Alle inzendingen over liefde in stadsdeel

In Amsterdam wil menig blowverbodsbord Dankzij grijpgrage types op de loop gaan Daarom biedt nu het stadsdeel ze te koop aan Merkwaardig, die gedoogsverbodsgebodssport Een wettig bord voor de gedogingswering Wordt door onwettigheid legale nering…

Wij Nederlanders kennen het niet hier, Zoals ze daar bij Ibbenbüren deden, Toen wij daarlangs naar Osnabrück toe reden, Men sloeg zich op de dijen van plezier. Bewoners met opmerkelijke trekjes: Er wonen daar alleen maar Laggenbeckjes.…

de sfeer die edelmoedig ritmisch, misschien ook apathisch over de muren strijkt welke als verloren in mijn stadsdeel huist dacht in het dichten van verzen en het smijten met volle glazen poëzie dat de sneeuw zich baadt in een lente die nooit zal komen ergens staat een grote winnaar op het vers ornamenteert zoals de zoekenden blijven…

u weet wel zij ik die hier altijd samen kwamen ze friemelde zo lief met haar laarsjes terwijl ze in tolkien las we woonden in de baarsjes u weet toch wel jullie zeiden poeslief lekkerding die ik op het surinameplein opving terwijl ze haar gezicht kwijt was met al haar spulletjes om het er weer op te doen u weet wel de schat voor wie…

Onhoorbaar haast de roep van klokken In stadsdeel, kern en buitenwijk Die van Schiedam zijn onverschrokken Zij hebben een enorm bereik Ik stop mijn vingers in mijn oren 't Is zaterdag rond etenstijd Dit beieren kan niet bekoren Terwijl het ergens ook verblijdt Waarschuwend dreunen en vibreren We zijn op ons paasbest gekleed Om het theater…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Het plan van Hannah Belliot is machtig: Dat je verslaafden op een 'eiland' zet. De Bijlmer krijgt daartoe één junkenflat (op dit moment zijn het er pakweg tachtig). Straks komt ze met een premie op de proppen voor wie zich van de dakrand af laat schoppen.…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

vrijwillig doch vooral met elkaar zo maken we dan met z'n allen de buurt tot een klein paradijs om 'ns als voorbeeld op te vallen en winnen we vast wel een prijs ja, dan gaan we feesten en dansen want zijn met elkander vertrouwd lekker drinken en vreselijk schransen trots om wat vrijwillig is opgebouwd Gedicht geschreven op verzoek van Stadsdeel…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

Midden in de piste dekken zij een tafel, compleet met voorgerechten, wijnkaarten, brandende kaarsen, voorbijschuivende gezichten en stadsdelen terwijl olifanten, leeuwen, tovenaars en paarden achter de coulissen moeten wachten tot de twee verklede mannen ook deze voorstelling overleven. ----------------------------------------------------…

Verlang naar nieuwe dromen waarin ik mezelf kan zijn wijs genoeg om te kiezen wat ik wil op meisjes maak ik geen indruk alles mag je tegen me zeggen alleen wanneer jij dat wilt over mijn hele lichaam kippenvel ik doe mijn eigen ding nu want niemand mag het weten dat ik de taal van jouw ogen begrijp ik blijf bij je, tot in de allerlaatste…

Ik vloog de baren op en af Met haar, die tot een helse straf Mij nieuwe liefde in 't herte gaf... Maar, God, ik ben geen schipper, Hiphip, hoezee, hoihoh!…

De liefde zit in alle porieen, alle vezels, tot in de toppen van mijn bestaan. Ik voel het en hij voelt met me mee... Dat is liefde in al haar hoedanigheden. Hoe lang? Weet geen mens, hoe kort evenmin, maar het NU is liefde, breng er maar niets tegenin, dat doe ik allang niet meer.…

Men zegt: geluk is niet te koop de glimlach weerspreekt dat, als ik bij haar naar binnen loop, is het eerste wat opvalt: haar brede glimlach. Men zegt: geluk is niet te koop, op de markt zeer zeker niet, bij de grutters is het juist dat wat je niet ziet, maar: wanneer de aankopen meevallen is het de glimlach die onbetaalbaar is. Wanneer…

De zeemeermin slaat haar staart om de benen van de man sleurt hem mee naar de diepte van haar wezen Samen bereiken ze de kern van hun zielen, ver buiten het aardse bestaan…

Op jouw rug teken ik een hart dat ik vul met xxx'en Jouw naaktheid als Eva die van mij als dat van Adam Ons bloot zijn en dat van een prinses Haar mis ik en jou wil ik dus geenszins kwijt Jij en ik, wij samen Wij bouwen ons leven om anderen heen het plezier van van elkaars liefde en gebaren wij beleven el- kaar voor eeuwig hartgrondig…

Wanneer u ooit een versje van mij leest Dan moet u zich daar wel gepast op kleden Ook ruim van geest zijn en van goede zeden En zorg dat u niet langs de regels sjeest En achteraf applaus, geen lang gezicht Want dan stuur ik u weg uit dit gedicht.…

Je moet het kunnen leren van een leermeester te houden voor een héél leven, een heel leven, ja God als ik iets mag en wilde in mijn leven is het waarlijk mededogen te voelen bij iedere verschijning van je, zonder ooit, enige verdwijning!…

het is niet de hagel die mij lieft het is de regen het is niet de wind die mij lieft daar kan ik wel tegen het is niet de zon die mij lieft al voel ik me dan wel vrij het zijn jouw ogen die mij lieven nu nog de juiste vinden voor mij…

Want de ruimte is eindeloos en onze liefde eveneens!…

Vonkelt er een straal der zonne, lachend in het hart der bronne, borr’lend zingt ze in heilige wonne: liefde, liefde zoet! Kom, terwijl die zielestralen van het liefke in mij dalen, zal ik moedig haar herhalen: liefde, liefde zoet!…

Elke behoefte komt voort uit angst voor gescheidenheid van het Zelf Relaties zijn bedoeld om gescheidenheid te helen Als je die gescheidenheid heelt Zijn je behoeften niet langer een afspiegeling van angst en onzekerheid…

het vuur in jouw ogen, Als een orakel van weleer, Had jij je om mij heen bewogen, Fluisterend in mijn oor, de dingen die men niet beschrijven kan, Daarna had jij je aan mijn ziel vergrepen, Toen was het moment eindelijk daar, Jij had je sleutel gewillig aan mij gegeven Jouw lichaam, dat ook wel tempel heet En we hadden ons dronken van liefde…

Als in een visioen zie ik, joden, moslims en christenen, samen bidden. Als in een droom zie ik ze, hand in hand, naar hun gezamenlijke vader gaan. Overal zie ik monumentjes verrijzen in synagogen, moskeeën en kerken. Ter ere van aartsvader Abraham. Namens hem zie ik ons bidden om vrede, voor alles wat leeft, voor alles wat adem heeft…

Geen begin maar ook geen einde, steeds weer draaiend in het rond. Als de eeuwige getijden, eb en vloed bewegend in een open wond. Zwart en wit, angst voor het donker. Heftig wanneer je er alleen mee zit, wachtend op dat ene kleine wonder. Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken, een dartelende vlinder ronddansend in stralend…

Je hoeft mijn mond niet te volgen geen geschenken te brengen bloemen mogen tuinen blijven sieren luister maar gewoon naar je hart ervaar de resonantie in de kamers. Het is te vinden, dat vertel ik je met en in de kleuren van de natuur als ik de spatels of het papier tot mijn ogen maak, mijn iris geheimen eindeloos uitdeelt. Tijd oogt als…

Ik weet wat liefde doet met mensen. En soms doet het zo’n zeer. Liefde doet iets met mensen, Het maakt ze zo teer. Ik weet dat ik het verdriet achter me wil laten. Ik weet, ik weet… Ik zoek, ik zoek… Een nieuw begin.…

rijk aan gedrevenheid is de smetteloze wiens jacht op vunzigheid vereeuwigd in al zijn zonden hij dient in den nevel van de nachtelijke aard van beslommeringen zich enkel te bekommeren om de stille gang door de spelonken waar vrees en duivel heersen hij kent geen deemoed in de herkenning waar speer en drietand zich spijbelend hebben…

heb me lief in onze zee van tijd laat me zien wat ik ooit was een wilde extase gerijpt in wezenlijke geborgenheid…