Alle inzendingen over erwten

Zo zag ik een erwt weifelen aan een stoeprand, de erwtenbloesem onzeker zijn naar welke wind haar dolle rose hoofd te hangen - en de bloesem nikte, er kwam een hand in handschoen haar bedekken, en de erwt viel, er kwam een schoen om op haar te staan. ----------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

Als zwarte erwten met dwarrelstaartjes floepen zij langs de smurrie...…

Ze kon geen erwt meer zien. Toen ging ze maar wat dromen, van geluk, en dat geluk had niets van doen met erwten maar met de Liefde en de Grote Verte. Dat dromen hielp. Het scheelde heus een stuk. En dat is meer dan vijftig jaar terug.…

Ik vond een erwt altijd maar doodgewoon Maar mijn ontzag is nu enorm gestegen De peulvrucht heeft een eigen site gekregen Niet zomaar een, nee, van een “blije boon”! Dat heeft de boon erg van zijn stuk gebracht Want ach, die had een heiliging verwacht –…

komkommer met schapenyoghurt wat knoflook peper en zout zet het op tafel en proef en eet bij kikkererwten in Indiase saus zie de kikkers springen over de erwten en vergeet dat alles als je eet met vrienden want denk er aan om over het leven te praten het is zo kort en zo mooi en als je tzatziki eet zo lekker…

Ik droom een oud hart bloot zijn ziel hangt aan een draadje Het was toen ik Descartes las over de pijnappelklier, de erwt of het denkende ding zoals hij de ziel en het vlees kon splijten Dat lichamen kunnen verstrengelen benen, armen, een hoofd, jouw buik op het buigzame gras met niets tussen ons in dan wat aan een draadje hing…

onze lijven maken schemeringen in het ongebonden leven dat rafelt om gewoontes en erwten uit het blik het bestek halfzijdig en tweedelig met de scherpte gericht naar de klok brengt in het druipend licht een ode aan het kind dat wordt verwacht een niemandsdalletje onthult de waarheid en nestelt in deze lente al vroeg in de hoogste toppen…

ik ontmoet je dan precies op de grens dat is dan waar ik wacht, op jou ik zal naar je uitzien, dag en nacht Het brengt mijn hart tot het uiterste dit is waar ik zal zijn ik kan niet verder gaan dan dit ik wil dat je zo graag, het is mijn enige wens Trouwens: De Zwart Oog Erwten hebben het ons immers al voorgezongen…

Zie hoe de dwaas zijn vertrouwen verwerpt in kleuren pimpelpaars naast erwten in een vaas het geld dat hij nooit kreeg, de vrouw die hem verliet door liederen van de nacht, en innerlijk verdriet een kunstenaar in rouw, de kwasten niet meer trouw aan het verlegen heimweelied, het ego in de kou een zolder vol met werk, het zingen zonder kerk…

sierlijk kussen waar een klein bolletje op ligt kijkt naar een mooie plaats uit waar hij het neer zal leggen met opgelucht gemoed is de knecht zijn lichte last kwijt hier komt een wonderschoon meisje in een hemelbed te liggen bovenop een stapel matrassen maar zij wordt heel de nacht door iets hards gekweld de prinses op de erwt…

als een echte jonkvrouw getooid met ruisend kleed beent ze door de straten van haar veel te grote buurt op haar rug het puntig blauw van een lang vergeten erwt plant ze haar modieuze hak elegant achter iedere tak die haar omgewaaid de weg verspert en slechts vergetelheid vindt waar zij de toekomst en nog veel meer zal zij nooit werken…

Moeder was kruidenierster in die tijd een zware job de waren werden afgewogen gort, meel, groene zeep en drop erwten, stroop en koffiebonen suiker, zout en cichorei snoepjes in glazen stolpen stonden op de toonbank in de rij.…

lijkt onschendbaar een protserige haan die lonkt naar de schilder de kwast meet zijn geheven kin en zet hem klem in een lijst gevlochten ranken van klatergoud met een knik spoort hij een lakei aan wie zijn fortuin bijeenraapt heeft biceps nodig het past nipt in de romp van een vliegdekschip alleen zijn brein is niet zo groot eerder een erwt…

Er was eens een lelijk prinsesje Dat 100 jaar sliep op een erwt Ze had smerig haar en rotte tanden En droomde van Ernie, het vriendje van Bert Maar op een dag ver in november Kwam een pad vermomd als prins vanachter een steen Hij gaf haar een trap en riep 'Hee liefje, ik ben der!…

Ken jij dat verhaal van die grote pervert die ’s nachts niet kon slapen vanwege een erwt? (Zoals de lezer al of niet gemerkt heeft tellen deze regels elk elf lettergrepen. Zo’n vers is vrij zeldzaam.…

" Mijn cryptomuntje zwemt in troebel water ze schreidt haar tranen, tot mij helder werd: zij is mijn lief prinsesje op de erwt! drie weken at ze niet, toch werd het later veel later dan de afgelopen maanden veel later dan nine nineteen in september the day she lost her head and won't remember... Kom, wees mijn alter eega, shehrezade!…

Tussen maan en zon ben je tijdloos vogelvrij schaats je zwierend rondjes op een winterdag in mei zwaai je suizend langs de hemel aan een vliegertouwtje mee speel je zelf die mooie hoofdrol in een soap op de teevee ben je soms een salamander of een malse groene erwt zwem je razendsnelle baantjes in een grote pan met snert is daar plotseling…

stenen werden huizen door lantaarntjes beschenen laantjes blijmoed lange straten pleinen voor het groots plezier boerendorpen werden samen in één nacht miljoenensteden verre landen continenten losgeraakt in werelddelen Hij verslikte zich er in naarmate alles groter zag in panorama van zijn oog te groot zo ver hij had gekeken hoe een erwt…

't Prinsesje op de erwt Haar leven was te kort? God ben ik verloren In de wetenschap Opnieuw toen ooit geboren In een middeleeuwse grap Heb je ook zo'n enge doos Besef dan heel erg goed Wat het met je doen kan Voor je 'm opendoet!…

Dit mevrouwtje is een microscoopje Altijd turend achter haar lens Dit mevrouwtje is een microscoopje Altijd ontdekkend de vlek op de ziel van haar man Met haar peutervingers Is ze bekwaam in het goed stellen van haar lenzen En ze voelt altijd de erwt onder haar matras Haar geschonken trouw is haar niet voldoende Ze is een piskijker…

de hut de lucht is blauw, egaal staal blauw achter vier vermolmde houten palen gekoppeld door een gebogen ijzerdraad drie in het licht, één in het nauw de pikkip of de pispaal, zogenaamd de anderen, een gulle lach op hun gelaat, droegen de erwten, bonen, hooi en klaver om te drogen in ons zonnige klimaat verdwenen zijn ze uit het landschapsbeeld…

Malle Pietje lonkt naar de prinses op de erwt, gadegeslagen door een suffe Oehoeboeroe die steels ziet, dat Rabenhaupt ragout verkiest boven Old Shatterhands supersnert. Mijn Sint Bernhard trekt aan mijn jasmouw.…

't Groeide en groeide, werd zo groot als een erwt. Toen kreeg 't de grootte van een tuinboon, toch maar even naar laten kijken, want dit was echt niet meer gewoon! De dokter besloot niet tot een zalfje, want jeuken, nee, dat deed het niet, net zomin als pijn.…

(Pas op wat, Jans, daar stopt hij erwten in zijn oor.) U, wie genot en zoetheên tegenvloeien, Wie nog geen zonde drukt, geen bange smart beknelt! (Wat heeft hij in zijn mond? - Bewaar ons! 't is een speld.) Bevallig wicht! gij liev'ling van ons allen, Zo vlug en dartel als het vinkje in de lucht!…

Zij strooide grauwe erwten en hield toen de wacht; Daar kwamen de snijdertjes koesjes en zacht... Maar ach, wat een kruis! Vol bommen het huis... Ze stieten hun schenen En kneusden de benen Al stom'lend En schom'lend, En tolden en rolden En gilden en scholden... De vrouw, één twee drie, steekt het nachtkaarsje aan - En pst!...…

II Voor mij moet het wel eigen maaksel zijn van erwten die ik urenlang laat wellen. Je merkt al, mij hoef je niets te vertellen, de snertbereiding is bekend terrein. En dan natuurlijk kluif met vette vellen.…