Alle inzendingen over netten sonnetten

en zonet raakte ik verstrikt in zo'n net van sobere sonnetten.…

Zo zal men 'fuck you', 'lul' of 'kut' niet horen, want nette mensen wens ik niet te storen. Ik respecteer hiermee de goede zeden. Begripvol wordt orgasme hier verzwegen, ook soixante-neuf en seksueel geweld. Geen onvertogen woorden komt u tegen. Weg met de hoer en kamers om te pezen!…

een sonnet fluisterde ik je hemelsblij.…

zonet op schrift in vast stramien alles recht hangt aan de muur wekt ongezien mijn avontuur starre showroom bovendien stel dat het beeld verscheeft afziet van recht toe recht aan waar komt zoiets vandaan weerzin blijkt dat kromming leeft dan moet alles wel zo zijn accolade neemt de overhand verdringt met kracht de starre lijn…

het is moeilijk verder te leven als je het verlangen hebt gehad het allemaal op te willen geven een gedachte die aan je vrat maar met hulp van vele mensen ik geef toe ik kon het niet alleen heb ik nu vaak andere wensen mijn hart is niet meer van steen nu alle blaadjes zijn gevallen heb ik het "ergste" nu gehad? kijk, de knoppen staan…

'n Dorp genoemd naar Nicolaas van Myra Feeëriek gelegen aan het Tjeukemeer Net als overal komt de Sint ook hier weer Met Pieten, zonder smoesjes en weerga Wat is nou de crux van dit snel-sonnet...? Kind'ren slapeloos; willen niet naar bed...…

Je moet je ergens aan de regels houden, in een sonnet en op het voetbalveld. Dat is dus logisch, denk je bij je eigen. Je wordt wel ouder maar je blijft de oude. Jij, Johan, bent nog lang niet uitgeteld, maar ik moet nu na nummer veertien zwijgen. --------------------------------------------- uit: '1000 Sonnetten 1966-1996', 1997.…

Zydy van minnaers smert een onverzaedlijck vraetjen, O Min? so gaet het my noch al voor wint voor stroom, Hoe naeu men waect mijn lief met grendelslot en boom, Ick stae noch niet met u in 't alderquaedste blaetjen. Ghy komt en steeltse my door 't aldernauste gaetjen, En buyten moeyten van mijn slapend' lichaem loom, Voer dyze lieflijck by…

Met weekblauwe ogen zag de oneindigheid Des hemels naar de donzen rozenglans, Waar Zij in daagde: een breed-gewiekte krans Van zielen had zich onder haar gereid. Een geur van zomer-bloesems begeleidt De zang der zonnen - duiven - die heur trans Doorglóren in eerbied'ge rondedans Om Haar, wier glimlach sferen groept en scheidt; 'Schoonheid…

Sonnet ‘Mijn lief, mijn lief, mijn lief,’ zo sprak mijn lief mij toe, Dewijl mijn lippen op haar lieve lipjes weidden. De woordjes alle drie, wel klaar en wel bescheiden Vloeiden mijn oren in, en roerden ('k weet niet hoe) Al mijn gedachten om, staag malend nemmer moe; Die 't oor mistrouwden en de woordjes wederleiden.…

Nu weet ik wat het allerdroevigst is. 't Is niet de dood of scheiding, niet het kwaad, Dat anderen ons aandoen, of 't gemis Aan aardse liefde, niet, dat ons verlaat En jeugd én schoonheid, eer genoten is Het zoet van 't leven, niet de dwaze daad Die men beweent in rouw en droefenis; 't Is: als men leeft voor iets, dat niet bestaat En…

Hoe minzaam heeft uw kozend woord geklonken, Uw zilvren woord, maar àl te goed verstaan! 'k Zag in uw oog een glimlach en een traan, Blauw bloempje, waarin morgenparels blonken; Gij wijst mij naar de Moedermaagd, ik waan Mij in aanbidding voor haar weg - gezonken.... Daar voel ik me eindelozen vree geschonken: Ik zie naar háár - Mathilde,…

De kroon schittert niet naar haar gemeende zet. Bij de eerste fout, produkt van jeugdige dromen, gevat binnen het verraad van de antieke tijd, spreken tedere leugens of traag goud beleid als een monsterende blik een emmer leeg doet stromen; maar bij de ramende tijd de gedachte: hoe ontloop ik de dood in schone staat het pure fortuin gaat…

Minnen is beter dan bemind te worden, Oneindiger en eeuwger als de grote Hemelen die de duistere besloten Tuin dezer aarde in hunnen luister gorden - Als ooit mijn hart tegen uw gulden orden Opstond en kreet zich uw enig verstoten Kind onder al zijn zalige genoten, Liefde, vergeef, als ooit mijn lippen morden... Nu drijft de droom…

O nevelnacht, waarin geen sterren stralen! O diepe, doffe stilte dezer stonde! Geen klokkentoon, die plechtig 't uur verkonde, Niets hoor ik, dan mijn eigen ademhalen. 't Waar zoet voor mij, de in 's levensstrijd gewonde, In 't rustig rijk der dromen rond te dwalen. Dan, ach! ik voel de fantasie mij falen, Die vaak mij leidde…

wil dansen, laat het toch dansen als het flikflaks wil maken of een pirouette laat het vlinderen dan in cadensen en in cadansen en hoe we 't dan noemen dat weet ik nog niet zo net ...…

Het is net of ik je zie tastbaar dichtbij maar oh zo ver weg in m'n hart zit jij Het is net of ik je hoor je stem, je lach, je snik een beetje laag en warm 'n stem, die niet alleen zegt Ik Het is net of ik je voel 'n opmerking of 'n gebaar door 'n verteld verhaal wanneer ik voor me uit staar Het is net of ik weet héél diep van…

de populieren langs de dijk staan kromgebogen alsof hun kruin veel zorgen geeft terwijl, immers de wind steeds in de rug, de hele rij toch niets te klagen heeft…

Ik denk aan toen M’n gemoed schiet vol Door een muur van tijd Dwars door de jaren heen Reik jij me jouw hand Vingers strengelen ineen Een vonk slaat over Net als toen We leven in een roes Dan valt ‘t beeld in duigen Net als toen…

ik maak mijn broodjes klaar morgen moet ik weer aan de bak en, heel gericht schrijf ik hier nooit meer mijn gedicht net niet…

Aan sukkels met een grote bek het net is een hek breek je nek,niet. Aan de sukkels jaloers en boos zielig en broos jij die de verkeerde uitkoos. Jullie die zich aangesproken voelen die geen hart kunnen voelen een mug blijft door gaan met zoemen.…

Heb jij wel eens je gelijke ontmoet hij is net als jij in wat hij zegt en doet wat jij niet weet en ook die ander niet is dat je oordeelt naar wat je gespiegeld ziet maar wat blijkt als je goed kijkt dat je gelijke niet op je lijkt.…

Nijdige Tijd, waarom is 't dat gij u versnelt Meer dan gij zijt gewoon? Laat gij het u verdrieten Dat ik de Hemel van Liefs bijzijn mag genieten? Wat schaadt u mijn geluk dat gij u daar in kwelt? Een grijsaard zijt gij, Tijd, en proefde nooit 't geweld, Van 'tgene, dat ze Liefde en zoete Weerliefd' hieten. Helaas, de tranen blank over mijn…

woedende zon scheurt watervlak binnenwater overzijde wacht op avondlicht voor oeverbloem een bejaarde engel slechts vergund een avondmist in wie- rooklucht eist het hart een bedelend oog om een bedauwde vrucht ter voeding van de smart bij het laatste woord gezuiverd lot het hemeldek ge- sloten, een klagende geloken blik dankt de herrijzenis…

Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door 't blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken. Zuiver, als geslepen edelstenen…

Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door 't blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken. Zuiver, als geslepen edelstenen…

LXIV Waar tijd en eeuwigheid elkaar beroeren, Worden de sterren in de nacht geboren, Vuurbloemen die de rijzendranke roeren Van donkre aardtochten naar Gods ooglicht boren. En waar de heemlen van voor Hem vervloeren Tot glazen glansbaan eindelozer koren, Lijnen der stelslen weemlende contouren Door 't klaar kristal donkervermoede voren…

Het Al wordt op z'n kop gezet net als bij Eise Eisinga van alfa tot aan omega geïnspireerd op het sonnet met distichon en een couplet Van Woordenaar uit Wolvega of Rotjeknor of Waarookma gezeten aan bureau, op bed het universum het heelal niet helemaal geheel en al maar potentieel, van a tot z door 'n dubbelganger ingebed…

Hij schreef zijn sonnet snel, maar 't was geen snelsonnet. (Het was ook geen sonnet.) Wat was het eigenlijk wél? productietijd: 1 minuut 28 seconden receptietijd: 4 seconden…

Non sum qualis eram bonae sub regno Cynarae Horatius I Dat ik van binnen brand, ik ben de eerste niet; dat mij dit vuur verslindt, de laatste zal 'k niet zijn; dat mij de slaap niet vindt voordat door het gordijn de grauwe ochtend sluipt - 't is duizendmaal geschied. Dat ik tot andren ga, dat alles is om niet; dat ik vergeten…