Alle inzendingen over groen blaadje

In de kikkerpoel wordt de liefde bedreven op een groen blaadje…

Een slak volgt een slak ’t gaat er slijmerig aan toe een groen blaadje lokt…

u lust nog een groen blaadje?…

Een plein Vergeven van vreemdsoortige tweevoeters Die zichzelf ‘mens’ plachten te noemen Belachelijke clowns Weerzinwekkende glimlachjes Vergeefse hoegaathetmetjous Een groen blaadje Geschonken Aan een geile, ouwe zak Soldaten in Irak Oejgoeren en melkveeboeren In het getouw Tegen het ouwehoeren Van een regering Die maar niets wil leren…

blaadje het stemde mij tot nadenken wat als ik dat loof was……

Verstand nipt weer van appetijtelijk azijn als een groen blaadje slaat het zich voor de kop verdoofd als ik alles gelaten verkrop het verlangen krijgt men toch niet klein.…

blaadje was ervan aangedaan het gezamenlijk idee was onbezonnen maar de echte liefde is daarna… begonnen!…

De Ontmoeting (1) Ik was een onrijpe vrucht; Een groenblad, Een harde steen waande ik mij, Een speelse rivier Tot dat ik op een nacht jouw gelaat in de droomland zag De verschijning die enkel een spiegeling was Het deed mij blozen, En de bloed in mijn aderen voelde als gloeiend ijzer Het groene blaadje werd vuurrood Sindsdien Streelt…

In ieders hoofd hangt een groen blaadje, in dat van Els, in dat van Klaartje, ’t wordt gevoed door d’hersenschors, terwijl je schorevoetend bost… Soms glanst het, bengelt aan z’n steeltje, als je lachend gaat door ’t leven In ieders hart, groent er een klepje, in dat van Wiske, Sus en Jefke, ’t wordt gesmeerd met liters bloed, als je iets…

OC de Cerf is mijn begin Mijn tentoonstellingen zijn in hun schoot ontsproten, ik werd geboren als groen blaadje tussen oeroude rotten in het vak. 15 Jaar geleden, de tijd van toen, zou ik zonder dralen weer over doen. Ik kreeg van hen een duwtje in de rug om mijn werken te laten schitteren in de ogen van de mensen.…

Ik zag dat plaatje in een blaadje staan, kocht gauw 'n exemplaar, mij goed bewust zo’n ouwe bok te zijn, op groen belust, waaruit juist zúlke blaadjes slaatjes slaan. Een pláátje, in een broekje en behaatje van ‘n blaadje, in d’r blootje, in dat blaadje !…

het blaadje hangt hoog aan een tak wat heen en weer te waaien en samen met het bladerdak draait het zich met groot gemak zodra de wind gaat draaien het blaadje leeft maar één seizoen straks waait 'ie naar benee' dat is gewoon wat blaadjes doen maar nu is 'ie nog lekker groen en waait met alle winden mee…

Een explosie van kleuren spat van het schilderij je wordt bedolven door het rood, geel, groen in de hoek zit een klein insect verscholen hij voelt zich niet thuis tussen dat kleurrijk lawaai laat hem maar rustig zijn blaadje eten in zijn eigen universum is hij hoorbaar.…

we vingen voor elkaar wat stralen zon en lachten om de schaduw we keken toch niet om we liepen voor de wind aan de rand van schijn vond werkelijkheid een blaadje gevallen zonder pijn haar valse glans zocht onze blikken een koud herkennen deed het kind in je weer schrikken je las het groen voelde je schuld het nooit kunnen voldoen…

we vingen voor elkaar wat stralen zon en lachten om de schaduw we keken toch niet om we liepen voor de wind en aan de rand van schijn vond werkelijkheid een blaadje, gevallen zonder pijn haar valse glans zocht onze blikken en een koud herkennen deed het kind in je weer schrikken je las het groen en voelde weer je schuld het nooit…

"De afrook is niet al te pittig meer Bouquet riekt naar van vis gespeende sushi Komt hoogstwaarschijnlijk uit cultuur van Gushi Tweeëneenhalve eeuw oud ongeveer Maar fruitig fris diepgroen nog is de kleur Kenmerkend voor de Cannabis Primeur"…

Dit is geen droom Toch zwemt een zwerm koeien Lustig door de groene lucht. Dit is geen droom Toch staan de bomen ondersteboven, valt een blaadje omhoog. Dit is geen droom Toch graast een trosje wolken Gezapig in het blauwe gras. Dit alles droom ik niet Terwijl ik op mijn rug gelegen geniet van deze zomerdag.…

En, terwijl ze daar zo drentelt, Komt een blaadje neergewenteld Uit de lage perelaar Voor de voeten van Agaatje, Die het langgesteelde blaadje Vallen ziet, en kijkt er naar. Komt ze weer de boom genaderd, Valt er weer zulk groen gebladert Voor de voeten van Agaat.…

meer en meer vergetend wie ik was noem ik blaadje na blaadje keer na keer je naam in mijn hoofd leeg en verdoofd voel ik niet ben ik zielloos voor hen die ik lief…

Zomaar hangt een blaadje daar wentelend in het rond.…

Een blaadje in de knop De zon die schijnt erop Een blaadje aan een tak Is in de herfst erg zwak Een beetje wind en dat is maf... Die blaast ineens het blad eraf!…

Het enige wat ik nu verlang is kunnen kiezen tussen altijd maar kiezen tussen Pluk een bloempje Kiezen...tussen Welk blaadje eerst? En als het laatste blaadje valt telt het steeltje dan ook nog mee?…

Als een blaadje door de wind gedreven Zocht je naar de overkant En hoe je ook snakte om door te leven De tijd was rijp voor een ander land Ik schat je niet in woorden, hoed me voor zwart-wit Je was een ruwe bolster met oh zo’n zachte pit…

'k Mag niet vragen En niet klagen: 'k Ga waar àlles heen moet gaan, 't Lenteroosje Met zijn bloosje, En de groene lauwerblaân!"…

Ik zie je gaan, na de laatste zet, je loopt wat krom, er valt een blaadje van de boom, je bent bijna bij de hoek, draait niet een keer om, het is over. Je loopt de hoek om ‘k zie nog net het blaadje op de grond vallen ‘k sluit de gordijnen, het is voorbij!…

De vlinder had haar ei gelegd op een groen eikenblad er kroop een piepklein rupsje uit dat at en at en at het at het hele blaadje op en nam er nog een paar het spon zich daarna in als pop toen was het rupsje klaar er na een hele tijd een nieuw seizoen begon kroop daar een kleine vlinder uit die straalde in de zon ze dartelde de wereld…

Ik praat met de wind want daar in de lucht dwarrelt een blaadje gezwind, op mijn eigen zucht. Nu is het weg en komt heel gauw bij jou terecht. Kun jij het soms al zien? Het móét bij jou gaan dalen, want ik heb de wind gezegd: “Laat dat blaadje niet verdwalen!”…

Twijfelend blaadje Ontsluit roze schatkamers Lentebloesem valt…

Het laatste blaadje verrijkt het kleurig grasperk en kust het herfstkleed.…

Als schepen in de wind zo waait mijn blaadje voort de woorden weggeblazen in groene wij- land grond de stromen stormen tergend het laagland lachend uit, maar op de schuinste helling heeft grond zijn taal verbruid De zwarte zwaluw schemert die zware luchtig zin maar kan de kans niet vinden voorruit daar slaat het in.…