Alle inzendingen over nachtbraker

Wodka Vuurwater Spraakwater Voor een kater Tranenmaker Ruziemaker Voor een nachtbraker Slappeling Zonderling Zonder trouwring Slappe zak Bullebak Elke ochtend weer een wrak…

nu er een ander is die mij sust en me zacht de nacht in kust, zegt dat niet, mijn liefste liefste, dat ook jíj in mij daar rust…

Dronken.. ..van slaap kruip ik.. ..eenzaam in bed ben eenmaal.. ..geen nachtbreker…

Ik zoek de stilte van de nacht waar een verlate fietser afscheid roept en mijn koelkast haar eigen leven zoemt De woorden die ik vind binden letters op papier mijn hond snurkt zacht en ik, ik adem de stilte…

Tenslotte kotst hij het laatste restje nacht uit in de morgenstond…

Toch weer de kroeg, dat donker hol. Die drang naar kolkend vrouwenbloed. Je hangt over een houten klaagbank waarin je slechts de dwaas ontmoet. Je giet iets weg en pist iets uit. Je luistert naar de achterklap. Er fluisteren wat meisjes naar de dode puntjes van je haar. Je zal wel nooit meer nuchter zijn. Je houdt jezelf gedeisd…

Etmalen zonder dagen, nachten zonder slapen maken de avonduren langer en mijn dromen zo kleurloos. Een te leeg gevoel maakt mijn maag van streek en mijn hoofd overvol. Teveel van alles maakt mijn hart gevoelloos. Dan dwaal ik weer af naar gisteren. De toekomst knipoogt schalks. Teveel dagen zonder nachten, maken mijn bestaan uiteindelijk…

Oh begin van de nacht Ik heb op je gewacht Laat de dag nu beginnen Laat mij de duisternis beminnen Een tijd van rust De telefoon blijft stil Velen in slaap gesust En ik die niet wil Ontvlucht de realiteit Morgen heb ik weer spijt Na het verstrijken van de tijd Weer ben ik verleid Om tot het gaatje te gaan Zie de zon aan…

schittert in het vroege ochtendlicht regen heeft een jas van tranen uitgegoten over een stad die nog in diepe slaap verkeert een nachtbraker doopt zijn pen in een onbekende vloeistof waarmee hij een ongeboren gedicht tot leven wekt titel onbekend…

Telkens weer als ik haar ogen zie dringen onbevangen nare klanken even redeloos en altoos machteloos zich op aan alle geschreven namen hoop, huiver en luister durf toch eenmaal rede te erkennen zij, ja alleen zij ontmoet nachtbrakers…

mijn eerste gedicht verdwaalt op de achterkrant van de krant voor een manif opgesloten uit voorzorg voor een nacht een morgenster die door het labyrint gaat met kreatorius vroondienst der muzen bacchus steekt er een stokje voor dans met sint vitus de nachtwaker waakt over jolige nachtbrakers en hun drijfveren…

Vroege vogel- hij ziet een nachtbraker naar bed sluipen. Twee mollen- ze vinden elkaar op de tast. Sinds de laatste klimaattop ijsbeert hij niet meer. Kringloop- het verleden rommelt in het heden. De wolf- hij telt schapen in zijn dromen. Uitgepraat- de radio neemt het over.…

Op het plein zijn vier mannenbillen Uit een lawaaiige nacht In het onstuimige licht van De dageraad gevallen Scheepstoeters vanaf de Maas Schetteren in dolgedraaide oorschelpen Hun twee blote torso's detoneren Bij het zondagochtend klokkengelui Bierblikkend turen de nachtbrakers Een nieuwe dag tegemoet krakkemikkige knikkebollers Op…

Moeders zijn... de keukenhulpjes, kinderverzorgsters in 't stulpje, nachtbrakers, cafe-uitbaters, soms ook een echte hondenuitlaters... maar ook... echtgenotes naast een eega, moeders die mee naar een feest gaat. Moeders zijn dus...…

het was begoocheling toen ik een foto van gewortelde schaduw trok ik weet nog hoe het rook de savanne van het warme hart de kou van de eenzame toendra ik ben vergeten hoe het voelde de gouden mist, de ochtend van de nachtbraker het laaghangend fruit in je kop draag je nog vrucht je bast is gegroefd, je dagvlieg gevangen in amberstroop onvermijdelijk…

De nachtelijke waker; De voortdurende nachtbraker; De Vreemde vogel van de nacht, plukt Zijn veertjes van de zorgen, fladdert Boven zijn nestje zonder kracht.…

De laatste ster maakt de ochtend hoewel vogels nachtbrakers fluitend naar bed begeleiden Voor even stond de tijd toen stil... Duizelend brokkelde steen van sterren die wensen stillen Tijd in het heelal verstilde toen de klap de aarde schudde waardoor het zoeklicht doofde…

het bed is de mooiste plek om in te slapen er zijn nachtbrakers en kortslapers ’s avonds wil men er over het algemeen niet in en ’s morgens wil men er niet uit de geestestoestand zweeft er altijd boven lichamelijke ontspanning speelt een grote rol.…