Netgedichten

netgedicht (nr. 73.599):

Den-ken lééft !

Kennen dennen zichzelf?
Kunnen dennen denken?
Dennen denk-en van wel.
Een den denkt als den.
Natuurlijk! Uiteraard!
Dennen leven!
Zoals wij!

Weten mensen wel wie ze zijn?
Natuurlijk weten mensen dat!
Weten hoe grof dennen zijn.
Geleerden zijn verslaafden.
Ze denken dóór. Dat moet!
Helaas.

Biologen wéten wat leven is.
Waarom dennen dennen zijn.
Theologen wéten wie God is.
Wie Theo is, wie Piet.
Wie Sinterklaas.

Filosofen begeren wijsheid.
Psychiaters zijn de kenners.
Kenners van gekke mensen.
Ze weten wie een volger is.
Wie ongelukkig zijn.
Wie de baas.

Kunstenaars voelen wat denk-en is.
Ze doen wat anderen anders doen.
Onzin veranderen ze in zinnigheid.
Met bewegingen en met noten.
Met woorden en met verf.
Ze genieten van theater.
Ze den-ken soms thuis.
Ze leven in de kroeg.
Gelukkig of helaas.

Voor kunstenaars is leven muzikaal.
Een paradijs, waarin muzen wonen.
Waarin de liefde leeft.

Levenskunstenaars leven.
Ze lachen soms om alles.
Ze houden van bomen.
Van jonge blommen.
Ze bestuiven kruis.
Weten wat doen is.
Druktemaken.
Wat laten is.
Feest!

Ze ouwehoeren vaak en graag.
Zo maken ze echte vrienden.
Samen drinken ze dranken.
Ze haten vijandschap.
Ze den-ken oeverloos.
Ze zijn héél serieus.
Sommigen roken.
Ze zijn dwaas.

Politici lossen onze conflicten op.
Voelen aan wat kiezers denken.
Den-ken kunnen ze nog niet.
Helaas.