Alle inzendingen over leegloop kerken

Met een devotie welke mij doorgaans onbekend is betrad ik op donderdag 18 augustus van het jaar des Heren 2016, op vakantie in het prachtige verenigde Duitsland in de vroege avond de Rooms-katholieke Kerk van het plaatsje Winterberg in Sauerland Ik schreed met gevouwen handen, het wijnwater ongeroerd latend, naar het hoofdaltaar met links…

In november loopt het land leeg leeg loopt het land akkers en weiden De oogsten,zie ik rijden af en aan aan en af ze laten het land De diepe bandensporen waarin laatste blad valt bij een beetje wind en regen rivieren Maakt op kleinst formaat koebeesten worden dieren met de hun eigen kuddegeest verruilen wei voor stal Het landschap…

Ook spinnen houden het voor bekeken hun web loopt leeg nu schuilen in kelders en in spleten…

Mark Rutte’s kabinet zit me tot hier, Door de ministers die zijn afgetreden, Gaat het vertrouwen verder naar beneden, Maar de premier vertrekt nog steeds geen spier. Hij gáát maar door, - was ís het dat hem drijft? – Totdat hij in z’n eentje overblijft.…

Voor meer tekst over windbuilen en afzwaaiers verwijs ik u graag naar het hapklare snelsonnetgerecht dat De Woordenaar ons hedenochtend bij wijze van ontbijtservice heeft opgediend _______________________________ Juist daar komt het palaver bij elkaar Men heeft met zware denkkrampen te kampen Verschiet zijn kruit dat aanstonds zal verdampen…

ware ongehoorden der aarde als ik vrijuit spreek over de waarheid namelijk dat wat wij met elkaar delen dan moet ik vrezen voor oordelen en afwijzingen als ik vrijelijk schrijf over míjn gevoelens of letterlijk dat wat ik goed gelezen heb dan ben ik onwetend en moet ik mijn klep houden en zou ík respectloos zijn als ik eens leegloop…

woord verkondigen over het leven en al die stenen samen verbonden met stevig cement vormen het huis van God dat mag je geloven of niet in feite is een kerk ook een organisatie van arbeid en kapitaal van woord en daad-activiteiten binnen een risicofactor want de kerken kunnen leeglopen waardoor de bijdrages teruglopen de collectes tegenvallen…

dierbaren, gezondheid, werk en jeugd je ervoer daar momenten van genade waarin de eeuwigheid zich openbaarde velen werden er geroepen tot nieuw leven er werd een stukje meegelopen op de laatste reis en als je het gewoonweg niet meer wist dan brandde je een kaarsje voor de beeltenis van Haar aan wie de plek was toegewijd nu wordt de kerk…

de Kamer loopt, daar lijkt het op, snel leeg de grote uittocht schijnt zowaar begonnen de ooit gewonnen winst is snel geronnen een bitter koekje; nu van eigen deeg maar blijven lachen is de juiste leus we moeten wát! en huilen is geen keus…

ik hoorde de lucht leeglopen met een sissend geluid de regen kwam van boven en ik stak mijn handen uit water spatte alle kanten op en vormde snel een tweede huid die mij omsloot intiem deel maakte van de losgebarsten bui ik voelde mij niet nat als eeuwige bijkomstigheid maar zag kringen uitnodigingen zingen door druppels…

Brein gevuld door de leegloop van m'n innerlijk dat rationeel denken staakt. Accelererend en niet te stoppen overweldigend gevoel van onmacht De optelsom van brein, hart en ziel is het verlangen naar jou liefde, hebben mijn overpeinzingen me gebracht.…

Het leeglopen van mijn bad is voor mij een dagelijks feest. Al mijn ingebeelde zorgen verdwijnen kolkend in riolen. Al mijn zinloze problemen geef ik met de stroming mee. Al mijn nodeloos gepieker stroomt als water naar de zee. Wie blijven zijn mijn eenden. Geloof, hoop en liefde ook. En mijn schone zelf.…

De mensen zijn naar de kerk - De landen liggen alleen, Ik voel mij zo licht, zo sterk, Zo over de velden heen! Daarboven mij drijft een wolk In de blauwe morgenlucht, Beneê gaat het vlindervolk In een wapperende vlucht, De mensen zijn naar de kerk - Wat is de morgen weer rijk!…

Als paddenstoelen verbonden door een lichaam van onzichtbare draden blaffen honden in de nacht het obsceen kwijlende, schurftige monster van het eigen huis veranderend in een onaantastbaar plechtig lid van een grotere gemeenschap ------------------------ uit: Tirade 200…

ik wilde niet! alleen maar zonnen op zondag maar ik moest! ging ik niet was het een zonde zonde van de zon op zondag…

De dominee zegt het is Gods huis, maar in de kerk voel ik mij niet meer thuis, alleen als het orgel wordt bespeelt, dan worden mijn zinnen gestreeld. Maar wanneer ik wandel in de natuur, bij zonnig weer, regen of bij guur, ben ik gelukkig en mezelf en kijk naar boven, naar Gods eigen kerkgewelf.…

De Helige Communie mag in de Katholieke Kerk niet meer aan 'praktizerende' homo's worden uitgedeeld.…

Vóór de hostie de kerk uit! Hoe zou het komen dat er steeds minder mensen in de kerk zitten? houdt Uw kinderen bij de hand houdt ze in het oog en in het zicht want de nietsontziende kapelaan zegt, ik zie het kind wel staan, maar niet die roze nicht. PS In de St. Jan krijgen anders gezindten niet de hostie uitgereikt.…

Wanneer de kerk alleen voor brave mensen was, zou ik er nooit meer durven komen. Het is geen stolp, voor opgepoetste vromen, of voor de besten uit de klas. Het is Gods Huis, de wijkplaats voor het hart, waar altijd weer bevrijding wordt verkondigd. Ook voor wie zoveel keren heeft gezondigd. En hopeloos in 't leven is verward.…

Mijn kerken zijn geen schijngebouwen ze zijn daar waar ik ze vind Een hunebed op Drentsche heide in het lachen van een kind Mijn kerken zijn waar ik ze zie een ster die schittert in de nacht Een oude boom in het weidse land de maan die knipogend naar mij lacht Mijn kerken zijn niet duur betaald maar wel van grote waarde…

We ontmoeten elkaar weer het zal zijn als die ene keer dat ik op je wachtte jij altijd in mijn gedachten.…

De Commissie Deetman presenteert vandaag een schokkend rapport over misbruik en mishandeling van meisjes en vrouwen binnen de Katholieke Kerk.…

We mogen samenkomen in Gods huis Iedere zondag zijn we daar welkom Laten we dit ervaren als een rijkdom Als het goed is voelen we ons daar thuis. Het is een voorrecht dit te mogen beleven God in alle vrijheid te kunnen prijzen En om Hem alle eer en lof te bewijzen Dankbaar te zijn dat het ons is gegeven. Dat we mogen zingen tot Zijn eer…

We mogen samenkomen in Gods huis Iedere zondag zijn we daar welkom Laten we dit ervaren als een rijkdom Als het goed is voelen we ons daar thuis. Wat een voorrecht dit te mogen beleven God in alle vrijheid te kunnen prijzen En om Hem alle eer en lof te bewijzen Dankbaar te zijn dat het ons is gegeven. Dat we daar mogen zingen tot Zijn eer…

Met de Kerst in aantocht bedacht ik mij: Steden hebben een kerk midden in het hart. Vestingsteden in het midden van, hun stervormige en stevige muur Over tweehonderdvijftig jaar ziet men onze periode als een revolutie. En snapt men niet meer, dat ieder een kerk in het hart had.…

Een ongevaarlijke methode waarbij de banden van de auto langzaam leeglopen. ----------------------------------------- Politie achtervolgt nog wel eens boeven, Maar lang niet altijd is het daarbij raak. Het heeft soms meer weg van een potje schaak: Wie heeft er bij zoiets de beste troeven.…

Voor Harjanne de Boer Verdwaald in mijn Dromen ben ik af en toe Ik weet niet meer hoe Ik er uit kan komen Ergens ver weg gloort Mooi zijden zacht Gefilterd licht Met aan ' t eind Een kleine held're ster En dan weet ik het Mijn geluk is niet meer ver…

Waar onze liefde is voorbijgegaan in een oude droom van een leeglopend verhaal. Van beloftes die beloftes bleven maar niets vulden en de kleuren achterlaten van herinneringen die niets meer verwarmen of wakker maken. En waar vergeten afscheidswoorden niet meer zijn dan een laatste regel waar niemand meer op wacht.…

Het is even drijven naar rustig vaarwater toch is het slapeloos woelen onder warm knellende lakens van flanel hoe dubbelzinnig zijn de door mij opgewekte droombeelden van volksverhuizingen uit een leeglopende wereld de Griekse oppergod Zeus getransformeerd als mensenmassa heeft zijn wellustig oog laat vallen op weg naar het betoverende…

Die stenen preekstoel, ‘daarvoor ben ik omgereisd’; een rondje Fransum ging er een middag aan vooraf. Door grasland waar het altijd waait; woorden als voorwerk en wierde eisen ter plaatse hun rang op. Vanuit elk standpunt schemert de dakruiter ons door het groen tegemoet. Paraplu òp naderen we het oog- merk van onze tocht. - Proberen we…