Alle inzendingen over crypte

Een stokoude farao glipte verrassenderwijs uit z’n crypte. Hij spuwde wat zand en vroeg bijdehand: “Ben ik nog de baas in Egypte?”…

Vergeet de sfinxerij en kill de crypte! Er is een nieuw mirakel in ons land: De Amsterdamse grachten! Im-po-sant!!…

Kom gauw mijn éne engel en tweeling mijn koudzweet en koorts talmende toorts van de naakte nacht dolend in de crypte van creatie laat god en gratie alle schuld en schroom...…

Zij was al dood voordat ik was geboren. 't Is daarom dat ik haar nooit heb ontmoet. Haar foto breng ik elke dag een groet, want dat portret kan mij intens bekoren. Ik heb dan straks geen vel meer op m'n been maar toch kan ik postuum eroverheen.…

hoor de pilaren verhalen murmelen in voorbij gaan aan luister naar het stenen fluister van daar eeuwen staan zij vestten rijk op roomse grond torenden hemel aarderond wij zochten crypt en catacomb het postuum gezelschap sloot eerbiedig onze mond in stilte van de geest zijn wij met hen voor even dicht bij god geweest…

in de door kaarsenwalm berookte crypte hingen lichte papiertjes tussen eeuwenoude stenen met nog niet uitgesproken vragen wensen en gebeden door de tocht flakkerden vlammen hun toegeeflijkheid langzaam droop het vet waarin oude zielen verstillend leken te huizen heb de drukte niet gezien in mijn visioenen waarbij ik de heer…

Waar het stil is als in een crypt. Waar zij zijn in blauw-zwarte lei. Twee adelaarsvarens, manshoog, vereeuwigd fossiel in steen. Ik adem, ik heb het bereikt.…

Wie eventjes wat naslagwerk verricht laat zich door deze 'wetenschap' niet foppen maar vindt een houten beeldje uit zijn crypte. Bij nader inzien klopt alleen het oor de rest lijkt nog het meest op Demi Moore!…

en als de oude dichter staart naar het apostolisch blauw strelen woorden heel bedaard de rimpels van een oude vrouw en uit haar bloeien rouwviolen droevig, feeëriek en zacht terwijl het maanlicht wordt gestolen uit de geopende crypte nacht en nog steeds zal zijn pen zingen van alle triviale dingen in crescendo en herhaling in symfonische…

De Spaanse burgeroorlog kon het schaden Maar hij pakte het op, zoals dat hoort Voor een streng katholiek en Catalaan Hij was al lang geen fat en dandy meer En bouwde verder aan zijn kathedraal Dat heeft hij tot zijn trieste dood gedaan Ik zag zijn crypte…

Een open boek is zij, een open hof, en in de crypt haar smarten.…

Ik denk aan Mithras, eens tot licht geboren maar in de duistere crypt voorgoed bezworen, en hoor de wind die door de spleten fluit.…

nog niet gemaaid en koester je in opgaand groen hoor de woorden van de abt zacht de hel en hemel prijzen hij kon mij de wegen wijzen om met stilte om te gaan mijn eigen zonden te verslaan als straf balt hij wel eens de vuist mijn engel kijkt verschrikt en wil dan snel het klooster uit ik heb haar gesust heimelijk gekust in de crypte…

De oude man betreedt begraven jaren in de crypte van een dorpsidylle. ’t Noodlot zit hem dichter op de hielen, dáár waar giftige adders glibberend paren, met de schimmen van verwrongen eiken en de contouren van de kromste bomen. Die als stille wakers ’t dorp omzomen waar huisjes onder ’t juk van tijd bezwijken.…

het houdt van verval, het trage ontbinden, de graduele neergang van orde tot aarde, water en slijm, het kleven van woorden aan handen ontdaan van hun grip, vuur dat vreet aan molm, gebinte van kerken, donker gewemel diep in een crypte, barsten, glasbreuk, stofwalmen, krakende vloeren, steenslag, roest, gelig vet in de kromme hoek van het blad…

zodoende: de crypte van het Niets is ons een voorname kamer in het hart. het kraakbeen der zinsbegoochelingen ondersteunt het rottende karkas van de waarheid. niets dan is er nog echt, wel? verscheidene leden zeiden reeds hun verhouding op. de held Herosalem?…

Herschapen na de grote knal – werd mij ’t heelal geopenbaard in diepe crypten der creatie. De kosmos kolkt en ademt weer ‘wijl ik verval in sopor, in een solitaire isolatie. Als laatste dichter, als getuige van het eind’ en het begin, van zonnewind en sterrenstroom.…

tenzij je in blauwe crypten en open visioenen mij jouw liefde verklaart. dan zal ik met jou de wolken verkennen in de hooibergen van het leven. waarin zij zal blijven in jouw verankerde bestaan maar wij de passie zullen vieren. durf je dat? dan zal de eeuwige in ons spreken en ons zijn liefde tonen!…

Tenzij je in blauwe crypten en open visioenen mij jouw liefde verklaart. Dan zal ik met jou de wolken verkennen in de hooibergen van het leven. Waarin zij zal blijven in jouw verankerde bestaan, maar wij de passie zullen vieren. Durf je dat?…