirkelende buizerd de voorafspiegeling van de dood…

Krakende paadjes, stekende winterzon, een schuchtere ree kruist ons pad, de buizerd lacht... Jij bent mijn vriend gehoefd, niet getrimd, vrij zoals het hoort... in lichte draf of galop zo lopen we het jaar in, wij op kop...…

In de lucht hangt een buizerd stil -hij bidt. Ei breekt in zachte nestwarmte - donsveertjes. Het land is vol waar kunnen vogels zich nog nestelen?…