Alle inzendingen over de kriebels krijgen

Als de dagen weer gaan lengen, de wolken minder tranen plengen, als de klok weer wordt verzet, dan staan de schaatsen weer in ’t vet. Mensen wees dan op je hoede; moeder krijgt de schoonmaakwoede, zeult dagenlang met emmers sop - ‘Spic and Span’ knapt alles op. Als moeder weer is uitgerust en vader haar hartstocht’lijk kust, terwijl de…

dan bloei ik open, dan krijg ik kriebels, dan word ik verliefd, maar nu rest mij de vraag: zie je mij wel graag ???…

Ik neem mezelf niet langer serieus Ik krijg er pijn van in mijn keel en kriebel in mijn neus. al dat ernstig schrijven wordt mij toch een graad te veel.…

Ooit vond ik het nog wel een leuke man En kon ik Gekke Gerrit wel waarderen, Maar nu gaat zijn gedrag mij irriteren En krijg ik er steeds meer de kriebels van En dus neem ik mij voor die man in acht Die telkens om zichzelf het hardste lacht.…

Zomaar ben je dan alleen En krijg je een hart van steen Totdat die weer opengaat En die vlinders weer in je los laat…

Zo’n briefje kriebels was wel iets aparts Voor stoere mannen of voor moederskindjes Zij krijgen straks hun keurig nette printjes In plaats van hanenpoten van de arts Slechts één betrokken groep wordt angstig bleek De cryptografen van de apotheek…

De woorden " krijg 't " spookten als metaforen door haar heen alsof alle schoorstenen rookten 't voelde zo intens gemeen. Viel weer in slaap, gelukkig wel dromend van hemel, niet van hel krijg 't spookte de hele dag ze kreeg 't, maar wou dat 't anders was. Ze had het wat graag: weggeven.…

Ik tik de taal Zachtjes vooruit Niet te vlug Poezenkind Op mijn schoot Op haar rug Ik aai pluizenbuik Kriebel kattenoor Hoor gesnor, sonoor Ik tik de taal En krijg een haal Over mijn hand Wollige warmte Nagelt mijn dijen Ligt nu weer in haar mand.…

Toen ik er niet op rekende zag ik je zomaar staan Terwijl ik me had voorgenomen alleen verder te gaan Hier kon ik echt niet omheen en wilde dit evenmin Zo een mooie en lieve vrouw geeft het leven weer zin Sta weer fluitend op uit bed voel kriebels in mijn buik Hoor ineens weer de vogels de bloemen die ik weer ruik Verliefdheid is weer…

Ik hou van hem Met heel mijn hart Krijg kriebels van zijn stem Hij is gewoon apart Als ik hem mis Een leegte in me ziel Het is zeker dat hij de ware is En dat ik op hem viel Bij hem voel ik me veilig Voel zijn warmte om me heen Voor mij is hij heilig Met hem ben ik niet alleen Hij is voor mij volmaakt Ik hou van hem mijn hele leven…

Ik haat hem zo dat mijn handen jeuken, krijg er de kriebels van, wil hem vangen, zodanig dat ik brand van verlangen, om nu eens flink op hem in te beuken. Want hij heeft niks dan op zijn nest gelegen, en ook nog eens een lintje gekregen!…

Het gevoel begint Kriebelig naar boven Te kruipen, Kriebelig, maar dat Is het woord niet, Het maakt allerlei Kronkelige bewegingen Maar dan zonder De warrels die jij Je daarbij voorstelt, Kriebelig, iebelig, Dwarrelig, maar dan anders -…

duizend mooie woorden zweven door mijn hoofd maar mijn lippen volgen niet want jij hebt me verdoofd verdoofd door al je liefde de stem van het verlangen de warmte die je hart me schenkt jouw streling op mijn wangen ik wil je zoveel zeggen maar ik krijg het er niet uit en als ik toch probeer gaan kriebels door mijn huid…

Als ik muziek hoor uit vervlogen tijd krijg ik kriebels van weemoedigheid. De tijd van provo's alles kon in Amsterdam omgaan met homo's ik, die er als groentje kwam. Partnerruil en vreemd-gaan als ik Simon en Garfunkel hoor denk, aan wat we hebben gedaan mijn onschuld daar verloor.…

Krijg je de kriebels van Aaron en Aryan? Van Talmud en Tora van Veda en Koran? Weet dan één ding. Je dankt heel je leven aan vreemden die 't jou hier kwamen geven.…

Jij bent mijn eerste kievitsei en kwikstaart over mijn palet ik vind je in de lentewei en in mijn winterbed Ik voel je gloeien in de nacht zie flanel en zijden kant in het schemer fluistert pracht en alles in mij brandt Al is de morgen nog zo pril jij bent er vroeger dan de zon vredig adem je de wereld stil en ik nip uit jouw frisse bron…

En het valt met geen pen te beschrijven Een heel onterechte gedachte misschien, Maar ik vermoed dat het nog wel even zo zal blijven Ach, het is maar een kriebel, Heel onschuldig en klein Maar zo nu en dan, Kan zo´n kriebel heel verwarrend zijn...…

Zij speelt rechter en beklaagde De gevallen maagd met vale kaken Die me haar prikkelsteen gunt Op een lauwe avond waar lid en vijg versmolten. Mijn deugden kerf ik in jouw gelaat dat blaat van milde verwijten. Met verdorven gewoontes ben je omringd Nu al stamel je voor de duivelse rat Die zuinig aan jouw enkels knaagt Tot je wankelt naast…

louter dat prille, nog schuchtere gevoel dat de dag weer lengt en de zon gaandeweg warmer wordt dat alles uitbundiger groeit en bloeit, de vogels vuriger flirten en fluiten waar ik in elke vlinder en bloem weer pure lente proef, 't jonge lover naar me lonkt en lacht mijn zinnen zacht gaan ruisen…

de vogels zingen een octaaf hoger de futen dansen hun liefdesdans de katjesboom begint te bloeien het eerste gekwaak van de kikkers verscholen onder een bruggenplank ik loop nog op mijn wintervoeten maar inwendig geef ik mijn lentetenen een kans…

Ik weet niet hoe het komt maar 'k heb iets met rozen dit jaar ik bekijk ze ik verzorg ze ik buk mij om iets op te rapen twee grote slakken kleven aan elkaar ik denk aan vroeger hoe mijn kinderen in de Eifel op de trappen van Haus Burgblick met slakken speelden er liep een kriebel door mijn haar…

zon prijkt door de bomen en prikkelt zintuigen tot en met gretig kijken we stelen uit de zwarte grond tot zij ontluiken zullen geduldig wachtend totdat paardenbloemen weer beblaasbaar zijn…

Het kriebelt in mij, heel mijn lichaam zo blij Mijn adem gaat snel, maar wil ik dit wel? Ja natuurlijk meid, geniet van de vlinders in wintertijd!…

Spinnende poezen Op zonovergoten muren De eerste mieren onder mijn deur Ik weet ik ben wellicht te oud Maar in een zotte bui Koop ik een jeans met designerscheur Flanneer door stadsparken Met intense geuren Vind mezelf weer uit Op een laat terras Veracht de nacht Die straks Alles weer verdrijft In aanzwellende duisternis En ik, ik proef…

In de hete middagzon Kijk ik naar je van het balkon Je blote lijf glanst zo mooi Daar krijg ik dan weer kriebels door Mijmerend kijk ik voor me uit Mijn fantasie die leeft zicht uit Je scheurt de kleren van m'n lijf We vrijen passioneel ik kus je onderlijf Geniet daar erg op mijn balkon En hoop dat het in het echt eens kon Je kijkt om…

Oy wat zijn die mensen groot en vreselijk sterk maar toch bijt en kriebel ik hen het is mijn werk spring van hun schouder op de nek en weer terug vervolgens speel ik glijbaan over de gehele rug ik ben maar klein maar toch heel erg snel willen ze mij slaan dan grijp ik hen in hun vel en slaan ze me dood, dat lijkt mij wel heel stug dan krijg…

Ik heb kriebels in mijn buik, Als je tegen mij praat. Jouw lieve woorden hoor, Die mijn pijn verzachten, Die mij even aan iets anders laten denken. Ik heb kriebels in mijn buik, Als ik jou zie staan. Jouw mooie blonde haren, Je mooie ogen, Die voor mij altijd stralen. Ik heb kriebels in mijn buik, Als ik aan jou denk.…

Het kriebelen van een dagpauwoog in een bol gevouwen handen...…

Gelijk hebben betekent niet altijd gelijk krijgen. Je kunt er naar neigen; en je kunt ermee dreigen. Gelijk krijgen is het meten met de juiste maat. Wordt dus niet kwaad als je als meter geen gehoor krijgt bij de wereld om je heen. Wees dan van steen; opdat de juiste steen boven komt.…

Er is wat op komst – ik voel het aan mijn kriebels. De tuin gaat fluiten.…