Alle inzendingen over je goede kant

Het licht pakt me bij de hand zodat ik niet zal verdwalen het brengt me naar de goede kant.…

Dromen zijn over magie is uitgewerkt Alles ooit op zijn eigen tijd Kan niet beginnen te denken aan herinneringen uit het verleden Wil niet stoppen te leven Andere tijd, nieuwe plaats Voelde me goed ver weg te zijn Kan niet terugkeren Blijf wie en waar ik was niemand gaat met me mee zal je missen... goede kant van mij…

Ieder mens heeft goede kanten niemand is alleen maar slecht Hij die schrijft om enkel kwetsen -niemand is daar van gediend- mijn pen zal altijd met hem strijden Maar hij die “goed” ziet in de mensen weet mij steeds op zijn pad als Vriend.…

Steeds blijf ik aan de andere dan de goede kant steken Waarom zou ik dan nog hopen op hoogtepunten na elke val Hier ligt Nergensland waar je rondzweeft zonder ergens aan te komen Daar ligt Niemandsland waar je ronddwaalt zonder ooit iemand te ontmoeten Waar ligt Niemandsverdriet waar vreugde altijd een synoniem is van…

ik trek de angst met huid en haar uit het hart ik blaas het as van mijn schouders vandaag verandert alles vandaag geen lege handen elke kus zal ik verzilveren aanrakingen worden goud alles wat wankelt valt de goede kant op angst heeft hier niets te zoeken vandaag…

Mimi snort al een half uur op mijn schoot op de wc waar ik haar zit te strelen omdat het onweert Voor haar geen angst ik ben een goed mens dat weet ik zelf mijn kant is de goede kant van de streep onder de deur het blauwe licht van de bliksems en de rommelende donder het zwaard van Michaël dat het kwade scheidt van het goede…

Neem me in je armen alleen jij kan me warmen mijn hart ontdooien dat een beetje was bevroren til me over de hoge rand naar de goede kant laat het eenzame diep in me voorgoed verdwijnen zodat er weer licht in mijn hart zal gaan schijnen.…

Zal een gedicht voldoende gewicht kunnen hebben om de weegschaal naar de goede kant te laten slaan? en dan meteen de vraag wat is de goede kant? om vervolgens weer met een wedervraag te beantwoorden; wat had je zelf gedacht?…

maar noodgedwongen thuisblijft (niet op weg) bezorgt de mensen meestal pijn (geen pret) hoewel: er is een goede kant (echt waar?) hij toont zijn Waalse afkomst (zonneklaar)…

Zo graag laat ik mijn gedachten De vrije loop - niet piekeren, Niet tobben, maar liever De goede kant uitdenken, Overpeinzingen die alleen in gedachten nog tranen met Met zich meebrengen, die ook In mijn denken niet zout zijn, En ook niet zilt; En het oordeel over mijzelf Over alles dat ik gedaan of Nagelaten heb is niet langer…

de wals van wat als het morgen zwart wordt vogels voorgoed verdwijnen van wat als alles wankelt niets de goede kant opvalt van wat als de angst als een mes tussen de ribben steekt van wat als alles wat leeft sterven zal er niemand is om de doden te dragen de wals van wat als we morgen met lege handen staan omdat we niets hebben…

zij en zij zij aan zij een bank vol mooie neuzen mooie handen lieve ogen, die bedrogen voelen en lachen over schanden harde stiltes dreunen door de nacht zij aan de goede kant elkaar gevonden met gebundelde trefkracht word ik verslonden tot niks teruggebracht de laatste druppel verkeerde gok ben nu de knuppel in het hoenderhok…

Mooi is het dat het langzamerhand de goede kant weer op gaat. Vele mensen hebben het bezoek en liefde heel erg gemist. De coronatijd heeft ons allen diep geraakt.…

Het verhaal van mijn goede kant Met welke oren Oogjes dicht Is geen gezicht Snaveltjes toe Wat een gedoe Nou, nee moe We gaan na één knipoog En het lezen van poëzie in de regenboog Van het geheim En de gein Wil je het weten…… Frappant Krant aan de kant In fabelland Transparant Ik zou het hebben kunnen weten mmmmm Ik ga echt niet…

kant te komen dat lijkt mij hemels…

Het is onrustig in het land Er worden standbeelden beklad Van hen die men voorheen aanbad Men zag alleen de goede kant De slechte wees men van de hand Daar men van veel geen notie had Het is onrustig in het land Er worden standbeelden beklad Wie helpt de mensheid uit de brand Is zelf een onbeschreven blad?…

STILAAN HEEFT MIJN LEVEN OOK HAAR MINDER GOEDE KANTEN BLOOT GEGEVEN HET AFVAL VAN DIVERSE CRASHES MET COMPONENTEN EN EEN TE GROTE DRUK ZOU DE OORZAAK KUNNEN ZIJN VAN EEN VAN EEN NOG NIET GEVOELDE PIJN DIE OOK DOOR LEEFTIJDSFASE ONGEMERKT IS GEDRAGEN NAAR EEN PUNT VAN NO RETURN..…

Een storm die sterker is dan jij zo sterk als ook jij wilt zijn het geeft je een duw de goede kant op, regendruppels als tranen, spoelen weg naar de zee, achterlatend...sporen in het zand, enkel nu nog maar een herinnering.…

kant…

Kan een mens iets zeggen Over iets wat hij nooit heeft gekend Altijd en eeuwig heeft verlangd Maar nooit heeft ervaren Mag ik oordelen over iets Wat ik nooit heb beleefd Zou ik alleen de goede kant zien Of juist het negatieve Kan ik iets verlangen Als ik niet weet wat het is Mag ik huilen in de nacht Over iets wat ik niet ken Is mijn…

Ik liep met me mee door het ‘Falensteegje’ Na het bordje ‘Angst’ sloeg ik een zijstraat in Op ‘Het plein van grote twijfel’ kwam ik mezelf weer tegen Het leek de goede kant op al was het er wel druk “Waar ga je toch naar toe? Neem eens een besluit!”…

kanten en slechts een vleugje onbedoeld kwaad…

kant op nu de boer nog naar het land en moeder naar de keuken zo kan ik dit versje tenminste opleuken niet sentimenteel genoeg of veel te veel u kunt mij altijd vinden leunend op de toog van de kroeg.…

kant beweegt…

kant op reed deed dat ook voor de laatste keer rampenteams zijn uitgerukt slachtofferhulp heeft het maar druk met de ooggetuigen Even kunnen we het huichelen uitsluiten…

Gaat het wel goed met jou?…

Uit het licht dat we krijgen, moeten we kracht halen en erop vertrouwen dat het weer de goede kant op mag gaan. Denk aan je medemens, niet alleen aan jezelf, dat gebeurt nu wel door te blijven hamsteren. Het heeft geen zin, ons land is goed voorbereid op dingen als er iets ergs gebeurt, zoals nu met het coronavirus.…

Hij moet maar rennen en bewegen, De goede kanten worden verzwegen. Hij is super lief en sociaal, En kent de mensen allemaal. Een ieder zegt hij vriendelijk gedag, Met om zijn mond een lieve lach. Met elk ander mens leeft hij mee, Dus lekker belangrijk, hij heeft ADHD. Nee lieve jongen van elf, blijf jij maar lekker jezelf…

Tussen de hoge seringen Hoor ik haar klaterend zingen Met de voorjaarszon die haar begroet Verzoen ik mijn gemoed Verliefde zonnestralen Laat mij haar durven halen En kon ik mijn mond maar dwingen De tweede stem te zingen…

Van het ene op het andere moment staren vier muren hem vernietigend aan de wegen die hij laatst heeft verkend bleken niet de goede kant op te gaan een gevoel van spijt?…