Alle inzendingen over non monnik lantaarnpaal

Er lag een non op non-actief aan de zijkant van een slotklooster, waar de monnik van haar dromen met haar speelde als in een superromantisch verhaal, alleen was hij in dit geval een lantaarnpaal.…

Een noviteit bij de Japanse Spelen: Je moet als monnik leven, of als non, Want daar zijn alle bedden van karton, Het is niet veilig om zo’n bed te delen. Wat let je om het liefdesvuur te koelen, En ‘het’ te doen op de gekleurde stoelen?…

'Ha twee eau,' zei de monnik, 'is water.' 'positie is stand,' zei de pater, die kwam na de mis. '- En een waterstand is een getij,' zei de non nog wat later.…

aan het eind van de straat flikkert een kapotte lantaarnpaal tegen die lantaarnpaal leunt een man, hij lijkt verward ik zie hem wel, maar loop door over de vlotbrug maar iets dwingt me terug over de vlotbrug naar de verwarde man bij die kapotte lantaarnpaal er hangt een touw aan de lantaarnpaal verdomme, hij zal toch niet...…

Aan de rand van het aflopende land De lichten Zijn duisternis Maar het was halverwege dat ik naar rechts keek En hem zag komen In zijn zwart met witte pij Terwijl hij me in stilte voorbij ging Liet hij me achter met mezelf op mijn eigen verlaten eiland Onderweg naar waar de lichten licht zijn…

Lantaarnpaal, groots en trots, soms een beetje banaal en ieder met haar eigen verhaal.…

bij de lantaarnpaal wacht de nachtvogel op prooi maar de lamp is stuk…

lantaarnpaal regen en mist verkeerde straat heb me vergist…

De monnik denkt na over de vele vormen -- van onwetendheid.…

Alleen de hakken van m`n laarzen tikken op de stenen van een in donker gehulde straat het is net bij iedere stap in een licht dat af en toe verdwaalt uit een lantaarnpaal die daar waarschijnlijk al een tijdje staat het lijkt dan net of er een kinderkopjeskoor zingt en praat over eeuwen oude praatjesmakers over boeken van groot vermaak…

ooievaar grote vogel wit, zwarte staart balanceert op kop lantaarnpaal circusartiest…

als ‘t berkenbastje hum à bout portant non – non – non- gebrek yes – yes - yes- gesprek alom stotteren de knobbels schooldom huppeldepup ode aan de berlitzmethode…

Monniken bidden het oude klooster ademt serene stilte.…

De Mont Saint-Michel, de prachtdroom van monniken trotseert de eeuwen.…

1 De jonge non ging plotser dan verwacht Een val uit bad Zo zei moeder overste die geen spier vertrok Op een overbelichte, korrelige krantenfoto Toch hoorde een voorbijganger Achter de blanke gevel van het begijnhof Een loze noodkreet Een gegorgel Gesis als van schuimend bloed Het bleef bij een gerucht Dovend in de wandelgangen Zo ook…

De lust zaait onrust onder pij en kap en 't smalle pad ligt vol bananenschillen en Soeur-Slourrire werd close met haar pupillen, vond dat wel passen bij het zusterschap. Maar naastenliefde is nog geen gevoos, en klooster geen comparatief van close.…

Als een monnik zit ik eenzaam in m’n cel, alleen een monnik doucht niet met verpleegsters; en ik wel.…

Er was eens een deken te Reken Die daar voor een non was bezweken Men sprak in de kerk: Het is duivelswerk Straks ligt die non onder die deken…

[Senryu] de monnik schoffelt grondmist wikkelt het klooster in een sacraal grijs…

De monnik naait, naait, trekt, trekt de draad door de stof -- Geen knoop aan het eind.…

Men zegt dat de pastoor vannacht een non in ’t klooster heeft verkracht en zich daarna niet kon bedwingen “Non, je ne regrette rien” te zingen.…

de as verschoof in het verzonken vuur en zie een vonk de eenzame monnik gaat door de deur naar de nacht…

Daar fietst het meisje met een wervelwind in haar hoofd straten tillen haar op terwijl zij steevast lantaarnpalen telt haren wapperen haar na nu zij door de lucht trapt op weg naar het onbekende…

Nieuws rond de reuring Die daardoor ontstaat Knap toch, hoe steeds weer zo'n Nulkommanullerig Non-item over Een non-item gaat…

Schapen, geiten en koeien, eenden, tjiftjafs en zwaluwen omringen het beeld van de monnik met zijn open hand en zijn wijsvinger naar boven.…

De non vroeg: hebben wij een zonde begaan? Nee, zei de pater, wij zijn beiden wel bloot gegaan Vond het heerlijk, zei de non, jij was zo lief De pater zei: dit noemen ze nu pater op non-actief.…

wandelend naar het oude klooster langs zachtgroene weilanden en sluimerende bomen fluiten vogels mijn vermoeide voeten blijmoedig welkom kerk en gangen, tuin en water ademen nog rust en tijdloze stilte het voelt alsof ik hier thuiskom er schuilt een monnik in mij…

gelig, als gerimpeld perkament, zo voelt de huid van dit boek, vol geheimen, vol gedachten, vol van rimpels en gekromde hersenspinsels, van hier naar straks en van daar naar nu; ik weet, tijd en ruimte zijn ongedefinieerd, zijn beide bewegingloos, beide mogelijk in stilte opgelost, verkruimeld in de eeuwigheid, waarom zou ik, monnik, dit…

Toledo 1934 Tussen de kloosterzaal en de kathedraal was een dubbel getralied hek en achter dat hek zat die non. zij had haast geen tand meer in haar mond, haar huid was geel, haar blik ongezond, zij was niet wijs en niet gek.…

De schaduwen lengen in de kleine dood van elke dag beseffen dat we nooit iets eeuwig bezitten mijn dagen in het klooster 6…