Alle inzendingen over dronkenschap

De avond wankelde om mij heen ik praatte en liep uiteen viel om mijn eigen as en wist hoe ver het was Blauw en groen waren de kleuren ik ging door kamers en deuren plots zag ik mij voor een spiegel staan rechtlopend ben ik weggegaan Zo kwam ik tot bedaren er was een trap zelfs de laatste stap Lukte en ik ging voorbij pilaren die nuchter…

De dag gaat weer in dronkenschap ten onder. Alles wijkt van waar ik loop. Niets houdt meer zijn vaste vormen, verandert zich, verkleint, vergroot. Muren wijken, niks gaat meer vanzelf. Deuren sluiten, geopend tot de helft. Gesprekken gaan aan mij voorbij. Ik weet niet meer wat je zei. Plafonds en vloeren golven op en neer.…

wie was toch dat meisje dat naïef naar de wereld keek als ‘liefdevol’ en ‘er toe doen’ tot in discotheek ze trouwde die ene stoere groot, lang en knap ze zag het joviale en niet de dronkenschap oh hij had een klein, lief hart het was geschonden in het verleden en zij herleefde met hem mee hoezeer hij had geleden na vele volle jaren…

Ik was dronken toen ik je ontmoette Ik was dronken toen ik je verloor Wat kan er nog een hoop gebeuren Tussen twee dronkenschappen door ----------------------------- uit: Rijk Verleden (1999)…

In uwe aanraking heb ik geleerd wat poëzie is. 0 dronkenschap, o heilige dronkenschap, enthousiasme, lere ik toch steeds beter uitspreken wat uw heilige dienst mij leert.…

(Ze schonken drab, daar dronkenschap hen indertijd niet kon bekoren.)…

Is liefde dronkenschap, zo ben ik altijd zat; Schreef Jan lest op een lei. Maar Joris schreef er bij, De Liefde hoeft hier niet, 't is waar behalve dat.…

Rode aanslag op het glas, dat zo eenzaam op de aanrecht staat, wenkt als juffrouw het verlangen naar een nodeloze dronkenschap. Been aan been met de wereld die zo moeiteloos haar hoofd wegdraaide na die ene laatste slok.…

Niet te geloven, alles kan ik verdragen, het verdorren van bonen, grootse dronkenschap, stervende bloemen, de zilverwitheid van een berkenstam, daar ben ik werkelijk hard in. Maar een derderangshotel in september, waar alles zoop en naaide, in vochtige bedjes, nee.…

in dronkenschap en vaker nog in soberheid spreek ik wars van betekenis en met absurde tong mijn dwaze logica systematisch ben ik de onbenul en onttrek ik me aan mijn taak als aanwinst voor de samenleving los van alles consumeer ik als een spons simpel als wat…

Een predikheer, gewoon de dronkenschap te laken, Bestrafte deze zonde omtrent twee uren lang.…

in de buien voor en na de dolstdriest denkbre dronkenschap schiep de dichter de meest onvergankelijke verzen en eenieder zal er zich terecht over verbazen hoe ook hier weer het hoogst verhevene met het laagst gezonkene hand in hand gaat als twee glazen aan een bril…

Betovering, sta mij bij in dronkenschap: Ik houd van haar.…

Hij groet zijn hand: klein glas. De trage kamer groet hij, het vertrek van zitkuil, eethoek, suite, tot hij ze niet meer ziet. Hij sluit de ogen, wacht. Hij groet de zachte nacht, die langzaam, langzaam, hem de laatste tonen van gedachten horen doet. De leegte groet hij, toevluchtsoord. De oude kat, de zwarte, streelt zich met de hand…

In dronkenschap wil ik nog wel eens vragen naar zijn en niet zijn, einde en begin en kan daar uren over blijven zagen. Vervolgens neemt de kater mij dan in en worden al die vragen weggegooid: het eindigt steeds weer zonder doel of zin. Wel vragen, maar een antwoord weet ik nooit, dus wat ik schrijf is altijd onvoltooid.…

we hadden nog een achterstallige dronkenschap tegoed een grijstint in te kleuren, glimmende woorden in te slikken, een zelfopgelegde beperking te verruimen een muur in hernieuwd ogenlicht te dompelen een gift, alleen een gevoel, iets met voeten te treden een hand, een overkant te durven…

In dronkenschap breng je die dagen door. Dat Nederland thans uit dit vaatje tapt, is Leidens aandacht kennelijk ontsnapt. -------------------------------------------------- Toelichting: de universiteit van Leiden kent Koningin Beatrix een eredoctoraat toe tijdens carnaval.…

Te sterven in wat was wat was als geweest en nooit meer gewordt is alleen aan de overgave is alleen aan een licht dat dooft in dronkenschap. Aan land spoelt geen ding dat verder draagt dan de golf van nu: een morsdode kwal die stinkt naar zwavelzuur.…

In lichte mate van dronkenschap beschreven hoe je was, in het weekend alcohol, maar daarbuiten niets Je moest worden wie je was, goddelijk in potentie en daarbuiten eigenlijk niks het zelf terugbrengen tot een gezamenlijk zijn van waar we elk individu konden verklaren na het werpen van de eerste steen over de Rubicon vervolgens runderen…

Niet te geloven dat ik knaap nog een vers schreef over de zilverwitheid van een berkestam en om mij heen grootse dronkenschap van de bevrijding: het water was whisky geworden. Alles zoop en naaide, heel Europa was een groot matras en de hemel het plafond van een derderangshotel.…

Het zegt niets over de Noordpool of de Zuidpool of waarom ijsberen geen pinguïns vreten maar meer over mijn staat van dronkenschap om te vergeten hoe mooi je bent met het licht van een laatste trein en sterrenschijn Het zegt misschien iets over de vriesnachten van de winter de vetplant op een beschutte plek gezet het kraken van de houten…

Toen de heldere dag jouw lucide droom aanvaarde  waren witte zeilschepen al onderweg  op zee naar een andere droom hier op aarde  in een speelfilm over oude tijden stevige mannen bolle zeilen geen glimp van regenwolken of heldere glans van zonneschijn alles grijs en laag hangend in dronkenschap op volle zee te laat…

Toen we jonger waren hadden we in nachten als deze elkaar bemind naar de mate van onze dronkenschap en geilheid. Toen we jonger waren was het leven bloed en adrenaline.…

het is niet aan te bevelen in de avondstond bij dronkenschap een nieuw lief te beminnen het oog is minder scherp de finesse wordt geweld aangedaan het beslisproces verruwt beloften regenen onbeperkt de dageraad slaat schril en ongenadig toe met ongewassen tanden onbeschadigde terugkeer naar het dagelijks leven wordt ernstig bemoeilijkt…

Hij zwalkte van de ene naar de andere kant, brallend van dronkenschap, het orgel was in slechte staat, niet gestemd en niet om aan te horen! Langzaam stierf zijn geluid weg maar toch denk ik wel, een drankorgel, zou muziek moeten geven, en geen gebral, want alcoholisch gelal, nee dat past niet bij een orgel!…

vleugels zonlicht op groepen bosanemonen hun verblijdende witte kleur glanst en spreekt van zuivere wil tot teer bloeien en ontembare kracht om na gezamenlijk vergaan en verborgen wachten steeds weer opnieuw te leven in sommige kroontjes vertoont zich wat ijl roze een schier verdampte wijndruppel waarin fijnzinnige beschaafde dronkenschap…

Hoe het huis wekelijks meeleefde als hij neerstreek, steeds hetzelfde ritueel, zongend onderaan de trap, flarden Latijnse mis, dronken tenor maar helder alsof hij alleen beschonken het hoog akkoord kon halen, klossend naar zijn hemel- bed, roeden uit hun klemmen wippend, een wonder dat hij elke keer weer boven raakte waar de halve nacht zijn…

Goddank is er een anti-katerpil Die ik steeds na drie glazen in moet nemen, Al stelt mij dit voortdurend voor problemen Als ik dit middel tot mij nemen wil. Want ik moet steeds een nieuw glas wijn bestellen Omdat ik niet meer goed tot drie kan tellen.…

Omdat ik mij heel vroeger in de kroeg Haast elke avond vol heb laten lopen Was ik ten slotte telkens straalbezopen, Maar nu besef ik: het was niet genoeg, Want voor het geld dat ik toen moest betalen Had ik nog veel meer biertjes kunnen halen.…

Elke dag gaat hij iets drinken In de kroeg op de hoek En meestal blijft hij zitten Op andermans verzoek Bij elke laatste slok Geeft hij een signaal Dan doet hij nog 'n rondje Het gaat haast machinaal Zwijgend kijkt hij om zich heen En ziet een wazig landschap Waarin de lege blikken Van zijn maten aan de tap Zijn ogen blijven steken…