Alle inzendingen over monet

lelies van Monet in dromerige tinten verstilde schoonheid …

dat ik er een gedicht op schrijven kon je hakt met je gedachten in de tuin je haar krult van de goede luim vandaag moest het gebeuren teveel onkruid zag je staan met gele handschoenen ging je ertegenaan een duif met jongen in een berk moet het gedogen ze kijkt je aan met argusogen een ronde witte tafel in de zon was ik maar Monet…

ze staat te wuiven haast koninklijk welig deint ze op de tonen van de wind die haar schoonheid koestert omarmt door de zon die haar uiteindelijk 't leven schonk want laat is ze wel doch beeldschoon in haar eenvoud die ze voor kort exposeren zal…

zijn schoonheid verder leeft Als je al je passie geeft En ziet wat liefde toch kan bouwen Zo zal het voor ons moeten zijn Uiteindelijk zal toch moeten blijken Als er bergen zijn verzet Hoezeer onze liefde dan zal lijken Als de tuinen van Monet…

het tedere pastelachtige van een fraaie ansicht met uitzicht op een idylle scheepjes met gestreken zeil na behouden thuiskomst bakboord aan stuurboord zo'n reisimpressie in kleur vanuit het hart van de meester vertaald in penseelstreken voor ogen van vandaag en morgen ------------------------------ Claude Monet -Argenteuil 1875…

daar zit een meisje elegant in een bloemenweide zit ze daar ik ken haar niet maar ze is mooi, universeel zo mooi ze zit daar zo maar blond in haar bloei Het is alsof ze daar altijd al zat alsof ze daar hoort ze zit daar zo zonder reden zo maar ze rijgt een ketting van bloemen zojuist geplukt even…

Jouw adem, blauw en roze, danste licht als morgendauw op Monets groene lelieblad, en in die fluisterende nevel hoorde ik je, zoet en trouw. Zoals de alcohol vervliegt uit ons Parijse nagerecht, zouden wij nog eeuwig dansen, als dronken schimmen in de nacht, gevangen in een weemoedige tango.…

Een avond Om Verlaine te lezen Onder een schilderij van Monet In een kamer vol nostalgie Als jij Mijn herfsthuis Binnenwandelt Oktober En de schemering In je kielzog En de nacht droomt ons Voorbij vier seizoenen Tot de dag onder het venter schuift En jij weer gaat Mij achter laat In een kathedraal Van herinnering.…

de schilder Monet....…

onder bomen waar zonnevogels nesten bevolken vindt het jaargetijde motief doch de ophef dringt amper door tot de plas met weelderige gele lelies wijl een poes het schone lijfje wast met een oog op de bloem dragende Noord Japanse beverboom hangt moeder natuur de impressietuin aan lijnen terloops zingt zij blindelings, het eeuwige lied…

Waar hij zijn voetstappen heeft gezet.... zijn ogen liet dwalen over water,langs lucht waar bloemen bedelen om zijn aandacht de watervogel hem toelacht en het ballet van nimfen op een zomeravond waarop de zon moeite had schielijk te verdwijnen uit zijn zicht op het papier waarop de penselen aarzelen in z'n oude hand…

(Een dichterlijke impressie van een meesterschilder) Kruislings kleuren de lelies luchtig op het stille water De zon, het oog van Apollo, doorklieft de atmosfeer en licht het hoofd in een eeuwig later Kroon en loof vleien zich tinten groen en mijmeren stilletjes voor zich uit De geur van kamperfoelie spreidt zijn nevels over een pittoreske…

Een lentemiddag. Ik heb rondgereden en kom zo onbedoeld terecht in Zeist: nog steeds een dorp door dartel loof omlijst, net zoals drieëntwintig jaar geleden. Wanneer zij lachend opendoet herrijst mijn jeugd in mij en wat wij samen deden. Er is, terwijl wij wederwaardigheden bespreken, niets dat op vervreemding wijst. En bij het heengaan…

Klaprozen in knallend karmijn, als de 'coquelicots'van Monet herboren in een berm, trekken onze aandacht. Verder, in een uitgeholde terra-nis, daar ruist een 'rio', spuit een waterval. Schemer, een waas, met zweempjes pastel. Een kikker springt op uit een verstilde aqua-krul. Mimet hier iets?…

Terwijl ik diepzeeduikte in de Rode Zee zwom ik opeens langs jouw kleurenpracht op land had ik al diverse papegaaien gezien en bewonderd, maar diep in de zee nog nooit het leek wel een LSD-trip en je knipoogde naar mijn verbaasde gestalte in glibberpak je leek wel een levend schilderij van Monet en ik wilde je dolgraag stevig omhelzen…

ik zag opeens het schilderij, was het nu Millais of Monet?…

perrons en gebrekkig staal het tierige groen heeft ook zijn verhaal ik geniet van dit wonderschoon boeket het is vooral hoogbouw die met me reist zich heeft geworteld in het stadse land dat een pagina krijgt in de ochtendkrant waar een critica op haar schoonheid wijst een herfstig park schuift af en toe voorbij en coulissenland dat op een Monet…

schreeuw die niemand opmerkt Kunst heet de geest van het kunstwerk Het reflecteert kunstenaars zieleleven Vangt het in woorden en penseelstreken Zoals de geest de mens tot leven wekt Wekt de kunstgeest werken tot leven Woord als verfstreek, vocabulair als pallet Dichter, schilder, die hetzelfde nastreven Wandelend in schilderijen van Monet…

Zonde van al die jaren en het klassikale onderwijs betekent niets meer Bosnia est patria mea Dianthus Caryophyllus nimmer Zeno, Plato, Pythagoras lelies van Monet en het leer van Kierkegaard niemand kan mij nog redden noch Richard de derde noch cello concerto van Elgar betekent echt niets meer geboorte en val van dynastieën aardrijkskunde…

kleuren contouren die vervagen in een vroege avondstilte pasteltinten op rimpelloos linnen woorden als beelden op het doek van zonnebloem of korenveld zo vreemd levensecht het is het doek dat stabiel een ondergrond biedt een knop in wording in simpelweg een pennenstreek leg wolken stil in eeuwig leven weet als geen ander hoe Monet…

In het bonte magazijn ontvlamt mijn liefde voor Monet. Bij ieder kind wel is bekend mijn passie voor ballet.…

zijn ze nooit te moe Ik heb ook een vriendin En dat is de muziek In haar wereld kan ik genieten Van de blues tot aan klassiek De teksten van chansons Een vioolconcert van Bach De gospels en nog zoveel meer Ik luister iedere dag En dan de schilderijen Vooral die met veel kleur Ze maken me heel blij En stellen me nooit teleur Monet…

De lente past goed bij een schildersdoek: de pen is hier als nep, een vage maskerade, want de natuur weerspiegelt het werk van Monet met zijn orgie van oer- en elfentinten. Je snuift de geuren op van zijn platteland die wentelen als melodieën die zich mengen. Schep een schilderij. Aarzel niet. Wees kloek!…

Een ekster op een hek van hout herinnert aan een wintertafereel van Monet.…

jou als partner zag voor 't nageslacht en produktie stuurde van liefdesdrugs Verliefdheid maakte mij beter dan ik was ik deed dingen die in nooit durfde in m'n geest was er naast jou geen ruimte oude vrienden verruild voor 'n onbekende Ik zwierf onder van Gogh's sterrenhemel beleefde de lente in de winter grachten werden schilderijen van Monet…