Alle inzendingen over krib

Wanneer ik soms in stilte mijn kont tegen de krib gooi is dat vanwege pure onmacht! Tegen sommige dingen staan we machteloos.…

de rivier geeft haar lange adem aan nomaden van binnenvaart voor duwbak en stroomdraad over krib en deinend water aan aak en kempenaar voer mee, voor opwaarts de schepen die voorbij gaan…

Nog hier en daar een stalletje, zo pover en zo arm, met os en ezel en een krib, het lijkt animal farm. En in de krib, daar ligt een kind, haast niemand kent het meer, was er met kerstfeest maar weer eens, Hij, onze Lieve Heer. Matheus 1:21…

Verkleumd en kuchend lag hij in zijn krib terwijl de wierrook om zijn neusje kronkelde. Hij was teleurgesteld, zijn oogjes fonkelden. Wat moet ik nou met mirre, dacht hij sip. Had Pampers meegebracht, in plaats van goud ! En babykleertjes, want ik heb 't koud.…

Een tweede rat verlaat het zinkend schip Teleurgesteld ertussenuit geknepen Ze dreigde heel het zootje mee te slepen Gooit resoluut de kont tegen krib Nu doet het NSC dus toch weer mee Niet bijster solidair, naar mijn idee…

Ze volgden de ster en ze vonden de stal en bogen zich over het stro in de krib en zagen het Kind dat zou stijgen met stip omgeven door licht - een bijzonder geval Eén riep toen: "Jezus!"- hij stootte zich fors - en Jozef riep blij: "Hé, da's leuker dan Sjors"…

wat speels en vrolijk was verstrakt in koude lijnen waar warmte en muziek op gave golven dansten staat nu een lage zon te schijnen ziet het echte leven zijn eerste wit bij het ontwaken en gooit de kont tegen de krib verlaten is frivole lichaamstaal verpakt in broek en lange jassen gelukkig kunnen de gezichten nog altijd stralend…

strooi maar lentewarmte dwarrel handenvol met sneeuw ik smelt echt niet mijn liefde is diepvries ik permafrost al eeuwen mijn toendra's dooien slechts als zomerzon haar gulheid geeft vol leven dan jongt het wild en vreet zich vol kan ik ook geven maar als de herfst bronst gooi ik de kont tegen de krib verrijst je warme kus weer…

voor een dwarsliggend mensenkind in de wieg gelegd om aan rust en roest te knagen is de krib al gauw te krap enfant terrible dat in beweging groeit als de verst afdwalende tak van een stam de dwarsdenker doet de wereld kantelen scheurt zich los van alles wat altijd al zo was een bevlogen rebel overstijgt de kasseien ontregeld…

Winterlichtfeest naar verluidt Maar ik vind het niet kloppen Zwavelstokjes in sloppen Kunstsneeuw op winkelruit Winterlichtfeest naar verluidt Massaal slaan we aan ’t shoppen Moslims en Christenen stoppen Glitters in dennen met kluit Eenzaamheid, droefenis Overgeërfde tranen Iets met een krib en een stal Heel de geschiedenis Van het…

Voor een kind in een krib verdwaald boetseerden wij een stukje voor een kaars en devoot leerden wij een lied voor na het kerstverhaal dat dagenlang werd herhaald Ik voelde mij erg klein en eenzaam in deze donkere, koude dagen met of zonder sneeuw en nat met chocolademelk en kerstkransjes starend uit het raam Beklemmend waren deze dagen…

De halve wereld staat in brand En ik loop op een lichtfestijn Met mijn geliefde hand in hand Wij zingen mee met kerstmuziek Jingle Jingle Jingle Bell rock Het tuincentrum is feeëriek Bezoek bewondert het en bloc Zo hier en daar een zwarte bal Geruit lijkt die op een granaat Daar schrik ik van, een krib en stal Ze zijn er, zij het mondjesmaat…

in deze intieme tijd brengen niet zo zeer sneeuw den boom of bal hert pool hond ar of slee glitter bel krib mis man herder stol beeb wijze ree hulst mistel stuk ster of stal sfeer drama en romantiek nee juist veeleer de te vroege val van de kerstpiek men krijgt uitgerekend het land aan de te laat opgeruimde middenstand…

zag het water stromen met op de oevers aangespoeld restanten van gebroken dromen vlijmscherp nog oplichtend met kristallen flonkering een laatste sterven in herinnering gegidst door zon kon ik het naderen en openbaarde zich mijn vondst de glazen torso van een vrouw gehavend door een lange tocht langs krib en smalle bocht ooit blies…

sierlijk glinsterend domineert de glazen engel al jarenlang onze kerst haar voeten stralen sterrenlicht uit het verre heelal naar krib en stal het evenement is al eeuwen onveranderd maar de sleet heeft nu een slachtoffer geëist de engel is in duizend flitsen gebroken vervlogen naar van waar hij ooit gekomen is de stal oogt…

Is dit de Koning die werd verwacht geboren in die duistere nacht liggend in een krib en stal de verlosser die de mensheid redden zal? Is dit kind op aarde neergedaald koning waar geen pracht van straalt die eens het kwaad verdrijven zal de satan brengt tot diepe val?…

Straks wéér die dag van Lichte Wolkenwagen En ik wil mee de blauwe luchten in Ik zit met prangende en vele vragen En God voelt ver, verroert lijkt het geen vin Ik zoek een schuilplaats, wil de herberg in De stal met krib en hooi, want ben voldragen Straks wéér die dag van Lichte Wolkenwagen En ik wil mee de blauwe luchten in…

kroon vol dorens Liet Hij zijn letsel aan hen zien, alvorens Hij voor een tijdlang uit het zicht verdween Dat Jezus in een lichaam incarneerde Een leraar werd, een van de allergrootste Genezers was, doodsbang soms voor Zijn Lot Als kosmisch wezen zich manifesteerde Roept vragen op, wat was het dat Hem loodste Door Zijn Ervaringen van krib…

Het warme gouden licht, dat de krib omringt, siddert met ijle vlammen en stralen, die dooreen draaien, in elkaar verdwalen. Hoor wat hun dansende stem nodend zingt: "De wereldgeest berekent, stuwt en wringt. Laat allen hier komen zonder dralen. Bij dit kind hoef je niets te behalen. Het lied van onsterf 'lijke genade klinkt."…

Al is er sprake van een niet zo’n goede communicatie en gaat er hier en daar wat mis al is er geen sprake van telepathie als er niemand te benaderen is kun je een aantal dingen doen: Boos worden is de eerste gedachte Kwaad worden een goede nummer twee Nummer drie is kont tegen de krib gooien Nummer vier, daar zit ik een beetje mee maar…

mij geen bakzeil halen vrouw ík voer de bezem in de mast zet dus maar alle zeilen bij zorg dat de dijken laag zijn en houdt de kluisgaten wijd open ik kom eraan tussen de klippen zullen we doorzeilen ik zeg je vrouw - voortvarend als we zijn zullen we hard van stapel lopen als een lier zullen we gaan gooi je kont niet tegen de krib…

Onder de doeken in de krib daar lag dat lief Jezuskindekijn en spelearmde en van zijn hoofd ging af een zuivere lichtschijn. Maria die was bleek en zwak op de knieën neergezegen en zag blij naar het kindeke; en Jozef lachte verlegen.…

Zoet en zottekes klinkt vroeg in de wei de altoos vigerende blaaskakerij het oproer kraait, thans neigt het voorjaar te weeën alterweeïg ligt het zieke najaar doods en verdelgd maar welaan, heugt uw gemoed deins niet voor het ritueel in greppel en sloot kleurde 't water reeds rood thans blinkert een coupe soleil door de gordijnen…

Wij knielen nederig naast de krib waarin de Koning ligt. Een os en ezel staan daar ook, hun adem stroomt heel zacht. Het Kindje voelt de warme lucht en ’t lijkt alsof het lacht. Wij neuriën een herderslied en hopen dat het Kind geniet. De engelen zingen ‘Gloria’, de Zonde gaat teniet.…