Alle inzendingen over klappen

Woorden klappen Heel zachtjes klappen ze ik was je kwijt een s.o.s gestuurd Heel even geen vrienden meer door je flauwe mop misschien Maar werden weer vriendjes Toen scheet die duif nog in je bier die je heen en weer stuurde gekampeerd hebben we waar niet mocht mooi gescheiden We hebben nog een tijdje geschreven en het verwaterde soms…

Ze gaf me als ik dwars lag billenkoek, een tik als ik met speelgoed had gesmeten, een oorvijg als ik knoeide met mijn eten, steeds als ik stout was kreeg ik voor m’n broek. Maar nu ze oud is kan ze niet meer slaan dus ma, nou is het míjn beurt, hier, pak aan !…

Klappen op mijn hoofd. Zo kan ik niet nadenken -- wat eraan te doen.…

aan de Menenpoort, klappen de rozen nog steeds bloedig uit de biecht…

Aaltje en Aagje van 'Het Zuiverste Water' klappen uit de school...…

Wie slaat slaat terug omdat iedereen slaat en de toekomst weer klappen krijgt. Zo vaak zo veel. De toekomst is verslagen. Als de stilte in het hokje weer de stem is die alleen bang is voor klappen en slaag die hem machteloos maken.…

stilletjes in de hoek vechtend voor zijn leven was hij altijd wachtend en gedreven, maar tot aan zijn klappen was iedereen het zoek. hoe kon iemand zo stil en bedaard klappen verkopen door te lopen. zo fabuleus hoe hij uit zijn hol was gekropen, want het gebeurde met een enorme vaart.…

onder luid gejuich rake klappen uitgedeeld het scorebord lacht…

kortsluiting harde woorden met rake klappen en vele rollende tranen spijt…

Heer Balkenende, deel eens rake klappen uit! Pappen en nathouden werkt niet. Neem nu eens een kloek besluit!!…

Fel vliegt de gans op, volgt en slaat de aalscholver, die steeds onderduikt.…

Dit snelsonnet is per direct gesloten Dit poëem leeft dus niet langer meer voort De regels die uiteindelijk woord voor woord Zijn echt definitief hier uitgesloten De rake klappen die toch zijn gevallen Geeft situatiebeeld 'soep zonder ballen'…

mijn schaduw gaat altijd voor me uit hij brengt me waar ik wezen moet bang hoef ik nergens voor te zijn hij vangt de eerste klappen op…

je woorden als harde klappen geen blauw, geen rood de pijn versteend je raakt niet meer ik zwijg je dood…

Kleur nooit meer gezien Je gezicht nooit meer gezien Dieren nooit meer gezien Het leven nooit meer gezien Nooit een traan gezien alleen het snikken Het snikken van pijn De pijn in mijn ogen Pijn zoals nooit gevoeld Pijn zoals nooit bedoeld Klappen zonder te kijken Wat wil hij nou bereiken Na nog een klap Dacht ik in mijn hoofd Is…

Je kent het klappen van de zeis. Vanmiddag dus bijna verveeld gekeken hoe vader haar het hok uit trok. Ze was zo stijf als een ding. Geen traan gelaten toen hij haar begroef maar later liep je langs het hok, begon in neus en keel toch iets te gloeien, als na zeven pepermunten tegelijk.…

Zij was het type dat alleen door een gesprek zover te krijgen was; een ernstige babbel, iets diepgaands, over de vergankelijkheid van het levende, de noodzaak van relativeren, Wittgenstein, de anarchie, structurele crises, neurosevorming, de dreiging van het neo-fascisme of kernenergie. Als het maar eindigde in bed. ----------------------…

hij heeft met eindeloos geduld zijn bestaan gevuld in buigzaamheid de seizoenenrij in overleven doorlopen pas later heeft volwassen kracht de eerste weerstand opgebracht tussen buigen en barsten kreeg hij vaak rake klappen een herfststorm deed hem uiteindelijk knappen zijn geduld heeft onze haard gevuld…

Nooit laat de ranke hinde haar waakzaamheid verslappen want je zit zo in de hoek waar de vallen klappen…

Hij was van hard werken 'geklapt' Ook zijn geteerde rokerslongen Iets wat niemand had gesnapt Zijn Rolls Royce-autoband meermaals geklapt Zijn huwelijk niet te vergeten Van klappen zou hij alles weten Tot zelfs het klappen van de zweep Bondage was z'n gloednieuw speeltje Op elk Concours Hippique zag je hem dolen…

Je kan altijd overal uitstappen Je neemt gewoon een andere trein Het kost wel wat klappen en ook wel wat pijn maar niets is blijvend of hoeft het te zijn.…

en weer legt ze vaardig in enkele rake klappen haar kaarten op tafel regisseert de volgende macabere jaardans die wensen overbodig maakt…

'k Was verpierewaaid want nu blijkt verdraaid : die roosjes klappen dus toch wel echt !…

Ik zie de afkeer in je ogen hoor de woede in je stem als ’t klappen van de zweep voel ik de striemen in mijn hart de schaduw van gescheiden zijn ontneemt me levenslust…

ik hoor de woede in je stem ken ‘t klappen van de zweep en voel de striemen in mijn hart de schaduw van jouw ijzigheid ontneemt mij alle lust…

---------------------- lijzig - zacht kouten - praten klappen - praten wee - wei wegel - weg talen - spreken…

Mijn spiegelbeeld Is reeds geheeld Van zware klappen Mijn schaduw Is nog steeds grijs Van die ene, verre reis, Naar land van ooit En dan weer terug, Maar ik, Ik genees Nooit zo vlug.…

Draait rondjes in de piste, terwijl de kinderen klappen denkt het aan het oerwoud. Ook een soort van circus met al die bomenkap en illegale teelten, nog maar te zwijgen over de jacht.…

met bliksemse klappen komt de regen ten val de zomer ontsnapt aan dit tranendal maar zij keert terug als de koperen ploert haar met vaste hand naar haar hoogtepunt voert…

uit je schaduw stappen over grenzen durven gaan dat wil zeggen je bloot geven aan het zonlicht en zoveel meer je stelt je kwetsbaar op en krijgt klappen als klinkers tot je AU zegt…