Alle inzendingen over kreunde

Een gehuwde speelster uit Heerde, die haar tennisleraar begeerde, sloeg elke bal uit en kreunde zeer luid, toen zij van hem overspel leerde.…

weg kwijt en leek in de leugen verdwaald De donkerbruine stilte kreunde in die donkerblauwe duisternis Doordat geen hem ondersteunde herhaalde zich zijn geschiedenis…

Laatst kreunde een bisschop in Aken: 'Ik weet wel, het zijn niet mijn zaken Maar 'k vraag: waarom nou Moest Hij ooit de vrouw Zo mooi en verleidelijk maken?'…

je overgave was totaal ik voelde je vervloeien in het gloeien van je huid ik nam je lippen in een kus, we trilden van ontroering je draaide zonder woorden op je rug ogen in vervoering we kwamen na elkaar, voor samen was het huis te klein we kreunden zacht en rilden klaar in het genieten als een paar…

Als laatste bevel kreunde Schlieffen een van die echt Pruisische piefen nog: 'Deck mir den rechten...' daarna werd het vechten vermoorden, verkrachten en dieven. --------------------------------------------------------------- *Alfred Schlieffen (1833-1914)was een Pruisische generaal/houwdegen.…

Laatst lagen we samen, je kreunde mijn naam. Ik zag hoe je schrok en begreep niet waarom. Alsof je iets heel erg verkeerd had gedaan. Een ontzettende flater, iets vreselijk stom. Nu ben je weg en begrijp ik perfect waarom die schok en die angstige blik. Nu weet ik wat mij die nacht heeft genekt. Hij heette ook Peter. Net zoals ik.…

woorden krulden sloegen vlammen uit het vuur dat nu ontstoken was zinnen vulden zich met warmte die roze uit het rood geopend had liefde smoorde niet maar smeulde en ontkiemde in het wakkeren van de wind vonken sloegen over joegen laaiend hete dromen door het lijf komen kreunde blijf gesmolten in emoties dreef genot als…

Vannacht gedroomd van een tehuis de ochtend kwam en ik wachtte af kort hemd en een pamper aan Geluid van wieltjes op de gang vrouwenstemmen op zoek naar wat er weer was misgegaan Jij maakte me wakker omdat ik kreunde in mijn slaap Heel traag keek ik je aan verloor mezelf in de geur van je kriebelende haar kon niet horen wat je zei trok…

woorden krulden sloegen vlammen uit het vuur dat nu ontstoken was zinnen vulden zich met warmte die roze uit het rood geopend had liefde smoorde niet maar smeulde en ontkiemde in het wakkeren van de wind vonken sloegen over joegen laaiend hete dromen door het lijf komen kreunde blijf gesmolten in emoties dreef genot…

Hij legde me bij binnenkomst plat En opende meteen mijn lippen Hij keek aandachtig naar mn gat Mijn lichaam lag te wippen Ik kreunde toen zijn harde hand Me van binnen ging bevoelen Op nul ging daarna mijn verstand Ik lag daar maar te kroelen Ik kwijlde, hapte fors naar lucht Maar helaas, 't komende halfjaar Zie ik hem niet meer, ik…

ze besteedde haar dagen aan het dekken van de tafel waarna ze zich zorgvuldig veegde we werden allemaal van hout en telden het aantal voorwerpen waarvan we het woord wisten, zelfs met één oog dichtgeknepen wat hij niet deed na het stukje per stukje breken van nagels en ellebogen, die tot aan onze buiken kreunden omdat wij,…

Van jou gedroomd vannacht je was gehuld in zwijgen de lippen waren rood gestift de ogen leeg uitgestorven Van martelaar tot heilige is maar een kleine stap je kreunde met uitgerukte tong een onverstaanbaar hijgen Wat doe je hier, beminde met dezelfde oude leesbril hoekig staand op je neus wat moet je hier dacht ik Jouw…

Terwijl het afscheid nog te drogen hing aan de waslijn begaf ik mij te zolder waar onze geuren nog lagen te verstoffen een web waarin verstrooide levens groeiden wapperde in een hoekje waar het licht half door het klapraam met de lakens speelde groeischaduwen en klimop het harde hout waarop geklopt zo vaak de oude veren kreunden en…

We wilden licht meer licht we kapten de boom die in zijn eigen reiken ons verlangen in de weg stond de boom kreunde kermde kraakte zijn laatste vezel scheurde en met een razend suizen van zijn blaadjes sleurde hij zijn leven neer de wind die hem bespeelde week geschrokken uit eindelijk hadden we licht in de kamer in dat licht keken we elkaar…

Gedurende het verschonen kreunde mijnheer en hij had een angstige uitdrukking op zijn gelaat. Mijnheer had visite vandaag! Zijn zoon, schoondochter en kleinzoon kwamen hem opzoeken, helemaal uit Thailand! Mijnheer trachtte voor het eerst in zes maanden zelf te eten en te drinken, hij knoeide behoorlijk.…

Haar zucht was grenzeloos Doorgezakt na al haar dragen Vermaard zoals zij was geweest Had zij warm alle emoties gedragen Maar nu vertoonde zich het schraal Toonde naakt haar bladderend oppervlak Vermoeid kreunde zij nu bij elke beroering Wetend weldra was haar mooie tijd geleden En mijmerend over die luisterrijke tijden van weleer Gefluisterde…

je handen leken heel nerveus ze waren snel speelden hun spel en met intiem gebaar ontvouwden zij geheimen je ogen hielden mij gespannen op mijn plaats ze daagden uit verlokten mij mezelf te vergeten jouw spel ik had het kunnen weten was gevangen in jouw blik met passievol gezicht joeg jij mij heen en weer kwam keer op keer en kreunde…

bevrijdde van een langdurige eenzaamheid Al geeuwend de dakramen gesloten In een boek met Griekse mythen gelezen hoe Zeus in de gedaante van een regenbui een sterfelijke vrouw bezwangerde want nogal vruchtbaar, goddelijk zaad Even later vielen mijn ogen dicht, natuurlijk een droom waarin jij rustig ademhaalde naast mij lag en glimlachend kreunde…

ik graaf een graf mijn eigen of voor vele het kan me niets meer schelen jij hebt alles wat ik gaf ik kroelde door je haar verslond je met mijn blikken jij wilde niet meer schikken er was altijd weer dat maar je vloerde mij met kracht kreunde in extase genoot van iedere fase verwoestte mij die nacht ik was de slaaf vond jouw passie…

Wij kruisen de armen op onze enge borst, zwelgend het duister met de dikke dorst van wie om water kreunde eer hij verstomde. En deze vracht, dit groot benauwen wordt voorsmaak van het gebeente dat verdort onder het marmer, in de rèchte tombe.…

je paste in de draai die ik met jou gevonden had mijn arm om je heen je handen op mijn been in blikken spraken woorden van een liefde die naar eeuwig neigt die tijdelijke passie overstijgt ik zag je onderhuids genot in het sluiten van je ogen we kreunden samen meer en ook de tijd verloor zich weer we kwamen in het gaan op weg naar…

het perron plantte ik hijgend mijn valies hier gonsde 't van gezelligheid onder de hoge stalen hemel wereldgeluiden stegen wijd op uit het wervelend gewemel geurgalmen brachten mij in roes en baadden mij in zoemgeluiden ik wentelde mij in die smeltkroes en vluchtte dromend weg naar 't zuiden in pluchen zetels, geboord met chroom kreunde…

Een kille wind blies door de nacht voor hem was ik óók ’t doelwit en Louter strijdend met zwaartekracht zag ik mijn leven nauwelijks zitten Een zachte stem klonk in de nacht gedragen door die stil zachte wind Het was de mijne, ik kreunde zacht doordat oud verdriet mij verblindt Een droog blad dwarrelde omlaag zwevend door de kille najaarswind…

zij kreunde: ik wacht op de arts die komt hechten hij kwam meteen binnen en lachte: bent u echt de vader? uw vrouw ligt hiernaast, sorry: zei ik en toen baarde zij onze mooie zoon! later op zaal lag de verkeerde vrouw met een lief klein Chineesje waar ik helemaal niet op leek! u was de eerste die mij kuste: zei ze!…

Ik kreunde iets van spijt en voelde me weer klein. Ach dat gebeurt de beste, zeker na een kelder wijn morgen weer een dag. Toon is een weekje overzee maar dat wist je al, het touwtje hangt uit de deur.…

Pim kreunde bij groen kikkerdril, verstopte zijn handen voor later. Langs baggersloten hangen sindsdien gekleurde hemden, jonge palingvissers dragen daar hun zwemvliezen hoog. Zij happen schaamteloos zweetlucht en snijden achter rietpluimen wit brood in vierkante brokken. Verlaten thuislokalen zijn beplakt met kartonnen platen.…

verdwenen was verliefdenlaantjes had gelopen warme zee vergeten was totdat de bedelman zich pakte met de wolken van het strand gestilde Noordzee zag verdrinken met een zon die opgebrand haar laatste maantjes van geluk voorbij de einder had geschoten had genoten van het water witte billen had verschoten tot van boerenland weer iemand zachtjes kreunde…

Nogmaals ging je met je rondborstige huishoudster naar bed en je kreunde als een gek zonder levensdoel of scrupules. Je likte haar vulva helemaal leeg en daarna kwam je lievelingspoes je strelen met lijf en opwaartse staart. Je stierf met duizend poesen op je arme, graatmagere, uitgeleefde lichaam. Poeslief!…

en tegelijkertijd toch niet hoe zij later in 't ouderlijk huis een extra trui aantrok haar moeders trui en hoe zij zich toen nestelde als een poes in de witte rieten stoel haar moeders stoel en wat te doen met haar vader die - op de bank naast de kanarie -waar zíj altijd mee sprak omdat ‘t met hém niet kon - bij herhaling kreunde…

de vulkaan stond nu op t' springen de magma borrelde en spoot alle warme lava op haar schoot hij kreunde heftig... was buiten zinnen. het werd doodstil na haar vertrek hij lag te denken en werd wat bang was dit nu echt mijn zwanenzang of enkel maar... een schandvlek!…