Alle inzendingen over gescheiden en een ni

Une feuille tombe après l'orage et nous, qui cherchons dans l'ombrage abri et calme pour nos coeurs, restons ici, ni toît ni terre entre deux mondes.…

Op British railways is het stevig lappen Een kaartje van iets meer dan duizend pond Daar kun je haast de wereldbol mee rond Wanneer je spaarzaam snackt bij overstappen Wie zuinig is kan voor dat geld al gauw De muis z’n nieuwste hangout zien (Ni hao!)…

Dodenkruid bloeit de akkers aaneen met stille getuigen die het niet kunnen omvamen dat hun dood ons geweten in ruste hebben gelaten zuiver gestreelde winden dansen langs beenderen heen en och hoe schraal kan troost dan zijn wanneer wij elkander weer hervinden…

Ik hield van jou je was een god voor mij ‘k wilde alles met je delen je laten lachen, je begrijpen, je voelen en liefdevol strelen Maar gaandeweg ontstond er pijn door verschil in partituur er ontstonden dissonanten ondanks mijn verzet daartegen groeide een muur Ik heb ons concert zelf afgezegd we zijn nu uit elkaar maar nog steeds…

Gescheiden als traan van het zout of lach van de mond als verzadigd van vet of de eerste kerstdag van tweede als tweezits van driezits of binnen van buiten als spijt en vergeving of kerk en de staat als kinderen van de rekening of ogen van het licht als bovenkaak van onderkaak met een uitspraak het huwelijk is ontbonden…

Van elkaar gescheiden, niet te vermijden, er staat zoveel tussen, wil hem nu het liefst kussen. Ze blijf maar er aan denken, wil aandacht aan hem schenken, wil hem hebben om mee heen, voelt zich zonder hem zo alleen. De tralies die ertussen staan, zullen niet zomaar weggaan, zullen niet opeens verdwijnen, ze blijven hen omheinen.…

jij en ik samen op de bank geen meter van elkaar maar onbereikbaar voor elkaar gescheiden door mijn huwelijk…

Bij deze: De laatste formaliteiten Die ons nog scheiden Van de feiten Wat verbond was Wordt verdrag Ons gezin ‘Gedeeld ouderlijk gezag’ Nu alles is verdeeld En in de breedte en diepte uitgemeten Wil ik nog maar een ding van je weten: 'Je hebt de rechter Zeker niets vertelt Over 3 augustus 2002 Die Predictor en twee streepjes En…

De zomernacht die hen zo diep ontroert Zal hij wellicht, zij nimmermeer vergeten; Hij was als zij: verwonderd en vervoerd, Zij niet als hij: gepijnigd en verbeten. Een strelende arm die om een hals zich snoert Is wel een band, maar niet voor het geweten: Zij kunnen zalig zijn van de aarde ontvoerd, En verder nooit iets van elkander weten,…

Elke behoefte komt voort uit angst voor gescheidenheid van het Zelf Relaties zijn bedoeld om gescheidenheid te helen Als je die gescheidenheid heelt Zijn je behoeften niet langer een afspiegeling van angst en onzekerheid…

ik heb de lente meegebracht de tulpen aan je deur gehangen achter je winterse raam heb je ze in een vaas gedaan “kijk eens hoe mooi” dat zag ik aan je lippen ik heb de liefde meegebracht als we zwaaien huil je zacht was het maar zomer…

Ik denk aan gisteren. Ik denk aan vannacht. De hele dag heb ik aan dat moment van 12 uur en 43 minuten geleden gedacht. Het lukt niet meer om dit gevoel te negeren. Jij bent niet van mij. Ik mocht van je genieten voor heel even. In jouw armen liet je me wegzweven. We wisten het, binnen een paar uur is het voorbij. Ik ben niet van jou. Vanuit…

vertrek uit huizen in boos verdriet hartezeer ontparingen men ziet ze vaak bij pakken neer gekeuteld nog van muizen lege kamers vol met zakken kale peertjes lichten verloren waan gedeeld bestaan bruine dozen kilo’s herinnering verteren onuitgepakt bij helle schrijn van ochtendzon…

Ik vervloek het toevalsmoment dat ik op tv die beelden zie als ik begrijp waar ik naar kijk is 't te laat, 't verhaal bekend De naakte, nog jonge vrouw, loopt naar haar graf, haar handen bedekken haar intieme delen Ze is zichzelf al lang niet meer haar blik als uit steen gehouwen is slechts de echo van haar leven…

Vandaag zag ik mijn jeugd terug en aan de achterkant van een grand defilé in een onderbelichte zetting van vensters zonder ruiten liepen vreemde vogels zonder snavels mee. Ik bekeek mijzelf als een stapel oude kranten, waarop ik als redacteur zijn stem en z’n zegen rust, de tijd verslaat op het hete aanbeeld van de waan,…

Ongewoon (in "spiegelschrift") raar gaarg laroov laat tem eod kI <= .tfirhcslegeips ni leev gre fjirhcs ne ,raabegnevod kle anjib neK .thcideg tid ni tein tsap tad raam .lliM ‘O nhoJ, namsraM nav lums kI .lits jim tgjirk ne leevoz gtez laaT nereortno ne nekar jim nak laaT nereovtno jim tfjilb eizëop ,negroz rednoz dlerew nee raan negrobrev…

daar sta je dan in jouw omkaderd stukje wereld voor eeuwig vastgepind in de tijd een onschuldiger onwetender zelf naar de toekomst te zenden voor toekomstig bewijs dat je ooit dit ook was objectief gezien een flits en voor eeuwig is je plaats en tijd vastgelegd het recht om te zijn het recht op jouw verhaal je bent nu een ander en toch…

Een verbleekt en onzorgvuldig bewaard herbarium waar alleen nog onder het plakband een bloem of blad heel is gebleven en rest rest valt uiteen in kruimels van hun liefde uit gelukkiger tijden een versleten romantische metafoor verdwijnt net voor de eerste beledigingen: Klootzak! Hoer! Idioot! Teringwijf! op den duur ook beledigingen…

Geloof mij: gescheiden ouders hebben is niet fijn…

achter het frêle vlies herkent een voelend oog de geladen diepte in vibrerende stemmen het is blindelings gewaar van een gescheiden epiloog…

Nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob; toch ken ik nog de harteklop van elke vrouw waarmee ik vrijde. Ik schreef gedichten tussenbeide, maar loste het probleem niet op: nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden, een hoop gelazer en getob.…

het laatste beetje is nu op veel had ik te verduren het kaarsje is nu opgebrand gedoofd zijn alle vuren voor mij, die het aangaat, is het niet erg ik heb genoeg geleden voor hen die ik achterlaat vaarwel en wees tevreden…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Ik zit te mokken mieren melken, altijd weer dat rot humeur Steeds maar zeveren zeiken zaniken zwetsen ziemelen en gezeur Ik heb koppijn ben chagrijnig heb een kater ben niet fit Kan wel janken huilen schreeuwen, ben zo triest ik heb geen pit Ben uitgekookt geirriteerd gevoelloos en zo treurig En als ik niet verzieken kan dan ben ik sikkeneurig…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Mijn ouders zijn gescheiden. Al gescheiden voor 4 jaar. Ze gaan allebei met iemand anders, jah ze horen niet meer bij elkaar. nu is het al weer 4 jaar geleden en doet het afentoe nog steeds pijn maar die dag zou nooit meer komen, die dag dat mijn ouders samen zijn.…

Avond, in mijn hut ben ik alleen, buiten ook -- En het wordt donker.…

Ik kan je niet uit mijn hoofd krijgen PUNT Griekse zwart en rood figuurde kylixen, schalen, zijn niks bij de schaduw van jou kleine teen punt Zelfs pentagrammatische mediallonnen erin kunnen niet méér bekoren, en dat lijkt wel raar aangezien ik nu van dichten hou, dus ook van pentametrische verwikkelingetjes, maar momenteel laat ik zien dat…

ik voel me vreemd een vreemdeling tussen bekende huizen die uiteen wijken, zo groot zijn als het leven zelf er is iets veranderd in mij, alsof ik iets verloren heb een uitgebeend woord of een zware sleutelbos waarvan de roest ouder is dan de waarheid overgeleverd aan een lijf zonder beeld en gebroken bestaansrecht het is niet goed om te…

Niets ernstigs is goed nieuws maar dat kan ook betekenen dat er niets aan te doen is en dat is natuurlijk wel weer een klap waar je op kan rekenen Een onderzoek is tussen hoop en vrees sluit je je ogen er voor dan komt het als een dief in de nacht en heb je dat helemaal niet verwacht De pijn voel je al pijn is er dag en nacht moet je…