Netgedichten

netgedicht (nr. 31.458):

Lente is kortstondig

onze lijven maken schemeringen
in het ongebonden leven dat
rafelt om gewoontes en erwten
uit het blik

het bestek halfzijdig en tweedelig
met de scherpte gericht naar de klok
brengt in het druipend licht
een ode aan het kind dat wordt verwacht

een niemandsdalletje onthult de waarheid
en nestelt in deze lente al vroeg
in de hoogste toppen van het
nog kwetsbaar groen