Netgedichten

netgedicht (nr. 84.353):

Catacombe

Onder de groeven van duizend jaar oude restanten in steen gehouwen bevinden zich nauwe catacomben
te laag om te staan
hoog genoeg om te bukken
hier leeft in alle stilte de dood

een dolende rat
een dwalende raaf
kijken naar mij
verdwaasd kijk ik ze aan
mij bekruipt heel aarzelend
een schoorvoetend gevoel
dat zij niet kennen

benauwende duizeligheid
hyperventilatie wanneer
mijn geest zich vernauwt
tot een langzaam maar zeker beklemmende claustrofobie

dat gevoel kennen zij niet
is hen wezensvreemd
honger en dorst en paringsdrang soms pijn en verlatingsangst
ik denk aan maslows hiërarchie
van behoeften maar die helpt
mij hier niet

ze kijken naar mij
verdwaasd kijk ik ze aan
hier dralen de uren waar
alles verstomt in een durée
van levenslang zwijgen