Alle inzendingen over lentewind

liefde omsloten door haarzelf kreukelend in slaap van intimiteit in besef van het niets waaruit het ontstaat bedekt over nieuwe lagen van aarde verborgen in zomen van toekomst bedekkend dwalend in gedachten ontluikend in stille sprongen van oneindige lentewinden koesterend en strelend in elkaar opgaand ritmisch bezielend als ooit tevoren…

jij hebt aan mijn leven een dag toegevoegd een duizelingwekkend moment waarin ik was licht tintelend vrij jij droeg mijn uren op lichte vlindervingertoppen legde de stilte in vleugels van vogels verzonken ik heb een dag van mijn leven gemeten niet in stappen of in mijlen maar door trillingen op mijn huid en ik sloot mijn ogen…

in de lentewind wuift wit boorduursel langs de smalle weg op pas gemaaide velden wordt een mestsilo fel beschenen door even doorpiepende zon in razend tempo groeien aardappels en maïs in de schoot van de aarde…

Dat er wederzijdse liefde tussen ons bloeit, kan ik niet ontkennen want je biedt troost als verdriet mij overweldigt en laat elk ongemak oplossen in het luchtledige O prachtige lentewind, waar en wanneer je ook waait; ik zal je zachtheid nooit vergeten.…

ruist door open raam, waaiert zomergeuren in opbollend gordijn.…

Wilde bloesem – binding van kleur aan geur, mij aan de wind, voor de wind, want ik reis mee op de wilde wind, aan de hand van de zon, ik heb het land onder mijn voeten, mijn ogen dansen met de wolken en ik, ik reis mee……

Een vogel zingt als winterwolken voorbij drijven in de lentewind…

Broze tederheid in de lentewind wiegen de vroege bloesems…

Je hoort alleen de geur van bloesems samen zingen met de lentewind !…

(V)luchtig gefladder op golven van lentewind Tere flits in kleur.…

bloesem ik zou wel willen kunnen vliegen zegt de bloesem tegen de vogel voordat de lentewind zijn bloemblaadjes meeneemt…

ik laat je toe als een vlinder als lauwe lentewind als koele schaduw als je me maar vindt…

En kus de lentewind: hij waait snel over. Geen tweemaal wandelt gij onder 't zelfde lover. Machtloos als al uw vreugd is al uw morren.…

De avondgeuren vermengen zich Gekookte aardappelen, gras en de voorjaarswind Het is fris buiten, nog net licht Ik wacht tot de herinnering mij vindt Er ligt een kalmte over deze dag Iets dat mijn ziel tot rusten brengt Toch ook een vreugde in mijn hart Als een kleine vlam dat op meer wacht Oh, ik zou willen dansen, vliegen, zweven En me…

Juich bloesems, juich om de vruchtbare lentewind en wees vooral niet bang om fruit te zijn!…

Ga met God en laat je leiden door de zon Speel lichtvoetig in grazige alpenweides Dans op de wolken van de seizoenen De engelen zullen je vergezellen Een lentewind wijst je de weg. Ga met God en laat je leiden door de zon…

Ik draag het donzen masker van de eerste lentewind. ------------------------------------ Orensnijder tulpensnijder (1975)…

wij dansten licht als veertjes in de lentewind schreven met rozenblaadjes liefde op de grond speelden met verdwaalde wolken ons mirakelspel zonden voor gods aanschijn in het aardse paradijs warme honing om te eten mensen zijn de engelenstatus al eonenlang vergeten…

we zagen hoe de takken van de eik en de linde elkaar raakten het gedruis van de bladeren voerde onze fluisteringen teder met de lentewind mee we waren slechts de ruimte die we innamen tussen de bomen en in ons sliep de verzamelde tijd…

En ik plantte de tuin vol met zaadjes van wilde bloemen zag in gedachten oma’s huis met er voor haar tuintje met lathyrus zo teer en fijn de frêle bloemkopjes deinend in de lentewind even was ik weer het meisje zonder moeder even weer oma’s kind…

En ik plantte de tuin vol met zaadjes van wilde bloemen zag in gedachten oma’s huis met er voor haar tuintje met lathyrus zo teer en fijn de frêle bloemkopjes deinend in de lentewind even was ik weer het meisje zonder moeder even weer oma’s kind…

het eerste hemelsblauw gevat in voorjaarsgroen ontwortelt zich uit wit tussen vlokken die nog ingehaakt de laatste zijn van het winterse festijn verlangend spreidt de bloem haar bladeren naar de al warme zon de zachte lentewind geurt naar nieuw leven voorbij de glimlach van een kind…

geel wiegt met oranje harten in de lichte lentewind blauwwit kriekt de krokuspol naar de warme zonnebol er hangt iets onbestendigs in de eerste voorjaarslucht vogels die al vroeg ontwaken fluiten in een lieve lust na de lange winterrust neemt lente eindelijk zijn vlucht…

Lentewind waait door het bos einde winterslaap. De winter begraven de lente voelt luchtig en zwanger van zaad. Zon van opluchting maakt een wereld van verschil het spiedend oog waakt.…

Ik wil je niet kwijt nog voor je de mijne bent als was het maar voor één nacht één enkele en ik wil je niet smeken zonder dat je de overgave kent die mijn hart voelt radeloos maakt het me elke lege nacht waarin hoop meevliegt op lentewind maar ik wil je niet smeken zonder dat je de overgave kent die mijn hart voelt voor jou mijn…

Een bloesje of rokje in de lentewind, een blote schouder schreeuwt zonneschijn. Wie wil er niet getuige zijn van hoe de lente weer begint! Die vrouwen gezien, getjilp, prikkelende nectar geroken, dan kan je pas zeggen, de zon heeft gesproken.…

Uit je hand valt de macht die je had op stenen die je niet kon tillen sappig gras ertussenin we kijken ernaar vol verbazing onder modder liggen varkens begraven regenboogcirkels van hoop het zwart wordt geschild een zacht briesje geurige lentewind waait over de rimpelige oceaan richting woestijn…

met de lentewind wandelend op walcheren de loning hyacint in gre's hof beland staan broederlijk voor het raam twee berkenbomen kortstondig bloeiend - kloos in de nieuwe gids bloem in beweging november drama futura op walcheren in een stormvloed de zilverdistel door de storm na zestig jaar een subverscirkus…

regentranen paraderen strelend langs jouw wang in de kille lentewind heel bijzonder net zoals toentertijd dit daagt uit tussen wilde zanden loop je weer door de regen in de spiegel van nat overzilverd glans geen geweeklaag stijgt op als de adem vrij en natuurlijk vloeit op moeder aarde…

Als je de ogen sluit, wordt het ego gedoofd, wiegen witte rozen in de lentewind en stijgt een glimlach naar je hoofd. Als je de ogen sluit beademt je buik het warme ei en verdwijnt het gemier in een zachte gloed van een avond in mei.…