Alle inzendingen over handdoek

vage visioenen en oude rituelen verbinden mij met een andere dimensie in eeuwenoude boeken word ik genoemd geheimen heb ik niet het is een race tegen de klok ongeacht de razernij in verre orden hebben muren oren ik vecht me vrij en leg de handdoek in de ring…

In de houdgreep werd ik genomen, zodat ik er niet meer aan kon ontkomen, werd in de boksring geplaatst, zonder handdoek dan helaas, want had ik van te voren geweten, dat ze me in de boksring hadden gesmeten, had ik bij voorbaat zeker en vast, de handdoek, de last, in de ring gegooid!…

Je kocht er ooit dat rare schoonmaakding Die autowas die bommen kon weerstaan Een flightcase in de vorm van een banaan Maar Tel Sell gooit de handdoek in de ring En bíj die handdoek (wit of anthraciet) Krijgt u die ring cadéau (geheel om niet!)…

jonge nefertete geplooid in haar handdoek in finse sauna…

Ze IS Hij staat daar maar; de handdoek in zijn handen. "Oh God, ze weet toch wat ze doet?!" Dan voert een golf haar zacht weer terug naar aarde. Ze voelt de kiezels, hard van haar gewicht. Hij slaat de oude handdoek om en droogt haar met bezorgde handen.…

ik hul me in jouw handdoek en kus jouw tandenborstel uit paastakken zie ik seringen bloeien neem de kiezelsteen die uit jouw schoen valt in een omkadering van licht hang hem aan een gouden ketting van verlangen of?…

Hebben we de moed en machten vanuit een naïeve vanzelfsprekendheid in realiteit het verleden te ontkrachten? Boetseren we de vette klei waarin verborgen valse tonen van de aardse dramatiek het heden wordt verdraaid tot wulpse normen? Onthult de schaamte in het licht van overmorgen te lopen in een rechtvaardig zwaard, wat aftekent in de gloed…

Het intense afscheid dat cirkelt als een onwerkelijk bestaan met gevoel dat blijft aanspoelen zoals jouw warme omarming met persoonlijke herinneringen via de handdoek tijdens het afdrogen.…

Er ligt een laken in de linnenkast te wachten op een hand die deuren opengooit, een shirt, een broek, een handdoek zoekt, daarbij terloops haar aanraakt, even op haar liggen blijft. ---------------------------------------------- uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…

bubbels omvatten haar naakte huid lauwwarm water fluistert liefdesherinneringen door krullend haar op de stoel ligt de wollig zachte handdoek eens droogde die hem nu alleen nog haar…

vandaag was de dag ik zou me enkel en alleen in pure poëzie verdiepen ongekende zin in toen belde je me out of the blue een slagaderlijke bloeding onthutsend gutsend bloed handdoek op handdoek jouw verbaasde mompelen 112 ambulance niet jouw dag vandaag wel onze dag om elkaar onbeholpen te helpen een witte frèle vogel beduusd verdwaald…

nog een douche ruiken aan de handdoek licht uit gewone kloffie aan even een bak koffie het laatste shagje brief neerleggen de deur uit sleutel in de brievenbus gestript het pad af dat was het dan…

Een kamerlid dat min of meer ontgoocheld De handdoek tussentijds de ring in smijt Is blijkbaar onvoldoende voorbereid Dus Hans heeft een remedie uitgevogeld: Dressuur moet nieuwe kandidaten leren Zich braaf aan Diederik te conformeren…

Maar wel wanneer het nog vers is dat je weggaat, je komt wel terug, ik weet het……… Maar toch laat ik je handdoek nog even hangen, even doen alsof je er nog bent. Even je geur ruiken, dan weer verder…………

Want ik vergat verdorie weer mijn handdoek!…

gewoontes zijn geen druppels die je even afschudt als ik wil veranderen merk ik hoe taai ze zijn handdoeken vouw ik altijd zoals mijn moeder deed boodschappen ruim ik op in een vaste volgorde soms spring ik uit een groef met een bevrijd gevoel…

Het oorlogschip De Delft blijft onvoltooid De bouw ervan is amper opgeschoten Zodat na vijftien jaren is besloten Dat men spreekwoordelijk de handdoek gooit Maar ach, er wordt wel vaker iets gestaakt Zo is dit snelsonnet niet afg…

een zwembroek handdoek, net groot genoeg om mijn middel te omvatten water, schoon, wijds beetje zon erbij graag een boei als richtpunt meer hoeft niet laat me door het water glijden en herboren worden minstens een uur…

Natuurlijk liggen er droge handdoeken klaar. Natuurlijk krijg je zoveel warme chocomelk als je wilt. Een mobiele sauna, allemaal allang geregeld. Kom op zeg, even niet janken en gewoon de Beringzee over zwemmen.…

- En leg een natte handdoek in m’n nek.…

Genieten is nat worden de kou van het water druppend in mijn nek de zachte handdoek die mij droogt met de geur van honing Genieten is ook: fietsen in de ademende jas die mij droog houdt in de regen, spattend in de plassen dansend op het gladde asfalt dat de wolken onder mij plaatst…

Ik lig terug op mijn handdoek, maar ken nog steeds de droom.…

uit te slaan Schreeuwend te scheren over golven en stil te staan als zee je tot de veren komt Met eb en vloed op te groeien de stand van de maan De 'schoonsten der schepping' in hun bijna- naaktheid te zien staan De handdoek... te zien vallen in nat zand.…

Ik was mijn gezicht in de badkamer, poets mijn tanden terwijl de bovenste handdoek van de radiator glijdt en de onderste meeneemt - even ben ik in de duinen.…

M'n hoofd tolt, M'n bloed ruist, Maar mijn handen stevig in een vuist, Dus, Al raast de wind door m'n haren, ík sta hier stevig op aarde, en al doet m'n hoofd eens van kling, Ik gooi de handdoek niet in de ring!…

een vroege zon boven het glooiend duin de zee zo onvoorstelbaar ruim een handdoek op het zand nog maagdelijk het strand wat kinderstemmen dwalen in grijsgroen geluid jouw hand die me raakt van twee weer samen maakt wil melker 03/08/2011 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

Ze ligt in het zand in de verte blinkt de blauwe zee achter haar zonnebrilleglazen zijn de ogen gesloten Ik denk aan Freud en Jung hoe de menselijke geest alles van buiten naar binnen neemt en zich verwonderen blijft Ze is verdwenen, haar handdoek verlaten op het zand en ik hoor haar stem vanachter mij wat heb je nu weer geschreven…

Mezelf afdrogend met de handdoek die eens de jouwe was droomde ik mezelf weer even terug in jouw warme armen een traan, drupte er over mijn net gedroogde wangen dan een zachte glimlach heel even terug in de tijd van toen jij mijn winter zo verwarmde en ik wist dat liefde ook genieten was…

Misschien dat je me vroeg over vroeger te zwijgen omdat het niet mocht niet ging over lijken of over de heuvels zag de ochtend wat bleek ik had niet in de gaten dat je toch naar me keek wilde je het liefste negeren om je een lesje te leren maar talloze keren viel je mij weer op bij de spiegelmeren leg ik mijn handdoek en geef…

Ik reik naar de handdoek maar zij grijpt mij onverbiddelijk terug.…