Alle inzendingen over dennen

in het bos tussen de dennen staat een huisje heel alleen in het bos tussen de dennen waait een sterke wind in het bos tussen de dennen ziet het bruin van de blaadjes in het bos tussen de dennen zoekt een konijn zijn holletje om zijn winterslaap te doen in het bos tussen de dennen is het HERFST…

Onder de dennen grondig geveegd een vierkant en geen zuchtje wind…

Nevels tussen de grove dennen weglopend in het glooiend zand ik hoef nooit aan jou te wennen jij staat altijd aan mijn kant.…

In de sneeuw springen, onder de dennen dansen – sneeuwdans dennensprong.…

Kennen dennen zichzelf? Kunnen dennen denken? Dennen denk-en van wel. Een den denkt als den. Natuurlijk! Uiteraard! Dennen leven! Zoals wij! Weten mensen wel wie ze zijn? Natuurlijk weten mensen dat! Weten hoe grof dennen zijn. Geleerden zijn verslaafden. Ze denken dóór. Dat moet! Helaas. Biologen wéten wat leven is.…

een groepje dennen lange lichtgroene scheuten langs de autoweg…

Eendrachtig werken dennen en berken samen om bos te mengen.…

Eendrachtig werken dennen en berken samen om bos te mengen.…

Paars en groen wiegen zacht, in verschillende maat: dennen op de hei.…

2 halve dennen maken een hele kerstboom (maar dan omgekeerd) nu nog versieren…

De vijver is kil, de wind hoog in de dennen -- brengt weer het najaar.…

in de coniferen begint het goudhaantje te kwinkeleren dennen spitsen de naalden hier en daar glinstert er hars…

Ze velden bomen en af en toe viel er wat regen tussendoor het waren stoere dennen met pijnappels torenhoog…

lucht Oprechte vissen, die, de gulzigheid ontvlogen Van roofziek zeegedrocht, en, zwakjes van vermogen Hun blode wieken, als een toevlucht in de nood Die hun aan 't leven dreigt, gebruikende, in de schoot Van 't pijnhout vlug ter zeil van alle kanten regenen, En met hun zilvren glans de zwarte dennen…

Ik hoor je stem weer fluisteren in de toppen van hoge dennen.…

nooit heb ik later die geur nog geroken de warmte gevoeld m'n dorst zo gelest als van de dennen het door de zon verhitte zand en de koele gepasteuriseerde melk de langhalsfles ingegraven onder de schaduw van de duindoorn…

Onder glanzend blauw staan hoge dennen roerloos, kraken welluidend. Vermaak in stuifzand: speels lachend knielt de moeder bovenop haar zoon. De fazant snelt heen: een wijnrode vlek verzinkt in het hoge gras.…

daar vonden wij stadskinderen van de jaren vijftig ontspanning schaduw van dennen en luwte van de duindoorn…

ik waad door dag en dauw en derde dennen naar een open plek met trillend zonnestof geen dier geen mens geen god is hier te kennen de stilte staat en zingt het morgenlof ---------------------------------------------------------- woensdag 12 december 2001 zonneleen 11 weblog: www.abelstaring.tk…

Hij ruikt sparren en dennen. Hij proeft de zilte zee. Noorwegen is avontuur. Noorwegen is natuur. Noorwegen is muziek. Muziek van Grieg.…

grauwe avondlucht zwanger van regen donkere dennen kraaien krassen de dag nog tot weemoed vlokken roet die de grijze avond proberen te rekken met hun ontheemd geroep enkele vinden een plek de rest zal wel blijven vliegen in de zwarte nacht…

De vorst bedacht een wit tapijt van gras en schilderde met rijp de hoge dennen. Van verre klinkt over de heidevennen een roep die helder kaatst over het glas. Ik kies het pad voorbij het stille bos. Nog even puur…, dán gaat het vuurwerk los.…

Ze braken het bos af: boom voor boom gingen ze tegen de grond, de dennen. Zo klein als ik was keek ik plotseling doodgewoon over hen heen. In het nieuwe licht rezen wijken op, wegen kwamen en gingen overal naar toe. Die sloeg ik dan ook in. De bomen achterna. ------------------------------- uit: 'Weg, wegen', 1985.…

Dwars door de tuinen Van roos en ranken Zich ’t pad te banen, Dan door de lanen Van zand en dennen Vluchtig te rennen Tot waar de kruinen Van hoge duinen In ’t blauwe blanken En zo te naderen Met zwellende aderen In laatste loop De harde golven En, overdolven, Hun koele doop.…

Hoofd op hol Gedachten die Zichzelf niet Meer bij kunnen Benen, de wereld Die doordraait Net als ik - Ik vlucht naar Die ene plek Waar ik als Kind al zo Graag kwam - Midden in de Dennen van Emmen Liggen ze, opgestapeld Door op het oog Onmenselijke oerkracht Ik raak ze aan, een Voor een, word Langzaam weer rustig…

Zo stonden dus de dennen lelijk en bijna kaal te zijn. Echt blij waren ze er niet mee. Nee, dit voelde ook niet fijn. Toen had een kind een goed idee. Zullen we alle dennen in het bos eens heel erg mooi gaan maken? Wat een leuk idee, zeiden uil en vos. De mensen kwamen met volle dozen en gingen alle bomen versieren.…

verlaten zielen dwalen door het rietland - woorden ontregeld de wandelende tijd gemeten in jaren drank en geschriften ook bredero dood voorbij voorbij voorgoed voorbij een spook in zijn hemd het hof van fado een sluier over verdriet portugese wijn dennen in het bos ongemerkt gaat de herfst in winter over…

Ik dans als hinde tussen dennen in 't bos een mooie reebok maakt liefde in me los. Ik ontwaak in een waas 't was een droom, helaas.…

zoveel aren, zoveel pluimen onder de grove dennen wiegend tegen elkaar, zacht sprekend over de heuvels jij stapte af liet je fiets argeloos achter terwijl ik tegen het licht in de bloeiaren aan jou liet zien jij knikte boog voorover en streelde het ogenschijnlijk vergeten gras voorgoed in je geheugen…

De stal een kribbe en wat hooi beesten in de plooi een zacht verwachten nachten die stil zingen dat het vriest en kraakt een gedachte flonkert die aan vrede raakt de boom heeft al de stal beworteld glinstert in de sneeuw zijn schone schijn nostalgisch groen de geur van dennen maar kunst wint snel terrein kerst zal binnenkort een…