Alle inzendingen over geschreven op 12 jun

Het hoofd is In het luchtledige Opgelost, Wat eens was is er niet meer - De bewoner van de bovenkamer Is verhuisd, zonder achterlating Van verdere gegevens, Zijn adres is onbekend…

ik had die ziekte niet gewild maar ze is toch gekomen dokters hebben alles gedaan om mij te genezen maar tevergeefs ze geven me nog een week om te leven dus dit is het laatste wat ik zou hebben geschreven dank u voor alles wat jullie hebben gedaan en blijf verder leven geschreven door k.g. (12 jaar)…

Henry en June Miller Hugo Guiler nog even Juan Luis Buñuel de hele coterie van de holebi ja tout Paris jaren dertig zelfs Anaïs Nin werd in alle eenvoud weggespeeld door deze tere schoonheid…

hoeveel tijd men is vergeven om hier op aarde te vertoeven te mogen genieten van het leven het is aan géén van ons maar aan god 't staat namelijk geschreven in het boek genaamd 'het lot' -------------------------------------------- *~ Voor Hans 4-9-1960 - † 24-12-2006 ~*…

Toen gewoon doen Uitzonderlijk was Geworden - en Blasé zijn de norm Kwam daar Johannes, Volkomen naturel en Gewoon zichzelf, Door zijn publiek Onbetwist op nummer 1 gezet En werd de vakjury Subtiel te kakken gezet…

Verlokkingen zijn Er zat om vooral Oppervlakkig door Dit leven te gaan Maar ik ging De diepte in Zonder mijzelf Te verliezen in Donkerte en somber Zijn - doorleefd En door schade en Schande wijs geworden Kwam ik eruit Te voorschijn - Viel niet ten Slachtoffer aan De pijn van verdriet En verlies, dat hatelijke Gemis…

geschiedenis wil melker 09/12/2018 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

( geschreven voor m'n pa, toen ik 12 was )…

Ik ben jarig vandaag geboren op 12 April en echt 't is niet zo dat ik óuder worden wil, maar tegenhouden kan ik 't ook niet dus zorg ik ervoor dat ik zelf wel geniet en feliciteer mezelf.…

Boris gaat voor eeuwig heen Krijgt op zijn graf van mij een steen Met daarop geschreven: "Mijn baas had 12 jaar een honden leven"…

(n.a.v. foto uit dagblad Trouw van 22-02-12 geschreven)…

In mijn hart, daar bloeit een roos, Bij de start, was zij nog klein, iel en broos. Meestal is ze geurig, diep donkerrood. Maar soms is ze treurig, bang en in nood. In mijn hart, daar bloeit een roos. Mijn dierbaarste part, dat jouw zijde koos.…

en nog vele zullen volgen 12-2-2020, 20-2-2020, 22-2-2020 of zonder toevoeging van die 20 eeuwen na Christus 12-2-20, 20-2-2-, 22-2-20 en dan moeten we wachten tot december 2020 2-12-(20)20, 20-12-(20)20, 12-12-(20)20 en 22-12-(20)20 of ook niet als Christus voor december wederkeert en de tijd op 0 wordt gezet!!…

vandaag zeggen wij dag tegen de brugpieper die geen kleine man meer is maar jongeheer en hoewel jij zeker nog geen man bent nu ben jij al wel een heuse puberbas geworden waarvan de ouders steeds weer zoekend zijn naar tips en een handboek voor de begeleiding van wat zij dagelijks aan jou veranderen zien net ook als jouw eigen lijf groeit…

woestijn in mythisch overdenken gaat het nieuw geboren kind ons eindelijk vrede brengen wil melker 20/12/2018 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

Over 12 jaar samen. Met name, Zijn R en B 12 jaar samen. Want het is huwelijk en gezamenlijk waar ze zich in bekwamen. Het eerste dozijn In het samenzijn.…

ik was Michail Kalasjnikov maar lig nu onder de zoden op een miserabel kerkhof te midden van de doden in de lente van mijn leven dacht ik veel te hebben bereikt dat lijkt nu wat overdreven het is maar hoe je het bekijkt want de doden kunnen spreken en laten me niet met rust die willen zich nu op mij wreken en ik krijg ze niet gesust…

naar aanleiding van het artikel ‘Enthousiasme voor rookvrij eetcafé’ (Dagblad van het Noorden, 12 april 2005)…

.' En die gewichten, als verwacht verhielden zich als 6 en 8 en 12 en ook nog 9. Die 9 is - blijf bij de les - 't gemiddelde van 12 en 6. Daarbij - ik ben volledig - staat 8 min 6 tot 12 min 8 als 6 tot 12. Zo klinkt de pracht harmonisch evenredig. En hoe ontstaat die harmonie?…

Uit het westen komt zij wijze vrouw zon begeleidt haar rechterzij toont groots `t silhouet onnatuurlijk volgt de zon reist langzaam mee naar `t oosten draait de dag zij lacht vrede kust dode bloemen kracht blaast bloedende gewonden gezond noemt onverwacht namen der schuilende bloeddorstigen tikt hen speels af verdwijnt achter oostelijke…

Ik denk soms al weet ik het niet zeker dat zij die zich het minst vaak schrijver noemen, meer te vertellen hebben de weemoedige vreemdelingen die geen tijd hebben om te schrijven ze beleven pure poëzie en ademen het leven, waarover schrijvers schrijven en het zal mijn eigen pen niet zijn die woorden herhaalt, van wat ik hen niet heb…

Geschreven n.a.v. 2 Corinthe 12 : 1 – 10 en Romeinen 8 : 28 – 39.…

zie je het riet rust niet ruist een eigen lied wiegt in de wind zie het buigen recht veren nijgen en kiemt kiemt kiemt het kiemt kiemt kiemt kiemt kiemt kiemt kiemt…

In eenzame uren van de nacht schrijf ik letters neer, donker en zacht. In mijmerende woorden kan ik een wereld verzinnen, vredig en soms onverwacht. In strelende zinnen kan ik de liefde bespelen, onbereikbaar in kracht. In schreiende verhalen herinner ik stille tranen, door de tijd gezwicht. In de kilte van de nacht verlies ik…

Verwijder de taal welke schuilt onder angstige zinnen en ontloop de kans op menselijk falen oprecht alleen is de pijn geschreven achter de naam op het lijstje tussen koffie, snijkoek, en oh ja ook nog tabak kus, mooi mens, adieu ik ga boodschappen doen lopend ...…

omdat het overleven zich uitsluitend beperkt tussen woorden en het spreken mij moedeloos maakt zal ik weggaan en mijn brieven nalaten aan vreemden het waait wel gezichten, namen van verraad die me achterlieten in allerlei vormen met de tong stijf en scheve tanden maar ik ben stervend genoeg opdat ze me niet meer naderen…

ze liggen te drogen onder mijn hand mijn nu nog zo vloeibare gedachten tot ze eerder dan ik verwachtte naakt en hulpeloos nog dichttrekken aan elkaar steun zoekend om te blijven staan hoeveel onbegrepen ogen ze ook vinden mogen ze blijven trouw verdedigen dat wat ik voelde toen ik ze vroeg me te helpen en zelfs nog als ik ze ontrouw word…

Als wat -met hand en hart- geschreven werd de ware kern niet raakt om het verleden te hechten, weer laat verschijnen in een beeld van stilte of steelt een ander geluid uit alles wat toekomst heeft en dicht. “ Pessimisten leven in het verleden, het zijn de optimisten die de toekomst delen ”. Voltaire…

Telkens weer gebeurt het, in een ogenblik worden losgelaten woorden geboren, je verwacht het niet, ze komen daar waar je ze hebt verloren en waar de natuur ze heeft gerijpt, gerangschikt achter glas als olijven in hun eerste persing van een geselecteerd ras. ook als ik het niet verwacht, adem ik ze in een uit, proef de nuance…

dag, als de schrijver droomt van nog te voltooien werken, onbedoeld als baken, die het bloed nog roziger laat smaken in aardse tegenstellingen van het kloppend hart als het negatief soms digitaal, dan weer analoog tegen het vale licht gehouden wordt tussen de geboorte van z’n dood, een mystieke camera besturen mag, uit beleving geschreven…