Alle inzendingen over omlaag

het steeds weer laatste woord klopt kussens uit elkaar stort puin, onverstoord, op wartaal van het te kleine bed dat tot twee gescheiden het licht wijzigt over stenen bogen de tijd wordt kort om nog van binnen uit te verstaan ik huis onder strakke lakens en dien de dodenhoek van het heengaan…

Het meisje Traan het valt omlaag een mengsel van zout en water zij huilt de hemel omlaag zij denkt niet aan later Over de sloten en weilanden hangt de ochtendmist nog traag de wind aarzelt heel even Het meisje Traan het valt omlaag een mengsel van zout en water zij huilt de hemel omlaag zij denkt niet aan later Het water pruttelt…

O wat is het zwoel vandaag dansen de vingers gracieus en traag haar lichaam naar omlaag lippenrood fluweel gordijn laat zwieren zwiere zwier zwie zw z zwiezwiezwwzwwwwahaha…

eenzaam slentert ze door donkere en verlaten straten met hangende schouders en een hart vol pijn. afgesloten van de wereld en immuun voor aanrakingen aan morgen denkt ze niet voor haar is vandaag lang genoeg geen enkel doel voor ogen en niet wetend wat ze wil brengen haar emoties haar daar waar ze nooit wilde komen…

Een draaikolk Trekt me onverbiddelijk omlaag Draaiend en draaiend Rond en rond Weerstand bieden is zinloos Zoet water in m’n mond Sneller en sneller Omlaag en omlaag ‘k Zie ’t oppervlak verdwijnen En alles wordt snel vaag Totdat ik, dronken en hulpeloos, Maar eindeloos gelukkig verdrink In de prachtige poelen van haar ogen…

Zeg zijn ze daar nu helemaal bedonderd! Waar? In Den Haag, dat dorpje weet u wel. Daar houden ze opeens niet meer van “snel”. We mogen straks niet harder dan slechts honderd. “Wat?” zegt mijn vrouw “dat is toch infantiel: naar ´t Malieveld met onze scootmobiel!”…

Regen Valt niet Omlaag Het waait Te hard Vandaag…

We racen omlaag, zo te horen verliezen -- we nu de uitlaat.…

In het open veld trekt een muis een buizerd omlaag - mijn fietsbel rinkelt…

Blad dwarrelt omlaag groen is veranderd in bruin eens dwarrel ik mee…

omlaag?…

Een blad valt niet het dwarrelt zoals ook jij het is, volstrekt niet logisch omlaag te vallen zo vond je mij…

Zijn lippen zijn omlaag gevouwen. Zijn denken is van bordkarton.…

Ik kijk omlaag naar het lege vel papier. Een pen in mijn hand. Ik kan niets schrijven in de eenzaamheid hier. Toch zijn we verwant.…

Wenkbrauw omlaag, wat was de vraag?…

binnen lichtbanen kleurt grasgroen nog intenser mijn blik valt omlaag leeuweriken bewegen in hun hooglied naar de zon…

on a summer’s day I’m a believer ik woon nergens in bomen of op het vochtig zand van de zee geen ritueel doet mij geloven dat ik verder moet zoals de jaarringen waarin vlinders zich nestelen uit het dons van de zomer straks komt de wind, op weg naar bloemen, rozen van vuur omlaag, omlaag wil ik me begraven zoals…

We waren als twee regendruppels die langzaam samenvloeiden bij onze tocht naar omlaag. Maar spatten uiteindelijk in een regenplas uit elkaar, gedoemd om elkaar te verliezen.…

Staand op de rand kijkt hij omlaag. Een zwarte zee met bruine kraag. De diepte omhult zijn naaktheid. Bitterheid verzwelgt de doorn in zijn oog.…

Zwanger...zwanger is de lucht van sneeuw Mooie witte vlokken dwarrelen omlaag Zij kleuren de straten en weides, wonderschoon! Een Kerstprent is geboren…

Gisteren viel er een blad omlaag. Er ontstond een gevoel. Dit is wat ze noemen “melancholiek”. Bladeren doen niet bepaald weinig moeite een melancholieke reactie uit te lokken.…

ach, hortensia je verdorde kopje, het steekt nog fier omhoog doch, de tooi van sneeuw jou toebedacht als sier gleed tot aan je middel omlaag…

Van kleur tot kleur, van klank tot klank, geleiden onze schalen Cirkelend omhoog, omlaag het bewustzijn komt in vlagen, tot de Oorsprong van zijn staat…

Ik heb aan de afgrond gestaan, Omlaag kijkend naar een oneindige diepte. Ik keek over mijn schouders, Maar ik zag enkel gestaltes in de verte. Ze liepen zonder omkijken van mij weg.…

vanuit onherbergzaamheid sijpelt gesmolten sneeuw richting beschaving een stroom dijt uit geweld stort omlaag de rivierbedding ontdekt haar wezen en maakt waar…

Door de bliksem getroffen in Den Haag in een heldere flits kwam zij omlaag mijn brein raakte verstoord de droom leeft nog voort dat ik niet meer denk aan vandaag.…

Omhoog en Weer omlaag, Voortgejaagd Door de wind. Het nieuws viel In de zee, Dreef even En verdween…

De prijzen voor ons rundvlees moeten dalen, Heeft Brinkhorst uit ons aller naam geëist, Maar onze rookwaar is te laag geprijsd En dus laat Borst ons daarvoor meer betalen. Wat slecht is vindt ons wijze landsbestuur Ofwel veel te goedkoop ofwel te duur.…

weer beklimmen waar je ooit hebt gefaald valt ook weer veel te winnen waar je hebt gevonden heb je ooit gezocht soms lijk je hogerop te komen soms blijft het slechts bij dromen verklaar jij jezelf zonder enige zonden dan richt je je integriteit ten gronde en staat de waarheid op de tocht maar een trap loopt omhoog of loopt hij toch omlaag…

hoog in de lucht de lat onbereikbaar koud op de top elk pad loopt omlaag eenhoorn zonder gezel ik blik en bewonder kan er niet bij voltooid verleden tijd voor mij.…