Alle inzendingen over materiele armoede

Waarna je na een voettocht Die wel eeuwig leek te duren Een plaatsje krijgen kon In een tent ver achteraf Dat is armoede anno nu En, werkelijk, ik sta paf…

Wat is er in de storm van emoties die in echtheid aan ons bindt nog te vinden van de devoties zoals in vriendschap bij een kind jij met je materiële overvloed in een wereld van vergane glorie ik in mijn armoedig ondergoed ben ik nog waardig, potjandorie we kwamen toch allebei naakt op aard is deze vriendschap je niets meer waard we kunnen…

De armoede van onze rijkdom is schrijnender dan je wel denkt, de armoede van onze rijkdom is dat men heeft, maar niet schenkt. De armoede van onze rijkdom is pijnlijker dan je wel weet. 't Overwoekert in 't leven het mooie dat werkelijk rijkdom heet.…

Keer op keer, net gieren plezieren wij het materiële als droge sponsen, die krachtig zeggen, absorberen, consumeren Vol!…

Haal alles uit mijn huis neem mij alles af Zonder materiële zaken is voor mij geen straf Ik zou écht zonder meer alles op willen geven Maar zonder jouw liefde heb ik een leeg leven…

Zou ik ermee iets kunnen zeggen voor en tegen jou bedoeld legde ik de nadruk op wat als de waarheid eerder gezegd; juist klei wordt ook telkens vervormd na eraan gevoeld, eraan te geven wat ermee door kunstzinnige taal werd uitgelegd.…

Een blik Die ik niet kan loslaten Van dit jongetje, een gewone en simpele blik waar zoveel van uitstraalt uitstraling van onschuld en ongedurfde dromen Hij kijkt zo intens en hopeloos zonder van iemand iets te verwachtten of begrip van medemens Hij heeft het al opgegeven en heeft geen kracht om te vechten want hij heeft al heel zijn…

morgen is zij jarig haar kleine trots een feest of cadeau vertellen tranen is er echter niet haar moeder leuk en opgeleid met hoge hypotheek ontslag en schulden dopt de boontjes zelf schaamte voelt ze bij elke aanmaning die eindeloos komt machteloos ook het tij te keren natuurlijk wil zij wel het beste zelfs liefst voor haar meisje…

je armoede ziet de ellende er omheen en het verdriet.…

jij, jij leeft als een luxe object en kijkt minachtend neer als een mens je voorbij gaat gekleed in doodsimpele gewaden je verbergt je schijn door te paraderen met veel te hoog gegrepen madammen terwijl diep in jezelf je geweten je verwart want ook jij leeft in de armoede van de maatschappij…

In de war Kijk hem daar staan, zo bedenkelijk Kijkend, starend, voor een poos Iets deed hem niet meer doorlopen En hij kijkt een beetje boos Nog steeds kijkend, nog steeds starend Blijft hij staan, hij denkt maar door Hij maar kijken, ik maar denken Waar stopt hij in Gods naam voor? Het moet iets belangrijks wezen Want hij kijkt nu wel te…

Dan lees ik over materiële zaken Die het enkel aangenaam maken. De eerste behoefte in het leven Is dat ze je een naam geven. Ter bevestiging van het feit Van de verlossing uit de anonimiteit. Want te moeten leven zonder naam Lijkt me niet echt “aangenaam”.…

politiek opgelet om steungeld te krijgen geen pret een nieuw verzonnen woord om arme mensen weg te blazen eis levensbedreigend eng woord de arts gaat dat bepalen doch brengt dat dan tot een akkoord mensen zij die aan stressarmoede lijden dit kan er ook nog bij spanningsvol hoe het ook zij…

Rijkdom is leegte op glanzende tegels armoede dozen vol halfvolle potten rijk een veranda met uitzicht op niets arm een balkon met gereedschap en fietsen weelde is niets te hoeven bewaren armoede reddert van winter naar winter rijkdom is stilte, en stil achter stilte armoede haast.…

wanneer in jouw leven je rijkdom de armoede overheerst, bedankt dan je simpele geest die het kwade beest in jouw hoofdje beheerst! wanneer door jouw levenswijze de armoede je rijkdom overheerst, bedenkt dan dat jouw hoofdje even verkeerd bezig is geweest!…

Alleen en dakloos steeds buiten door weer en wind ontroerend verhaal.…

Ik ben nog zo vaak als Dagobert Duck, die meer oog heeft zijn materiële rijkdom te vergaren; en alzo uitglijdt over de bananenschillen van het geluk. Laat mij zo met Kuifjes scherpzinnigheid en moed aan de wereld betekenen. En voordat ik zo in persoon word uitgetekend, wil ik vooral mijzelf zijn, niet te groot en niet te klein.…

Armoede is niet zozeer de leegte van magen of handen, maar veeleer de afgewende blik van kinderen die niet langer de wereld in kunnen kijken zonder pijn of schaamte. Armoede is de wanhoop van de moeder die zichzelf niet langer in staat ziet om haar kroost te beschermen tegen het lijden dat gepaard gaat met verachting.…

Geld maakt je geestelijk arm armoede onmetelijk rijk.…

En dat is belangrijker dan al het materiele…

Over wankele plank zoek ik gaande naar evenwicht zonder materiële lasten enkel met mijn hoop op veilig heenkomen naar toekomst en leven gericht. Geen leuning die mij steunt hekwerk waar ik aan kan klampen alleen vertrouwen brengt mij balans onzichtbare, ontastbare hulp mijn enige kans.…

Een arme jongen uit Rhenen Mocht nooit geld van vrienden lenen Nu zijn die zogenaamde vrienden Die hem toch al niet verdienden Zelf in grote armoede verdwenen…

de bal ligt weer stuk naast de zandbak in de verwilderde tuin waar schoppen toch niet lukt met losse zolen…

Ze kon dat werk bij de VN goed aan; haar armoede heeft ze perfect bestreden. Ze wist het niet, ik zou er ook van balen, dus mag ze het vast 'onbewust' betalen.…

De arme stakker, hij ging te rade bij Jan Des Bouvries Maar eindigde bij Leen Bakker…

twee rumdoorbrande ogen parelden daar had dus je hut gestaan even zonk ik tot de knieën in jouw shit ik voelde hoe ellende tussen tenen kruipt je hart was lichter dan het mijne je tanden een puinhoop - en mijn leven dan? - toen explodeerde je gezicht in de oerknal van een lach zo schept elke god zijn wereld mijn shirt leek te wit voor…

En op een dag was het over en uit met zijn luxueuze leventje. Zijn snelle auto moest naar de schroothoop. Hij kwam plotsklaps in de bijstand. Nou ja leuk was het niet. Hoewel de maan en de zon gewoon blijven draaien. En er geen ster viel voor hem. En toen was het gewoon een brood bij de aldi. En een fles limonade in de maand. Verder nog een…

Warme decembermaand óverconsumptietijd luxe cadeaus, vreterij, bier en wijn Medemens? Weet je, zo’n armoedegrensgeval doet maar gewoon even fijn aan de lijn…

Wat lijken we toch Veel op elkaar, Wat hebben we toch Veel met elkaar gemeen, Zeggen de mensen die Het weten kunnen over De oosterburen van ons Lage landje - één verschil Is er wel, bij hen is er Het constitutionele hof Dat over 's lands armen Waakt - waar in Nederland Vierhonderdduizend kinderen In schrijnende armoede Opgroeien…

Ze hebben geen nagels om hun kont te krabben zou mijn vader zaliger zeggen om vervolgens moeder te gebieden groente en eieren ongezien bij hun achterdeur te leggen.…