Alle inzendingen over je hebt vaak meer va

Va, je laatste adem Het valt me zwaar Va, je hebt gestreden Je had het té zwaar Va, ik zal je missen Kan het nog niet geloven Va, ik zal niet huilen Maar kan het niet beloven…

hij zei jullie praten nu precies als je moeder ja dat was dan ook precies wat ze wilden zeggen maar niet durfden zeggen tegen een vreemde ook al omdat ze het nog niet aan hun moeder verteld hadden…

Moeke roept luidkeels Dochter Gina en haar Pa: Eten Pa...Gina Vroeger noemde ze hem Va Ze vergist zich nogal vaak…

Ik had het altijd, van ’s morgens tot ’s avonds. Nooit verloor ik het, maar nu dobber ik rond in slapeloze nachten. Ik verwerk woelwerk tot ik wakker word zonder doel. Vastgelopen in mijn emoties of is het verdriet? De kade waar ik veilig thuis kon komen, ben ik uit het oog verloren. Ik zie nog wel de vuurtoren, die mij de weg wijst,…

zeg ik: bonjour, madame, ça va?…

Iets zomaar gaan doen zonder een doel voor ogen geeft je vrijheid.…

Ik ben het konijn van Jasmijn, zij komt haar hart bij mij luchten, ik hoor haar verzuchten: “Het hart van mijn Va klopt hard voor Lentijn maar ik zie Lentijn niet zo zitten, ze zit altijd op Va te vitten.” Ze zit in het gras en plukt aan mijn jas, hoe bijzonder kan liefde zijn, Jasmijn is anti-va-lentijn.…

Als je s’ avonds weemoedig nog naar buiten gaat, en In de stilte naar de maan omringd door sterren staart. Is er altijd wel iemand die jouw gedachten raakt, dit moment tot een hele intieme ervaring maakt. Zeker wanneer de wind een beetje waait, het dan voelt alsof die iemand zachtjes over je rug heen aait. Wil je het liefst de ogen even sluiten…

Ik kan de stilte horen, de stilte om me heen. Ik kan de leegte voelen, die leegte is zo gemeen. Ik neem dan mijn schaduw in de armen, en dans er met grote stappen omheen. Om mijn hart zelf weer wat op te warmen. want alleen, is maar alleen!…

rien ne va plus in deze tempelsamenleving waar de woekeraars en wisselaars het leeuwendeel beloven rien ne va plus in deze casinocratie waar wij blijven spelen inzetten verhogen op de minste kans rien ne va plus waar vele kleinste de weinige grotere dragend dankbaar moeten zijn waar het economische belang honger waard blijkt…

Maar wat we niet kunnen krijgen, dus onbereikbaar is, is zinloos om over te piekeren, sprak zei: en ik antwoordde: Je hebt gelijk: Ze zei: je moet egoïstisch worden en ik zei: Je hebt gelijk. Dus ik kijk naar wat ik heb en niet naar het onbereikbare.…

Verliefd word je, liefde ben je Pijn denk je, liefde voel je Verdriet heb je, liefde vergeeft je Tranen stromen buiten, liefde vloeit binnen Angst ontkent, liefde bevestigt Jaloezie gaat, liefde blijft Wantrouwen doodt, liefde leeft…

Het heeft met ‘abnormaal’, ‘gestoord’ te maken Je hebt –trofie, -fasie en and’re zaken Waarvan –lexie voortdurend in het nieuws is -fagie, of raakt u nu het spoortje bijs? ’t Ligt niet aan u, maar aan het onderwijs!…

De warme wind waait wollige witte wolkjes langs de knipogende zon de miezer voelt als vochtige vlinderkusjes vrolijk fluitende vogeltjes fladderen vlak voor me langs mijn aura weet zich gekoesterd dankbaar geef ik de natuur een dikke zoen terug…

Dat sotto voce, kalm met zachte stem Piano, afgewisseld door wat forte Langgerekte noten dan weer korte 'k Zag 't bij die Parisienne, niet bij hem Te hopen valt dat wij weer sòngs gaan horen In 't land van gouden alten en tenoren…

Ik heb een vriendin, jawel meer dan een, maar zoals ZIJ, is er geen een. Ze is jong, want wat is oud, verdient haar gewicht gewoon in puur goud. Heeft een gezin en is altijd druk, toch maakt ze tijd, voor ook ander geluk Heeft een man, drie koters, begin er maar aan, toch zal ze voor anderen altijd klaarstaan. Brengt spul naar school…

Zachtjes loop ik op mijn tenen alles is sereen Ik kijk om me heen heel stil verklaren kan ik niet Maar het maakt me woordloos stille kracht die mij De kracht geeft om het negatieve te negeren…

Innerlijke rust je van de stilte bewust onder het maanlicht.…

In de gauwigheid 'k zocht en 'k vond het als vertaling is het niet een leukigheid ( à la va-vite )…

kortere naam ken ik niet nooit vader ooit eens papa tederheid was verborgen langzaam verzachtende vader wel eens tranen in je ogen druppels van tederheid zorgzame grijze oude man meer dan zestig jaar met de liefste vrouw moeder lieve man achter een schild na je eenzame dood kun je nog zo vertederen wordt je late humor en liefde…

De fantasie waarin ik zwelg, die ik als een troostende deken om me heen weet te wikkelen, mag geen werkelijkheid worden, want hoe moet de werkelijkheid mijn fantasie dan nog prikkelen?…

Wie is er niet wild van de nonchalante pyjama’s in zijde. De monochrome exemplaren In rijke kleuren, als diepblauw of smaragdgroen. Ideaal voor een zondagse brunch. De bloemenprints vind ik onweerstaanbaar. Draag ze casual met instappers of een flink paar hakken. Een oversized zonnebril op je neus voor dat kleine beetje Beyonce gevoel…

Morgen kom jij weer terug, of later, of nooit -- nooit verlaat je mij.…

Mijn hele leven voelt als los zand ik heb niet leren bouwen verder dan mijn legodoos ben ik eigenlijk niet gekomen Je leven stort dan vaker in mag je alles weer bij elkaar rapen ik geef geen cent voor cement maar krenterig ben ik nooit geweest Ik ben meer van 't plak en knutselwerk het friemelen, 'framelen', knipselen mijn kelderbox…

Ik leende jou mijn luisterend oor, zodat je over je verdriet kon praten. Legde mijn hand voorzichtig op je schouder, voordat jij tranen zou gaan laten. Mijn stem sprak zacht, de troostende woorden. En in jouw bedroefde ogen, zag ik weer een begin van hoop gloren. Ik kwam die dag, zomaar toevallig langsgelopen. Eigenlijk was ik zelf, op…

Voorzichtig als het levende water stroomt waarmee je mij hebt gemodelleerd, nu aarzelen je lippen nog, waarmee je eens van mij zult nippen, mij te zien en begrijpen als je dat gedurfd had, anders mag ik alleen maar hopen dat de heldere stille bron blijft lopen.…

Zittend daar met jou aan het blinkend water tuurden we naar trailers op een klein mobiel Ik wist dit was infantiel zoekend welk verhaal en beelden blij want tussen de ruim twintig zaten er geen bij Dit zitten was genoeg, de hemel blauw ons drinken op de bank bezoek aan zoon Later iemand met rollator die hier vroeger zwom Ons leven…

Vroeger toen mensen nog geloofden en ze hun ogen in godvruchtigheid opsloegen naar de hemel zagen ze me toevallig nog weleens op drie hoog in de vensterbank staan klaar voor de sprong die tijd is geweest Tegenwoordig amuseer ik me noodgedwongen maar liever met alle ellende die je krijgt voorgeschoteld als je de knop niet…

Zoeken naar het volmaakte het hemelse op aarde onvindbaar blijkt terwijl het onvolmaakte met geheimen vragend aan je voeten ligt…

Diep in het bos waar wind zelden waait, een magische stilte zich om de wandelaar heen zaait. Staan veel hoge bomen met de bladeren vrij, en toch vind ik in hun midden geen vrolijkheid. Wanneer de takken kraken, maken deze een treurig geluid, alsof ook deze bomen zich alleen voelen onder de ranke huid. Ik hoor de vogels niet zingen, geen kabbelende…