RECIDIVIST
De donkerblauwe stilte kreunde
in de eenzaamheid van de nacht
De stok, waarop hij altijd leunde
hoorde als enige de stille klacht
Waar de eenzaamheid regeerde
wachtte onder diens lantaarnpaal
Een juist ontslagen gedetineerde
op ‘t voortgaande levensverhaal
Op de kruising van eerlijkheid
had het noodlot hem ingehaald
Hij raakte daarna zijn weg kwijt
en leek in de leugen verdwaald
De donkerbruine stilte kreunde
in die donkerblauwe duisternis
Doordat geen hem ondersteunde
herhaalde zich zijn geschiedenis
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 2 december 2011
Geplaatst in de categorie: maatschappij