Alle inzendingen over olifant op de weg

Mistige wegen vertroebeld in zicht Met volle snelheid door het rode licht Een pintje teveel op of wel twee misschien Daarnet in galop drie roze olifanten gezien Mistige wegen waar leiden ze heen Een grote dikke eik kon er niet om heen Mistige wegen eindigen altijd Mistige wegen doden de tijd…

zoals mensen paadjes maken nam ook de olifant de kortste weg toen wild als varkens hij zag komen op ivoren jacht een mensentroep niets ontziend de massa vluchtend met daarin kostbaar opgebaard het porselein dat werd gespaard plette hij de kast tot gruizelement alsof hij zich excuseren wilde nog trompetterde hij luid voor beleefdheid…

in Beieren, mijn vrind zo ging elk dan zijn eigen weg de olifant op weg naar Beieren de paashaas in de groene weiden op zoek naar duizend eieren…

Ze glippen binnen door een kier tussen schaamte en fatsoen hun lichaam gaat liggen op de wegwerphoezen en ruikt de verwachting niet het ontsmettingsmiddel op mijn handen, niet het rubber om hun kloppende verlangen naar mijn nabijheid, hun fantasie maakt mij begeerlijk de vrouw van hun dromen aan den lijve gedacht Buiten wacht de Olifant…

naar verluidt hebben olifanten een pijnlijk groot geheugen naar verluidt trekken zij eenzaam naar het knekelhof als het tijd is om te sterven waar kan ik heen, ik die niets vergeten ben, maar deze laatste weg niet vinden kan?…

Een slurf, een grijs lijf dikke poten, lomp en zwaar oren waar je zeg het maar: op weg zou kunnen vliegen! Toch is diezelfde olifant degeen die na het lezen als geen een: het verhaaltje uitblazen kan!…

Een olifantje dat beslist niet veel van werkwoordsvormen wist bekeek het slurfje eens wat nader dat ze geërfd had van haar vader Ze vroeg zich af of ze die slurf nu erfde, ierf of misschien urf...…

razend maaien ze het gras 's nachts zoemen zij en zuigen aan mijn armen klokslag zes beginnen ze te koeren op het randje later zetten ze de radio aan bij de buren olifanten: hoe krijg ik ze weer klein? druppel voor verdomde druppel…

De olifant met lange snuit nam onverdroten een langdurig bad, vervolgens spoot hij alle bezoekers helemaal drijfnat, blies nog eens oorverdovend hard en luid vervolgens was ’t verhaaltje uit.…

Een tikkeltje Engels, wat Duits en wat Frans, een half woordje Spaans en twéé Nederlands, een snuifje Chinees en een zuchtje Japans maakt, flink door elkaar, zuiver Olifants.…

imposante dierbare olifant zo charmant Europa laat jou zienlijk de dood injagen mij afvragende dragen deze domme mensen soms ook graag ivoor steun de tegenstanders van die andere landen weg met dierenbeulen teken de petitie lieve mensen ga ervoor…

Noem hem maar een olifant die opeens amok maakt wil rennen over de vlakte baden in een modderpoel proeven van het vrije gras trompetteren zo luid hij kan vurig paren in de kudde treuren bij de knekelgraven van zijn vergane vaderen terwijl hij nog opgesloten zit in een kast waar hij niet zijn wil o ja en beschouw jezelf en alle anderen…

Hij draagt me naar mijn jeugd terug toen vader bij 't olifantenperk dit vers begon: Nu zal ik u iets wondermoois verhalen: Heer olifant gaat aan het koffiemalen. Hij deed het nooit, maar 'k wist dat hij het kon. ------------------------------- uit: 'Het dagjesdier', 1995.…

Ik ben de olifant midden in mijn kamer laat maar, niets aan de hand! .....Waar is de tijd gebleven .....waarin de kleden zijn geweven .....die hangen te vergaan? De kinderen praten zachtjes langs mij heen en allemaal door elkaar…

Hoe deze treurnis beklijvend en gevoelig ook de huid binnendringt, probeert zich een weg te banen langs netwerk van aders, haarvaten en slagaders, weet tere snaren van het hart te raken om uiteindelijk te breken in verschillende puzzelstukjes verspreid liggend in mijn lichaam.…

Alle andere olifanten gingen liedjes zingen Er werden smakelijke hapjes geserveerd Ze mochten smakken dat hadden ze geleerd Het werd als maar later Ze dronken limonade dus ze kregen geen kater Kwam na het vallen van de schemering Een eind aan het feest Voor de olifanten was het mooi geweest…

Een mug (de mug) beklimt, desnoods: bestijgt een olifant (de olifant). Zo gooide iemand eens een bal op. Deze stuiterde nog enige malen, bleef toen zo goed als stil liggen. ------------------------------- uit: 'Gedichten', 1968.…

Want dat was ooit een lief cadeautje van Olifante-tante Sjaan!…

Er lopen te veel olifanten rond in Afrika. Dat konden we laatst horen, omdat zij daar het evenwicht verstoren. De jacht moet terug, vindt men, en wel terstond! Toch zou de pil ook kunnen helpen, maar hoe krijgt een olifant dat voor elkaar?…

Een van mijn taken, Was er olifanten van maken, Een heidens werk voor mij. Hoe van een mug een olifant te maken, Zijn specialistische zaken. In meerdere fasen, Moet je de mug opblazen, Begin met een slurf te maken.…

Al vind jij Artis geen festijn Dit is mijn plek om weg te dromen ‘k Kan aan hun aandacht niet ontkomen Ik waan me echt in de savanne Dit is mijn plek om weg te dromen Misschien toch een safari plannen Ik waan me echt in de savanne ‘k Geniet van hun dagelijks ritueel Misschien toch een safari plannen Voor olifanten is me niets teveel…

dat je niet weg kunt lopen van god, hij heeft het alziend oog dat zich graag amuseert met een vegetarisch diëet en dat je hem tegenkomt in alle werken van de natuur dus ook elk levend wezen in de donder en in het vuur de dood is maar een deur naar een nieuw begin een olifant of een mug helaas komt niemand terug…

ach ja de tijd van alledag mal mag is helaas voorbij alles verzinkt en verglijdt we speelden schroefje boutje wat was je een stoute meid blitse speldjes op je mouwtje dat jij liggend vrij op je zij bibberend 'n olifant toen zag…

Olifant en mug: beide zijn in Gods oog als zwevende zaadjes.…

ik denk dus ik ben lijkt me onvoldoende ik zie olifanten hun jong redden uit de enorme kaken van een hongerige krokodil olifanten kunnen niet denken dacht ik maar als je dat ziet evengoed zijn ze nogal zwijgzaam waardoor een mens zich vergist zoals door alle eeuwen heen een soort vloek van het bewustzijn en de taal…

Leeuw en olifant. Luipaard, neushoorn en buffel. Vijf flinke beesten.…

Zaterdagochtend ontbijt op bed, elk stukje van mijn lichaam op de plaats rust, geluk tot in mijn tenen de zon straalt andante over de vogels in de tuin en jij zegt: je bent mooi de olifanten kleuren bij je huid De bruine olifanten op de kussens en daar onze dans op de foto bij de tafel het bestaat hier en nu tijdloos en ruim…

Een olifant voelde zich machtig en groot Maar toen hij bij een afgrond kwam was hij nergens meer Hij keek in de diepte, stond stijf en stram, zijn poten trilden en zijn hart ging tekeer De olifant voelde zich bang voor de dood Een musje trok tjilpend zijn aandacht: ‘U bent zo sterk dus spring net als ik’ Achter het donzen balletje aan sprong…

Twee meisjes Zongen zachtjes Hun lieve liefdesliedjes Beide meisjes creëerden Hun creaties koesterend Afscheid nemend Maar nooit Van mijn netvlies Dansend in dromen Alles lost langzaam op Niet deze dromen Altijd bij mij dragend Daarom zing ik mijn lied In de verre velden Wie zal het nog horen Alleen mijn twee meisjes…

Hoog in de lucht Draagt de wind Tranen van de Andes Bereiken nooit de oceaan Ik draag het mee Lichaamstaal Handen en voeten De armoede kleurde De tranen rood En ik draag het mee Nergens was het veilig Op elke hoek loerden ogen Ongelukken per ongeluk Droefheid en frustratie Ik draag het mee Tranen mengen zich Met het leven ten…