Alle inzendingen over buurvrouw van streek

Ik hoor het suizen van de wind, En kijk hoe jij nog slaapt. ik wacht op de dag die zo begint, Terwijl jij rustig ontwaakt. Ik voel je ademhaling in mijn nek, En kruip nog tegen je aan. totdat ik na een tijd ontdek, dat ik weer op moet staan. Ik moet nog dingen af gaan maken, Maar lig hier nog zo lekker. Uiteindelijk pak ik toch het laken…

In onze streken Wordt vaak opgekeken. Ook wordt er toegekeken Vaak afgekeken Of weggekeken. Voor deze streken Moet je de vlag niet uitsteken.…

ze zei nooit veel leek niet zo aardig die dag begon ze te praten over haar lijf dat een verbond van verraad gesloten had dat ze niet meer sliep droomde van kleinkinderen van haar zoontje van acht gisteren zag ik haar weer ze droeg een zonnebril en een pruik…

een nieuwe buurvrouw die domweg tussen neus en lippen door vraagt of jouw rimpels in je genen zitten of dat het een restant is van een losbandig leven?…

Ik mis haar mis haar opgewektheid mis haar als persoon bijna tien jaar mijn buurvrouw Ik mis mijn buurvrouw ze was zo dapper na het overlijden van haar man ze ging niet bij de pakken neerzitten ook al waren ze al ruim vijftig jaar een span Ik mis mijn buurvrouw ieder op haar eigen balkon uren zitten op een stoel, zij onder een parasol…

Mijn buurvrouw heeft een hond hij blaft hij keft kortaf mijn buurvrouw een hond…

De buurvrouw rijmt TELKENS haar gedachten overdag maar ook in de nachten De buurvrouw met TELKENS weer die lieve groet alsof ze weet wat het met een ander doet De buurvrouw als creatief mens Tja, soms gaat er ook wel eens iets verkeerd geeft niets want je hebt er TELKENS van geleerd De buurvrouw hartelijk zorgzaam…

En Rubens ging in de fout Bekeek zijn model En fluisterde heel stout Luister naar mij lief boerinneke Zoals de zalm heeft zijn puikje Het mooiste aantrekkelijkste Aan jou is voor mij je buikje En zij gaf hem een gewillig oor En Rubens ging nog even door Je billen en borsten daarentegen Hadden wel wat zwaarder mogen wegen En hij legde haar…

De omgekeerde bladzijde tracht de stilte voor te blijven nu niemand, zelfs jij niet mijn gedachten kan verstoren ontroering brengt meer kalmte dan zwijgen eenzaam kan vertalen lichaamstaal blijft onveranderlijk door intieme artistieke streken gelaten in liefdesverdriet gestreeld breng ik mijn ziel terug naar zee en kijk ik naar de schepen…

Afscheid genomen van een oude buur hoe mager en dood vijfentachtig jaar de familie gecondoleerd, aangehoord hoe zeer ik op mijn vader lijk van uiterlijk Afijn vanmiddag dus wordt ze begraven, weer wat draden doorgeknipt, ik verlang naar zweven naar bevrijding van de vaste grond als ochtendmist opgaan in de lucht…

de buurvrouw kwam achterom binnen de jonge vrouw zuchtte maar de vrouw was oud dus toonde ze haar respect ze luisterde naar haar verhalen over mensen in de buurt kletspraatjes waren het altijd negatief ze antwoordde nauwelijks en buurvrouw begreep nors stond ze op om triomfantelijk te zeggen dat ze nog een bakkie ging doen –elders…

ze verscheen in lingerie en wou naar haar divan ze schrok en werd hysterisch het vrouwtje van mijn buurman ze wist niet dat ik daar was ik wou enkel maar wat vragen wat uitleg over kookwas maar ze bleek zo aangeslagen ze schrok en wou gaan lopen maar gleed uit op het parket haar been dat leek gebroken en dat was absoluut geen pret…

ik ben nooit het genie geweest dat met een streek rembrandt kon laten stralen het was altijd ploeteren en foeteren waarom ik niet de ziel naar boven kon halen alleen jij hebt mijn strijd geweten met oog en lach de waardevolle hints gegeven wees mij op nutteloze zaken die niets met de magie van jouw verschijnen hadden te maken…

Onverzettelijk van streek Gebracht, ontketend zich Gesteente uiteinde, Zich ondermijnende zelf. Verweerd een zwerfkei En gespleten in den vreemde, Breekt en geeft een grimas Meeuwenlach als delfstof prijs.…

Voor ieder een plaats Waar men zijn verstand verliest Wil het hart wonen…

Wanneer een hoogbejaarde vrouw Na ruzie en wie weet getreiter Een bijl plant in haar buufjes kneiter Volgt op die houw dan nog berouw? Eén slachtoffer in 't ziekenhuis In welke pels zat welke luis...…

het bed in een ziekenhuis haar laatste bed hij zoekt haar hand zijn bril verdwaald tussen oog en wang hij streelt kijkt wacht hoe zwijgt een man als hij verlaten wordt no hast gjin soargen mem bliuwt dy nei zingt hij zacht het klankspoor wijst haar de weg naar het witte licht…

het is zo vol rust en harmonie hier op ons stille hof dat men elkaar verwijtend aanblikt bij een morsdode spreeuw zonder aanwijsbare reden zo maar om de hoek midden op de stoep mevrouw de leeuw-van schie zei bij ons in de bocht wordt altijd zacht gereden het is ook te ver gezocht een hardrijder die zijn auto verlaat voor midden op de…

de magnolia bloeit open zelfs de buurvrouw zwaait naar mij…

Fatsoen moet je doen en ik veegde mijn eigen straatje schoon, maar niet dat van de buurvrouw.…

de magnolia bloeit open zelfs de buurvrouw zwaait naar mij…

Geile waterhond vraagt poedelnaakte buurvrouw door het raam mee uit…

Potig staat ze daar, de buurvrouw. De barbecue, daar gaat het om. ‘De rook waait zonder meer mijn tuin in. Gore smook besmeurt mijn wasgoed. Walg’lijk!’ schreeuwt de kenau. ‘Mijn witwas dampt van kotelet,’ beweert ze. Ik haal mijn schouders op; geen boodschap aan.…

Je kind dragen Is de grote verwondering Je kind wegdragen Is de grootste opdondering Die een mens, een vrouw, de moeder Kan krijgen, moet zien te verwerken En ik als buitenstaander Sta erbij en kijk ernaar En weet niet wat te doen, wat te zeggen Het is niet uit te leggen Een moeder hoort haar kind niet te verliezen Een vader ook niet…

Volgens de buurvrouw zat Voltaire vroeger in de vogelbranche; ze heeft in haar tuin een vogelhuisje van hem staan…

roekeloos roffel ik op het lege petroleumblik tot buurvrouw een schreeuw geeft en al mijn stokken breken…

Een zondagochtend sluipt de kater van mijn buurvrouw moordstil 't lijkt me beter dan doodstil…

sinds dagen blaft een hond tegen de hitte op de villa is potdicht de eigenaar aan zee het hek is op slot de buurvrouw brengt hem proviand en water maar hij denkt al aan later als de villa niet meer potdicht is als zijn baas niet meer aan zee is als het hek niet meer op slot is want ofschoon er valt te kluiven en de buurvrouw kortgerokt…

Heb jij ooit erge streken uitgehaald? Heb je in de boeien gezeten, heb je ervoor betaald? Heb je iets uitgehaald met geweld, Iets kapot gemaakt, iemand zomaar gebeld? Een poesje tegen het raam gegooid, Knikkers op de grond gestrooid? Iets gestolen? sieraden, tassen, Of een souvenir van een molen? Of diamanten misschien?…

Hoi, daar ben ik weer ik kwam niet zomaar even langs ik hoop dat je nog weet welke dag het vandaag is ja zaterdag ! hallo, ik bedoel de datum kijk even op de steen dan bij de eerste datum nee niet de tweede daar was je namelijk even de weg kwijt we hebben je daarna nooit meer terug gezien achterom kijken kon je ineens niet meer…