Alle inzendingen over dromen/verlangen

Een zachte kinderstem zwevend als een zoete wind waait door de beslotenheid van mijn bestaan speelt wreed met mijn mondigheid dropt vervoering in het moeras van volwassenheid in die vroege droom verlang ik naar kinderlijkheid dit gaat ons beiden aan…

en weer van de zomer gaan dromen. Verlangend naar de warme dagen... Zo kunnen we de kou verdragen!…

in verhoopte dromen kleurt de avond rood waar wensen vervult in tijdloos verlangen sterren willen raken mij eeuwig laten slapen tot ik verdwaal in het niets verloren in dromen verlang naar jouw tranen jouw hand op mijn hart als een streling vol liefde die wensen vervult mijn hart zal bevrijden in liefde gehuld…

Laat me in je dromen zoeken naar een plek waarin ik kan schuilen, waar niemand me kan vervloeken. Laat me in je dromen duiken in een wereld waar ik kan ademen waar ik mijn diepste gedachten kan uiten. Laat me in je dromen verlangen naar een geloof waar mijn huid mijn huid mag zijn, waar ik niet in mijn lijf blijf hangen.…

enkel en alleen gebleven maar soms ontmoet je mij bemoedigend, in je dromen verlangende dagen tot eeuwigheid geregen zo dikwijls betast de onbeslapen kant van ’t bed als was ik dood voor jou.. maar als ik terug zal keren door zilt en zon geloogd dan rust ik zacht in jouw hart en armen alsof het leven zopas begon…

Mijn hoofd verkrampt het kan niet rusten verhef het zwaar door tergen van mijn lusten woel en zweet ik in mijn dromen verlang naar iets dat nog moet komen iets dat niemand anders ooit geschilderd heeft niet eens begrijpen kan wat diep hier in mij leeft daar ligt zij slapend naakt mijn ogen glijden langs haar lichaam dat mijn hart…

Kiezel met dromen, verlang naar het donker, gezeten op pluche, rood pluche Dicht naast haar, warmte van haar hand, langzaam omhoog langs je dij, steeds hoger, dichter en dichter naar je Kiezels, zoet en warm, jouw kiezels Een blik in haar ogen, priemend door het duister zegt ik wil ze, jouw kiezels, haar hand kruipt hoger, hoger, dichter, warmer…

Hij blijft zitten onder de lange uithalen waarmee ’t volk hem smeekt te komen; met verwende lijven en naïeve dromen verlangen zij naar vrede in hun leven. De vraag wat zij daarvoor willen geven, wordt ontweken door op hun gebeden te wijzen en hem met liefde tevreden te stellen en honderd kruizen te slaan.…

Onvervuld verlangen. Door het hart gekoesterd. Wil niet ingelost worden, maar hunkeren en smachten. Eindeloos verlangen. Droom in dromen. Mijmeren en melancholie, is de tuin waarin zij wandelt. Zuchten en smachten. Beter dat dan dat de droom ooit ten einde komt. Is het beter te verlangen naar... verlangen!…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

Ja, dat doet een droom, ik voel iets dat er niet is – er niet meer is: jij.…

Ik geniet, rustig, aan de kronkelende wateroever, verscholen tussen beuk, berk en 't ritselend riet. Spied naar muggen, larven en een rare parasiet. Ik oog, een en al wonder, als ingewijde fijnproever, naar een juffrouw, ietwat verdoken aan de waterkant. Ze streelt genotvol en bevallig haar tengere navelband. Ik fantaseer, geniet, 'n…

Mijn gedachten zijn als muzieknoten toonladders die een lied componeren, is het om een hele groep te laten zingen, dat scandeer je in de nacht steeds weer. Hoe zou het zijn om te heten zoals jij heet, drager te zijn van jouw voor en achternaam je mooie naam , die ik maar niet kan vergeten laat staan doorstrepen en al helemaal niet kan uitgummen…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

Onze liefde was verloren In een droom Kon ik je nog maar even omarmen Als in een droom Ik heb gebeden voor geluk En hoopte dat het niet te laat zou zijn Stil als de wind Wil ik zijn in je omarming Koesterend mijn verlangen Omarmend mijn liefde voor jou Verlang ik terug naar die droom…

Fantasie je wulpse vormen bewegen sierlijk op het ritme van jazz muziek je straalt van passie emotie en mystieke kracht je ogen grijpen vast verlamt blijf ik staren maar heupwiegend verdwijn je mijn gezichtsveld nabij ik blijf alleen … er rest mij enkel mijn wilde fantasie!…

Een dikke meelpatat, strak en vol in zijn dunne vel, droomt wekenlang verwachtingsvol, vrolijk en fel, van de orde der kokkerellen en hun dienstige gezellen, van pikante chips, van krokante porties goudgele friet. Maar vermits hij komt uit het foute aardappelgebied, moet hij zich nu als banale veepatat tevreden stellen.…

zonder de dromen en het verlangen naar troost…

Wat je stem verandert zal ik koesteren met mijn stilte die je laat slapen zolang ik naar je kijk en weet dat je weer zult veranderen wanneer je dromen dat vragen…

als de nacht haar deken spreidt mij hult in zachte dromen waar een ster in nevelen schijnt mij liefde wil beloven zal een zucht uit het niets een schreeuw van verlangen de beklemming doorbreken groeien in mijn hart waar rust in mijn dromen de belofte van een ster zal verschijnen in stilte als een zucht uit het niets…

samen dromen Van ons in een hevige vrijpartij…

De zee, de zee wie gaat er mee naar het land van de grijnzende zon? Ronden we de Kaap of varen we blind totdat we de Sirenen horen? Laten we koersen op de sterren Sirius lonkt 8,6 lichtjaren ver.…

begonnen te strelen Jouw lichaam tegen mij aan Verslavend versmolten begeerlijk Ik dacht….. laat hem maar gaan We bedreven uren de liefde Passie was er altijd al genoeg Zuchtend zwetend verstrengeld Tot de zon opkwam…te vroeg Samen uitgeput in diepe slaap Lepeltje lepeltje innig en loom Glimlachend werd ik wakker Mijn god wat een zalige droom…

Hoewel de zon Mij langzaam wakker kust Bevinden mijn ankers Zich in het land van mijn dromen Ik blijf zweven Tussen nacht en dag Verlang naar alles Wat daar op mij wacht Waar bloemen geel, Rood, paars of groen Zich richten naar haar Om hun energie op te doen In mijn palm Een gouden lok Stevig vasthoudend Voor als ik straks wakker…

Zijn wij dan iets behalve verlangen ? behalve schoonheid ? De schoonheid van een droom ? Vliegen op vleugels van sneeuwlicht naar een ongezien land diep in het hart... Wandelen door een tuin waar vogels geuren als bloemen en bloemen zweven als vogels...…

van schone schijn verder niet iets om bij stil te staan bij waterdruppels hoog in de lucht maar dan wazig en buiten bereik ben liever voor regen beducht zo gaf men van zorgen blijk ik dacht in mijn onschuld dat het bergtoppen waren in zwijgende nevelen gehuld of drijfijs, op drift naar open zee nu blijf ik naar boven staren om te dromen…

Een verlangen dat de droom vervult gaat nimmer stuk.…