Alle inzendingen over een zachte dans

mijn gedachten trippelen langs vertrouwde paadjes, op duizend korrels grind mijn ogen zingen voorbij verre horizonten, over liefde die bemint mijn dromen vliegen zonder vleugels, langs een hemelsblauwe wens mijn handen dragen jouw omhelzing, in teder voelen van een mens mijn vingers ontwaken in een zachte dans, op het ritme…

we zagen hoe het licht op de gevels viel hoe de schaduw in een zachte dans de zon verdrong hoe vogels in stilte afdaalden we zagen hoe de zinkende stad in het water wegkwijnde laat me jullie meenemen mompelde het water met de hand voor de mond…

corona wás natuurlijk geen complot die lijpe leraar, hopeloze sul van wetenschap en wijsheid geen benul gepast bestreden - voorwerp ook van spot een nieuw probleempje voor die nare nar: hoe word ik weer complotten-rising-star…

Welkom in het land der helden Dans met ons mee! Ik zeg niet dat onze dans mooi is Ik zeg ook niet dat hij lelijk is Maar dans met ons mee! En als de Eeuwige Rechter zijn arm om je schouder legt Dans met hem mee! Ik weet niet of zijn arm zacht is Ik weet ook niet of hij hard is Maar dans met hem mee!…

Als de boomgaard slaapt is de dans voor ons. Dans met me, dans met me en luister zacht naar de zoete stilte van deze nacht.` Het orkest speelt, de tango wacht, pluk de vrucht, waar het lichaam smacht. de boomgaard slaapt, de stilte lacht Deze dans is voor ons de hele nacht…

een lichte streling als een vluchtige kus het ochtendlicht nog jong raakt me aan fluistert zacht kom kom ontwaak sta op en dans dans het leven met mij…

Als de boomgaard slaapt is de dans voor ons. Dans met me! Dans met me! En luister zacht naar de zoete stilte van deze nacht. Laten we afdwalen geruisloos stil. Laat dromen bloeien, dat is wat ik wil. Laten we drinken op stil geluk. Op het warme gevoel. Deze dans is voor ons!…

Lieve liefde, Dans met mij in de prille zonnestralen, voel me met je hart, verwarm me met je kus. Dans met mij op een zachte melodie, mijn gezicht in je handen. De gouden, warme zon laat onze liefde gloeien. Ver weg van werkelijkheid voel ik onze passie, dans met me deze dans der onbereikbare liefde.…

Als de boomgaard slaapt is de dans voor ons. Dans met me, dans met me en luister zacht naar de zoete stilte van deze nacht. Ik wil je verleiden als nooit voorheen Ik wil jouw tango dansen van top tot teen. Ik wil je fruit proeven als toast en wijn weer licht ontvlammen als wij samen zijn.…

het mag dans maar de kastanje kijkt naar de eik en terug naar het gekleurde blad gevallen voor je voeten zacht...…

voel het verleiden harmonieus waar dansen verglijdt in zacht bekoren zweef door verlangen dans in een dans laat je leiden een eeuwigheid door waar harten raken handen strelen voel je het ritme van liefde in dromen…

Ei, al lente?…hm, dat ’s vroeg! En dat gaat maar zonder vragen! Vreeslijk lengen toch die dagen!… ’t Had waarachtig tijd genoeg!… ’t Endje zal de last wel dragen!- Nu; het licht er toe… ’t Is fris… Brrr ! Als dát nu zefier is! Hiet dat warm? het vriest, pot domen!… En wat zie ik aan die bomen? Zou dat ook al mee gaan doen?… Al zijn leven!…

Het zeer gewaardeerde en gerespecteerde nieuw pedagogisch-didactisch concept Heeft ruim tien jaar geleden - ik weet het nog goed en herinner het mij nog als ware het heden - Van buiten de muren van mediatheek en computerlokalen zijn intree gedaan In de hoofden van scholen -bestuur en rectoren - en is, op advies van externe actoren (…

als de vlucht van een zilvermeeuw zweef ik door dromen in een dans vol verlangen het zoeken naar mijzelf door het raken van jouw hart een streling, heel zacht tuimelen wij samen in die eindeloze val waar ik de wind zal wezen wentelen om jou heen sierlijk en gracieus in een dans zonder eind…

Dees dag is lijk een moede man, Die langs een strate, grijs en stil, Zijn droefenis niet kroppen kan Maar toch niet schreien wil. Over de mulle wegen zweeft Een waas van onverschilligheid... Vrouw, die zich zonder liefde geeft En heengaat zonder spijt. Daar zoeft wat zonne-lichternis…

Bidden is de bittere dingen Met een zacht gezeg vergoeden; ’t Is doorheen zijn tranen zingen En in alles ’t schoon vermoeden. Bidden is langs donkere paden Lampen van gevoel doen branden; Bidden is de schoonste daden Dragen op zijn eigen handen.…

Daar hing geen zucht, geen vrage; Daar was maar stilt' en duisternis En mystisch viel er groenig-vaal, Op heilgenbeeld een manestraal In de ouw' Maria-nis. Heel flauwkens monkel-lachend, Als of 't zijn leste lachsken was, Leek 't lampken Gods, in 't duistre rond, Een blom, die zonder water stond In rood kristallen glas. Daar had ik geern…

nog eenmaal de tango fier knikt jouw hoofd, je geeft je lijf over aan mijn armen je glimlacht met volle lippen maar je ogen breken zacht in een onontkoombare laatste dans en dan ontglip je aan mijn grip ik heb je teder terneer gelegd leven geblazen in je mond, verslagen bonzend een ritme in jouw hart die eerste dans herinner ik mij…

me naar je lippen, zacht in het dauwgras of de geur van jasmijnthee in de nacht.…

je speelde de mooiste akkoorden liet in zwart wit kleurrijke vlinders los een vlucht in geluidloze dans op de warme lucht van de avond zag vingers de toetsen strelen voelde vleugels zacht langs me zweven dit intieme moment van dans en muziek hebben wij woordloos als onze liefde erkend…

De dans van de lente is begonnen langzaam ontvouwt zich haar ontluikend kleed in een prachtig kleurenpalet dat zacht wiegt in de wind wat een weldaad is om te beleven als het aanschouwen van een pasgeboren kind…

De charme van haar rokje ik douw haar nooit niet in een hokje met een stem zo zacht als boter het is het hart het bloed stroomt als een motor het roer draait bakboord zoals het bloed niet altijd stroomt naar het hoofd kijk maar naar beneden en geloof in hogere machten en lage lusten bloed moet vloeien ook al is het niet in balans dans…

Je had het zacht gezet, ons vuur, te zeulend. Het was muziek geweest zo, lang geleden, toch van alle tijden. Het lukt je wel om mij te mijden nu en sinds het smeulen van ons vinnig licht ken ik jouw stilste lijden.…

zijn allemaal druppels in een oceaan Verbonden Eén Dus laten we zacht zijn voor elkaar Dan vloeit liefde in alle harten Vloeit er vrede in alle gedachten Stel je voor Dat we allemaal zacht zijn voor elkaar Ja Laten we zacht zijn…

Zachte vingertoppen raken oprecht vertrouwen terwijl tederheid gedachten kust ogen tonen woordloos in zichtbare rust vriendschappelijk optimisme terwijl geheimzinnigheid de koestering van dromen glimlacht blozen wangen samenzijn de stilte maakt zichtbaar in rustig gebaar wat zuiver is nog steeds fluisterend waaien voetstappen…

Aaibaar zijn de woorden hoe voelbaar is de taal nooit zullen letters sterven elk graf heeft haar verhaal doden zullen herrijzen stenen worden verplaatst donderend klinkt het dag wanneer men is uitgeraast de kiezels zullen knarsen het pad begaanbaar gemaakt sterke eiken verstouwen op dat wat is geraakt al zullen bladeren…

ik zeg het poezenkind en gezwind trekt zij haar nagels terug maar toch, heel vlug tikt ze m'n neus in het voorbijgaan alsof ze zeggen wil ik had je kunnen krabben…

Laat je zachtjes wiegen op het ritme van de wind Laat je zachtjes meeslepen op de melodie van de golven Laat je zachtjes wekken door de stroming van de zee En op het einde van de droomreis vinden we elkaar……

koester de zachtheid mijn klein kind zoals de lentewind de kersenbloesem streelt de roos zachtmoedig geur afgeeft en teer zich steeds laat plukken de broze bloemen fijn en zoet zich ruiken laten en voorzichtig tasten zoals voor jou mijn huid en haar opnieuw ontdekking zijn als het aaien van de poes het volgen van de vogel naar waar…

Mischien moet ik wel wat schrijven over een rivier die niet van de berg naar de zee stroomt maar van het dal naar de berg stroomt omdat iemand mij geloof ik niet gelooft Dan zal ik wat schrijven over mijn geloof dat waait en aait zo zacht…