Netgedichten

netgedicht (nr. 54.358):

Dichter aan zee

en als de oude dichter staart
naar het apostolisch blauw
strelen woorden heel bedaard
de rimpels van een oude vrouw

en uit haar bloeien rouwviolen
droevig, feeëriek en zacht
terwijl het maanlicht wordt gestolen
uit de geopende crypte nacht

en nog steeds zal zijn pen zingen
van alle triviale dingen

in crescendo en herhaling
in symfonische vertaling

zwart barok en zwaar als lood
zwervend richting ijle dood