Alle inzendingen over kuikens van de fuut

vroeg bij de vijver hier in het bos raakt er van alles los van mijn remmen als pa en moe fuut met hun kinderkes voorbij komen zwemmen waait de wind door hun kuiven heel dapper aan de wapper de kleintjes sperren met rood hunne muiltjes ze krijsen wahowee geef me te eten daar ginds komt de zon op om niet te vergeten met traantjes uit…

Het is niet aan te bevelen Je de fut te laten stelen. Want zonder fut Zit je meestal in de put en voel je je nietsnut. Je voelt je dan uitgeput, Maar nog niet uit de put.…

Ze had een zak met kuikens meegenomen, Want ’s winters vriezen alle meren dicht. Voor reigers zijn de vissen dan uit zicht, Het lukt ze niet de winter door te komen. Als dierenvriend zit ik ook op haar spoor, Wat help ik kuikens graag de winter door.…

In een ruw kistje een handvol dode kuikens de zon schijnt toch warm...…

Ik zit met m’n ogen te knipperen, De minister laat kuikens versnipperen Maar hem doet het niets, hij lijdt geen pijn, Sterker nog: hij laat zelf geen veer man! Peterdw. 26-05-2005…

doodgereden eend kuikens piepen tevergeefs snelverkeer gaat voor…

In de koude vaart pikken twee futen elkaar. Worden dat eitjes?…

Twee futen baltsen elk hun eigen spoor trekkend in blinde hartstocht…

Slapend drijft de fuut; kop in veren, wind en golf duwen hem zacht voort.…

We speelden treintje met echte rails kind’ren nog Peter die was trein ‘fuut fuut fuut daar komt de trein’ ik was stoplicht en Chef van ’t station bordeaux rode pet zelf geverfde pollepel Peet was echter Eigenwijs hij riep ‘wijntje is in trijntje boem boem boem’ ons treintje liep zomaar van de rails lag te spartelen als ’t omgevallen…

Uit het gras komen haar vijf andere kuikens.…

Verscholen achter het riet volgde ik ademloos in de vliet, gedurende vele minuten, de hofmakerij van twee futen. Hij baltste, zij walste, hij danste, zij sjanste, hij lonkte, zij pronkte, hij praalde, zij straalde. Samen verdwenen zij in het riet en ik liep verder langs de vliet, nagenietend van hun duet, een klassiek waterballet.…

Een moederkloek uit Ameland Redde al haar kuikens bij een binnenbrand. De burgemeester als autoriteit Noemde dit als voorbeeld van een feit Van grootse kloekmoedigheid. Voor het redden van het nageslacht Wordt geen inspanning te groot geacht.…

voor alle vogelaars als een voedende moeder een merel bijvoorbeeld niet terugkeert op haar nest met jongen is dat een ramp verstoken van voedsel sterven haar kuikens een langzame hongerdood maar daar staat niemand ooit bij stil…

Hoeveel zo'n hittegolf ons toch ontnam: Je weet niet wat je met zulk on-weer aanmoet Veel nieuws dat steeds komkommeriger aandoet Wanneer het überhaupt al tot je kwam Niets inspireert nog en niets is nog boeiend Lamlendig zijn is dodelijk vermoeiend…

Nee schrik maar niet, word maar niet boos ik stond hier al een hele poos en kwam alleen iets dichterbij om jou in deze waterpartij in al je gratie te fotograferen en beslist niet om je te irriteren Maar naar mijn “sorry” heb jij geen oren, en terecht, want ik had je nooit mogen storen Na een haastige klik met mijn camera toeter je mij dan ook…

de vogels zingen een octaaf hoger de futen dansen hun liefdesdans de katjesboom begint te bloeien het eerste gekwaak van de kikkers verscholen onder een bruggenplank ik loop nog op mijn wintervoeten maar inwendig geef ik mijn lentetenen een kans…

Krokante kuikens, kip Kaneelbestoven Kalkoen, kamelenoog, Komkommersla Koek bij kamillethee, zo kant-en-Klaar Kokkin met kikkerbillen, Kaalgekloven Kaag kookt coquilles in het Koeterwaals Kieskeurig in 't kwadraat, iets Kolossaals…

En heb geen fut of zin om te gaan werken Toch stap ik maar eens naar die werklui toe Tenslotte ben ik liever lui dan moe…

En heb geen fut of zin om te gaan werken Toch stap ik maar eens naar die werklui toe Tenslotte ben ik liever lui dan moe…

Ik wil weer naar mijn meer waar de eenden en de kluten paren in de stilte-eeuwen gaan de meeuwen futen zwanenscharen waar de wind het water klotst waar het riet groeit naar verschiet van kleuren de wind het water en het riet meer wil ik niet…

Drie futen drijven vanzelf mee met stroom en wind, slapen ongestoord. Eikenloof hangt dof, glanst opeens; dat geeft trek in een hap boerenkool! De mestkever kruipt over een mierenhoop, wordt betast... Overleeft!…

De liefdesdans van de twee futen een prachtig gezicht. Dansend van plezier op het water. Dieren hebben ook gevoelens. Ook zij willen de liefde delen en daar is natuurlijk niets op tegen. Dansend in het water, geeft vreugde als je dat mee mag maken. Als mens voel je je dan gezegend.…

je schrijft een paar dingen dan ga je wachten een waterkoet zit op een nest in de vijver zit je op woorden komt er niets uit ja daar zijn een paar piepende kuikens ze zeggen nog bijna niets maar ze volgen de moeder in de vijver terwijl de zon valt in het gebladerte van het woordenboek…

Jij, omdat jij er bent je mij dus kent help me Zie je, heel de dag ben ik van slag van alles klopt er niet Ik heb geen fut, geen zin ik heb haren op mijn kin en vlekken op mijn bloes Er is geroezemoes het maakt me zo moe ik ben er slecht aan toe Ik droom fragmenten ik heb geen overzicht help me…

'ome let' er wel op moet beseffen 't zal mislukken TOCH prachtig nest dertien eieren dertien ongeluk TOCH gisteren dertien kleine koddige kuikens in mijn tuin trotse moeder "Zie je wel!"…

Soms is het leven kut Je hebt geen fut Je hebt geen doel Gewoon een kut gevoel En een gedicht maken Zal kant nog wal raken Want het enige dat je denken kan is - Ik kan er toch niks van Vandaag is het leven kut Zit je zwaar in de put Rijmen lukt nog net Maar voor de rest is het pet…

Elke keer een visje hier of daar, de futen krijgen het steeds voor elkaar. Bijzonder om het te zien, ik hoorde ze en ineens kreeg ik ze in het vizier. Een prachtig moment in de natuur om gewoon te mogen koesteren.…

Aan de Oosterdijk zat eens een kras fietsenzaakje waar heel vroeger, toen al emancipaat, de regel bestond ”op een gazelle gaat zelfs een vrouwe keurig rond” zo verkocht Jonkheer Douwe menig fiets voor een knaakje. En mocht de velocypide onverhoopt niet meer willen na een frigide gillen beroerd gelaten -op de zanderige paden- werd de stuurvrouw…

Dan later een fuut die plotseling verdwijnt en even later ergens anders weer verschijnt. Een kikker, hij klautert zojuist op de kant. Hij is nu liever even op het land. Er heerst een zekere vrede en rust. Daar word je jezelf van bewust.…