Alle inzendingen over inleven

schoonheid beleven Hier speelt geen tijd En mag liefde voor de natuur met ogen spelen Wordt het andere beeld verspreid De aarde haar liefde zal delen Hier veranderen gedachten Wordt inkeer geboren Het harde mag verzachten De ingeving mag gloren Het landschap schenkt een beleving In het zwerven van de tijd En jij borduurt voort op de inleving…

een ziekenhuis een kamernummer en heel veel genummerde spuitjes heel veel wit van lakens en schorten en zijn gezicht een bel die niets doet behalve vervelend teuten bezoek dat meelijden veinst maar zich niet kan inleven en ik die wacht op beterschap…

vechten past niet eerbied voor mensen dubbelzinnigheid hunner emoties inleven bijgebleven vergeeft favoriet en laat mij buigen als gewillige spriet gras.…

Vaak zie ik mezelf opduiken uit een andere tijd vroeger drukker bezweet in een niet meer te plaatsen gedaante Gister nog lang slungelig geen interesse tussen het volk staande pilsje in de hand bij een brok poëzie alles d’r op en d’r aan Schat zeg ik voor m'n neus weg dan wees eens schappelijk neem me voor de gelegenheid even…

Een dag doorweven met een gouden draad Mijn hart dat vreugdevol slaat. Waardevolle contacten, rijkelijke gesprekken Heerlijkheden waar ik me aan op kan trekken. Sprekende mooie ogen waar je in kan verdrinken Warme rode lippen, woordenschat om aan te likken. Tact, respect en zalige lichaamstaal Dit waardeer ik echt helemaal. Het saldo…

"Een haikudichter ziet een notendop als de wereld en de wereld als een notendop" Rechter Ooka (Ooka Echizen no Kami Tadasoeke (1677-1751) een legendarische rechter in Japan, befaamd om zijn humane en scherpzinnige uitspraken)…

Ik zat in de kast, opa was dood, hij schreeuwde: gouden tand eruit.…

Jij die zegt Sociaal te zijn Tegen hen die Met je moeten dealen Zegt dat vooral Met een vilein gezicht Waarop zo veel meer Staat af te lezen Dan in die zogenaamd Inlevende teksten Die je ons meegeeft, Jezelf kennelijk niet Bewust van het weerhaakachtige Woord waarmee je meestal je Meelevendheid verwoordt…

Hangend op z’n rug kijkt hij teevee over z’n dikke buik heen; bierglas in de hand, peuk tussen bruine vingers afstandbediening zapklaar op ’n been Ik begrijp niet waar die hangjeugd door wordt gedreven; moppert hij, z’n woorden verpakt in rook en bierwalm: ik kan mij niet in hun lamlendige houding inleven…

Ik sluit mijn ogen mijn gedachten worden mee gezogen door de melancholiek van deze prachtige muziek de woorden lijken wel speciaal voor mij geschreven ik kan mij er zo mee inleven vol overgave geniet ik van dit lied helemaal omdat niemand mij ziet langzaam rolt er een traan ik laat mijn emoties gaan het is toch heerlijk dat muziek je zo kan…

Jullie warme vriendschap, uit het hart gegeven, zuiver en ingetogen inleven,…

Ik was die kleine stille kapel binnen gegaan van de kathedraal zag alleen je ogen neus mond en schouders meer was er niet stil werd ik even was in gedachten bezig een moment van inleven wat allemaal de bedoeling van de kunstenaar was er kwam iemand binnen ging onder de beeltenis staan vanaf dat ogenblik zag ik pas dan is jouw complete…

Ik stond oog in oog in de kleine stille kapel van de kathedraal zag alleen je ogen neus en mond je handen en voeten heel vertrouwd dat wel een lichaam had je niet stil werd ik even was in gedachten bezig een moment van inleven bij de bedoeling van de kunstenaar er kwam iemand binnen ging voor het kunstwerk staan vanaf dat ogenblik…

Hoe eenzaam kan je samen zijn Twee levens naast elkaar Twee golven uit fase Hoe leeg kan samen zijn Hoe kan je praten met elkaar Zonder ook te luisteren Zonder begrip of inleving Hoe kom je tot elkaar Opeens kan je vervreemden Twee handen op twee buiken Twee zielen twee gedachten Opeens ben je twee vreemden Een samenspel twee keer…

Het theater van de zee De zon geeft er tevredenheid mee Stralende blauwgloed voor het gemoed Momenten dat even niets meer moet De zon spelend tussen wolkentheater Rust vinden in kabbelend zeewater Vrede twinkelend in hartplezier Inleving speelt in een gedachte-avonturier Zachte klanken van golven bedanken Speelzaal van hemels matinee Je…

Meer dan duizend sterren in de donkere avond kou teveel om nog te tellen te verscheiden om indruk te maken op jou Ze schitteren en zweven zijn een geheel met de ruimte die hen draagt wat inleving en aandacht dat is alles waar het universum om vraagt Meer dan duizend kleuren daaruit ben ik gebouwd te divers om in een blik te vangen…

Ik leef me in in wat je vertelt Beelden verschijnen voor me Ik ben benieuwd naar het end Ik zwijg en ik hoor elk detail Ik zwoeg me naar de grote lijn Van je o zo boeiend verhaal En de expressies van je gezicht Jij wordt warm van binnen Jij vindt mij aarzelend lief En voelt mijn waardering Ja groeit met de minuut Ik stel nog wat inlevende…

Mijn hart draait zwart weg onder mijn te kleine vel het was toch al kreunen onder veel te grote grenzen soms is de wereld van verschil net iets teveel aan het kunnen mijn favoriete bruingespikkelde kip ligt te sterven op een zwaar loodje en ik te licht bevonden 'draai ze de nek om', zou ik van de veearts te horen krijgen, 'moest het…

Vergeet de zege in debat Spring over ruzieregels heen Denk niet meer aan je gelijk Leg slechts een zachte hand op de mantel van begrip Soms zit het niet in woorden maar meer in de bedoeling erachter of juist niet Het hart spreekt een woordje mee - in elk geval Leg dan die zachte hand - ook daar zijn schouders voor Hervind de zo gewilde…

De visfilet was heerlijk maar die wond in mijn keel alsof de vis mee wilde delen wat het is...…

De wijze denker ziet meer dan dit leven, wordt door d' onzichtbare wereld geraakt. Terwijl hij ernstig werkt of zich vermaakt, is zijn wezen vol sprookjesbeleven. Vingers, papier en oogleden beven bij een vurige pen, die dansend waakt. Het hoofd verzint toverkunst, verlangt en blaakt om de jeugd wonderverhalen te geven. De schrijver beeldhouwt…

Vanmorgen werd ik opgebeld door een mevrouw die wilde weten of ik Richard was. Dit was nooit eerder voorgekomen. Veel mensen hebben gewild dat ik iemand was, soms iemand die ik was geweest, soms iemand die ik zou moeten zijn - kijk eens angstig, praat als een non, spring op en neer, kun je niet een keer een rokje dragen - maar Richard…

Evenzeer als wij het nauwgezette zwemmen en metallic blauwe van een kleine Afrikaanse vis te Emmen vanmiddag, waterlelieblad dat zich met rode kop optrekt tot waterschildpadschild, een dagpauwoog in de vlindertuin die mijn hand voor wilde orchis aanziet en heel Drenthe buiten evenzeer. ---------------------------------- uit: 'De…

Kempense bossen en heide geven hun luchtige adem aan een groot landhuis, brengen door alle ruimtes zingend geruis, dat roept tot sprookjesachtig beleven. Kind, volwassen mens mogen zich begeven naar dit wonderbare heldentehuis, kijken blij verrast, maken licht gedruis met handen vol kunstzinnig, kleurig streven. Tekenstiften springen en…

Geen inleving geen empathie niets meer dan de eigen wens Het is hen om het even wie dat is het egoïsme in de mens Naleven van hun eigen dromen puur en alleen op henzelf gericht Voor problemen van de medemens sluiten ze liever hun ogen dicht Alles draait hier om eigen gewin negeren van andermans gevoel Groot voelen zonder mededogen iemand…

Zoveel levens heb ik geleefd verwoven met wat ik deed en zei tegen de mensen die ik aan kon raken Ik heb mannen gekust zonder hen te kussen ik ben in de steek gelaten verraden en geslagen alsof het echt was en in mijn fantasie sliep ik met vrienden die ik af en toe even omarmde Mijn leven is meer ik ben meer inleving dan bloed en…

met dromen en denken verweven ja geen zeur, beuzeling of doordrammer geen erwtenteller noch geitenbreier een doener, een beslisser, een kijker dat is wat ik ben rijk fantaserend kleur ik de dagen met het ruim inlevend vermogen verken ik het palet van perspectief om eerlijk en creatief te handelen dat is wat mij bezigt met eenvoudige logica…

Onder de groeven van duizend jaar oude restanten in steen gehouwen bevinden zich nauwe catacomben te laag om te staan hoog genoeg om te bukken hier leeft in alle stilte de dood een dolende rat een dwalende raaf kijken naar mij verdwaasd kijk ik ze aan mij bekruipt heel aarzelend een schoorvoetend gevoel dat zij niet kennen benauwende…

had ze me overhoord de kale plek voor ’t aanrecht woog de zorgen die onder afwas werden doorgepraat was ze alleen dan zong ze psalmen gaf ze zich over aan haar Toeverlaat ik rook haar warmte als de tranen kwamen de grotemensenwereld me te machtig werd als pleisters niet alleen meer konden helpen ze leefde mee met elk facet inlevend…

Iets waar je je echt voor moet inleven. De mensen zijn net als mieren. Ze proberen een oplossing te vinden voor een probleem. We moeten zo nu en dan rond tieren. Maar wat is dan de oplossing van dit systeem? De mensen zijn net als mieren. Als oplossing zien ze vaak maar één uitkomst. Ze worden net zo kwaad als stieren.…