Troostende woorden

Ik leende jou mijn luisterend oor,
zodat je over je verdriet kon praten.
Legde mijn hand voorzichtig op je schouder,
voordat jij tranen zou gaan laten.

Mijn stem sprak zacht,
de troostende woorden.
En in jouw bedroefde ogen,
zag ik weer een begin van hoop gloren.

Ik kwam die dag,
zomaar toevallig langsgelopen.
Eigenlijk was ik zelf,
op weg naar niets.

Maar heb toen wel een stukje pijn van jou,
met mij meegenomen.
Op dat moment betekende ik,
als mens voor iemand daadwerkelijk iets.

... Je komt ze vaak tegen. Mensen die samen iets hebben opgebouwd en plotseling is er niks meer van over. ...

Biografie van deze schrijver

troosten schouder verdriet hoop

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 62