Alle inzendingen over noodweer

De baron keek door een van z'n talrijke ramen, verheugd, dat-ie binnen vertoefde. Hij kreeg het te doen met een zielige dame, die kennelijk bijstand behoefde. Hij wenkte naar haar om naar binnen te gaan. De vrouw was bemodderd en drúípnat. Hij bood 'r z'n hulp in de badkamer aan en zag 't vlees dat-ie daar in de kuip had. Als topmodel was…

Rijd ik nu alleen, met het noodweer aan de kant licht jij in me op.…

nog even het balkon op zitten in de nacht onvoorstelbaar de stoel staat klaar ik wil de schichten over buurmans dak het lichten begeleid door krakend mijn radio surfend op de middengolf…

Na een hete dag barst een hevige bui los alles trilt en beeft.…

zoals het buiten storm slaat geselen van rukwind die de wereld opjaagt tot geen enkele keus dan naar zijn pijpen te dansen zo striemt elke koude vlaag in al mijn zoute kieren deuren en ramen rammelen mijn ziel overhoop…

Het hemelwater treft ons alle dagen, De ene wolkbreuk volgt de ander op. Wij raken van de regen in de drop Zodat ik mij vertwijfeld af ga vragen: Hoe komt het toch dat al die wolken braken En wie zal die gebroken wolken maken?…

Het plotse noodweer bij Pukkelpop kost onze weerman nu bijna de kop. Hij wordt uitgefloten door twittermalloten langs smartphones met buienradars op.…

Die het vonnis als volgt motiveerde: "Omdat het die dag hevig onweerde, Is het zeker en gewis Dat hier sprake van noodweer is"…

Het was uit noodweer dat zware regenbuien illegaal loosden. Uiterst depressief bestormden wilde plassers het ondermaanse. Geen weergod beboet voor verdachte formaties, bliksemse schichten.…

Effen, trekt het gordijn van zure waterdruppels dicht de wind steekt op het laatste blauw nipt aan de randen TL licht flitst de bulderende lach van noodweer schalt door de herfstnacht…

Hij kan gewoon niet eens doen wat hij wil Hij wordt beschermd door 'n leger bonte pieten Die zelfs uit noodweer nooit terug zullen schieten Doch wie de Sint belaagt is dressed to kill Incognito, geen mens die hem dan ziet Als bonte hond herken je hem ook niet…

De regen valt bij bakken neer het water tot de lippen dus weet je dat het prima gaat geen reden om te praten Het is nog als die laatste keer men hoeft niets aan te stippen dus stop maar met dit stom gepraat dat kun je beter laten. De bliksem slaat voortdurend in de dijken zijn doorbroken we zitten in de reddingsboot dus hoor je ons niet…

Om zeven uur stonden we op, de zon scheen prachtig aan de blauwe hemel, dit wordt een mooie dag zeiden we tegen elkaar. Dus snel naar buiten, in de tuin was het heerlijk, het was windstil, de bladeren aan de bomen bewogen nauwelijks. De vogels hadden het ook naar hun zin, ze floten en zongen, het was een lust om naar te luisteren.…

(2006) Een file naar de camping plus een tent die weigert, dixies, bier en Zita swoon, doorregend dansen in de Boiler Room, een deejay of toch liever nog een band... (2011) De stilte heeft de bovenhand gekregen. Er wordt in alle toonaarden gezwegen...…

Nee, we missen straks de boot weer En blijven liever handelen uit noodweer…

*Naar een titel van Gabriel García Márquez Het noodweer voorbij, met Het gevoel dat ik niet alleen was in huis Het is als volgt te verklaren: waargebeurde situaties kunnen worden vergeten, terwijl er ook enkele nooit bestaande omstandigheden tussen je herinneringen kunnen zitten alsof zij wel hebben bestaan...!…

ik heb van mij afgeslagen ik kijk vooruit maar dan regent het onverwacht en sijpelt de stad op mij neer…

Het waterpeil bereikte grote hoogte. De overstroming eiste vele doden. Er volgde op de natte periode gans onverwacht een tijd van grote droogte. Ondiepe zeeën leken wel woestijnen waar vele schepen geenszins varen konden. Aan droogte leden ook de haringgronden, geschikt geworden voor kampeerterreinen. De bodem was bezaaid met zeebanket,…

Noodweer. Mensen langs de kant. Langs de kant staan de mensen die het denken te weten. De weerman klimt uit het water. Het meisje onder de arm. Peter Timofeef: ´Ik heb ooit nog een diploma gehaald voor reddend zwemmen.´* De zon begint te schijnen. *Trouw, 7 februari 2003.…

In hun windschermen tegen 't noodweer Vielen kijkgaten voor verspieders; In hun marskramerskist geen proviand; Niet langer land van melk en honing. Het jaagt drukdoend door je bladeren, Peppels. Wijk niet voor de klompenmakers.…

Elk woord een zweepslag Geseling met taal Kolkend bloed, drift die Een wig drijft Grens zonder overgang, Noodweer Tussen gedachtestreepjes -Jouw naam- Traanfilm op hoornvlies Oogleden die niet wissen Kunnen Dan - stilte na de storm In donkere lucht vegen Hemelsblauw alweer Niets nieuws onder de zon…

Zo kon je het noodweer beter verdragen verklaarde je, maar ik wist dat je de flitsen en donderslagen beleefde als granaatinslagen. En dat je nu vergeefs probeerde, gehuld in een nevel van ouwe klare, de beanstigende beelden te verjagen.…

De veerboot die ons voor problemen stelde Wanneer ie tijdens noodweer te onpas Een dagje uit de vaart genomen was Verdwijnt sinds heden van de Westerschelde Maar wie nu in de tunnel stil komt staan kan evengoed nog wel de boot ingaan ...Het rijden in de langste tunnel van Nederland lijkt vanwege het ontbreken van vluchtstroken en parkeerhavens…

Noodweer kan als een rivier van de berg stromen. Maar het beekje in het dal evenaart onze krachten Net zoals wij ons gevoel uitspreken van ideale dromen. Waardoor opklaringen ons natuurlijke wij kan verzachten.…

Twee vogels hebben gefloten als fluiten, als noodweer, als kwade dagen in aantocht. Ze zijn weer weggevlogen. Alleen Haleine is gebleven. Jazeker, Haleine verlaat mij niet. -------------------------------------- uit: 'Lunchpauzegedichten', 1974.…

mijn kop zit vol gedachten maar ik krijg geen woord op papier er overvalt mij een kalibratie van afgestorven denkbeelden een herhaalde verlating, op niet aangetroffen zee, noodweer indachtig kennismaking met onvoltooide, toekomende, ontbrekende geliefden dit okeromlijnde van diepblauw, van schemerwater in het volle licht ondiepe…

Het is een stil geheim dat vloeibaar goud onzichtbaar stroomt in langgerekte sporen van de dorstende aarde Dat de wind de tranen droogt bomen krakend ter aarde vallen zout als parels ligt op een bed van kale takken Dat de Tijd hier geen eeuwigheid meer heeft om besef te laten rijpen want het noodweer loeit met druppels van tranen dat…

ik pluk geen bloemen meer om weg te geven ook zij willen bloeien en leven ik neem je mee naar de plaats waar zij groeien zacht door alle seizoenen vloeien zij openen en wiegen op de wind die wij voelen kleuren in warme zon vertellen in vruchten hoe generaties vluchten voor noodweer en onvruchtbare grond zij overleven en willen…

Wat een rot weer, wat een naar weer, wat een gaar weer, wat een klaar weer, onbestendig vochtig koel en zwoel weer, sof en idioot weer, regen tegen noodweer wanneer schijnt de zon nou weer een keer.…

Kijk uit als je een tunnel wilt passeren En raak als postbode geen pakje aan; Niet als soldaat naar de vierdaagse gaan, Nooit op de roze kermis paraderen. Dit weekend klonk een welgemende zucht: De dreiging hangt gewoon weer in de lucht.…