Alle inzendingen over ginder

kun je dromen van ginder…

Hier stel ik mij voor dat mijn as wordt uitgestrooid, gewoon uit een papieren zakje, muzikaal omlijst door een koor van wel duizend vogels in een lucht van uitgereden gier. Zie je daar dat broedend paar, onder de bomen langs het water? Nu nog een ietsje meer naar hier, ja, daar, over al die boterbloemen omzoomd door wuivend fluitenkruid…

Daar ginder in der olmen lommer, Zag ik de hemel op deze aard Ik voelde ’s levens volle waard Daar ginder in der olmen lommer. Want zij, die englen evenaart Ontrukte mij aan zorg en kommer Daar ginder in der olmen lommer Zag ik de hemel op deze aard. ----------------------------------- uit: Gedichten (1850)…

regio Liège de vensterramen worden patrijspoorten alles wat je hoort, is water, soms overstemd door een sirene…

Daar ginder al over de heide De blaren vallen Nooit heb ik je lippen gekust, Regen Ritmedansje Witte wijven…

Hier en/of ginder. Alleen of alleen. ----------------------------------------- uit: 'Dag en nacht geopend', 1970.…

Ik zag een prachtige blauwe vlinder hij kwam net van het bloemenfeest fladderde warrig van hier naar ginder zou hij wellicht dronken zijn geweest…

Gedaan met die hinder : nu mag je ginder aan topsnelheid in de file staan.…

Daar ginder al over de heide was weelde van leven en lach, mijn ogen keken zo blijde dank, dank voor deze dag.…

Maar de toekomst smeedt een eigen streep aan Godse ginder en op een morgen breekt de horizon het zwijgen om in nevelen het ongewisse te maskeren, steekt begerigheid zich een weg naar de troon van vermeende waarheden, getekende vlinders van het verleden worden levensecht en krijgt nederigheid een rechtvaardige en vrije kroon.…

de buizerd is uit haar nest gevlogen en spiedt het herfstig tafereeltje af van de bezoekers aan een oud graf die door de welvaart waren bedrogen ​​​​​​ze stonden allemaal achterelkaar wachtend tot ze de tekst konden lezen zijn daden waren uitvoerig geprezen in zijn leven zag hij geen enkel gevaar een mooie stenen vogel had hij gemaakt…

troost is ook herinnering de foto van voorheen de warme liefde van weleer die zo plots verdween troost is de herinnering van het prentje aan de wand jouw naam die ik ginder schreef in het toen nog warme zand...…

een beetje windig in de tuin waarin ik overdreven bezig luim lagen herfstblad ruim rest van voor de femel winter uit de lange border flinter ik zie al wat van lente ginder…

er waait wind van hier tot ginder een zucht van tijd niet meer of minder een vleugje zijn in eeuwigheid... er waait een briesje in mijn hoofd die mijn gedachten zal verfrissen een einde maakt aan 't ongewisse dat deel uitmaakt van mijn bestaan…

Sleets, met meer mot van rot dan fleur van vlinder in steeds maar minder ver verschiet weet ik bij leven en bij machte van die zachte dodendeur, bitterzoete pil van allerlaatste vrije wil voor dan en voor daar ginder maar nu nog even niet.…

De Tweede Kamer vult zich met gekeuvel, maar wie begraaft me als ik ginder sneuvel?…

De winkelweegschaal zwalkt van hier tot ginder En moet daarom met regelmaat herijkt Het ding geeft aan wat op de waarheid lijkt: Een onsje meer dan wel een onsje minder Controles op een zuiverder gewicht Neemt menigeen te zwaar op. Of te licht…

Wordt Groningen met Nepal vergeleken, Waar ‘Richter’ aan den lijve wordt gevoeld, Waar is de vrees alhier dan op gestoeld Als ginder alles breekt wat maar kan breken? Geloof maar dat in Nepal wordt verzucht: Was maar naar veilig Groningen gevlucht.…

Om ginder nog wat lekkers mee te pakken. Ze weten dat ze met hun vette lijven Toch altijd wel weer boven komen drijven…

Ze weten hem daar ginder flink te raken, Het drinkt alleen niet met gebroken kaken.…

Hier beet een bruine bie; En ginder, ginder, Vlug weg en weder, zie! Een witte vlinder! En voort, tot waar dat blauw En groen in 't koren, Vol lokkend grijs en grauw, Verloopt, verloren; Zo ver als om-en-dom Het oog kan dragen, Het vlas staat in de blom Te wiegewagen.…

Daar ginder loopt de kleine vent met zijn oogjes stralend blauw, Komt hij naar me toegerend. Ondeugend lachje op zijn toet, zijn korte armpjes om me heen. Roep ie: mama ik hou van jou straalt zijn liefde door me heen.…

Hoewel er meer gerookt wordt en geblowd Door jongeren, hier geldend als "van ginder" Trekt alcohol hen weer beduidend minder Dan menig "van hier komend" soortgenoot Wie van de twee partijen is verdoolder? The truth is in the eye of the beholder...…

Ik, de al oude verzenvinder, die, op rijm van hier en ginder, menig reke, rijpe en rond, lijk gevonden vruchten vond, wense u vrij, nu dat het jaar is op nen nieuwen inventaris vij'-zes posten voortgetreên veel geluks en zaligheên!…

Ginder loopt een gender in een nieuw lichaam en neutraal jasje. Non binair Thea of Theo -om het even. Sinds 'me too' vallen zijn complimenten verkeerd. Nog even en er rolt een haiku uit de computer. Zonder selfies kan zij haar gezicht niet onthouden.…

hij zoekt haar hij zoekt het op de gracht het portiekje in de nacht hij bromt rood geblomd kom kom nou gauw zijn handen grijpen zoeken haar wespentaille de fluwelen gesp herinnering groeit in zijn val naar tranendal hij huilt ginder roeit een nachtelijk bootje…

op wuivers van een groene vlinder spreid ik de armen wijd zucht mee van blad op tak in de tuin naar ginder waar een welriekende serafijnenstruik dromen verwent met zoet en eeuwig licht om nog meer boezemgeur te verstuiven aan dansende zielen waaraan vedergewicht is toegedicht…

Zienderogen wreekt hij zich een stuk tot ginder heen. Er valt een spin op het tapijt. En ooit wil hij weer zien dat hij wat gaf om hoe hij leefde. Want ook wij willen graag de sleur doorbreken. En wachten op een teken dat het goed is om te huilen, om soms even zwak te zijn. Wie wil mij daarvan overtuigen?…

Daar ginder bij die vlucht, daar was hij blijven staan en ik was doodgewoon zonder die ballast doorgegaan. Daar was hij dan.... ten slotte toch gekomen: gevonden voorwerp ongedacht na al die tijd niet meer verwacht. De koffer die ik graag vergat omdat hij bomvol tranen zat.…

Waar wij nu staan heette hier en de verte noemt men ginder. Tot het plots door lijnen werd verdeeld in ons en andermans gras.…