Alle inzendingen over ontploft

er oerknalde wat soep met aminozuren vloeide uit tot prachtige luchten harmonieuze landschappen aromatische bloemengeuren op een azuurblauwe bol ik er midden op god, ongelooflijk En God tilde het deksel van de pot snoof mompelde : gut, wat brouwen ze nu moet daar wijsgerig wiskundig denken uit voortkomen ? de vrije…

De ontplofte bommen hebben veel lichamen verscheurd. de daders lachen in hun vuistje en de wereld...treurt. Het is niet ver van ons bed het kan ook HIER gebeuren. dat WIJ eraan moeten geloven en de wereld om ONS zal treuren.…

Eerst was er zoiets als het grote niets en dat ontplofte dan nog ook !…

Zij kon zijn pokerface niet langer aanzien en speelde haar troef: harten, de vrouw Maar hij ontplofte en reageerde met schoppen, de boer…

Nog voor ik iets kon zeggen tot die schoft Is haar mobieltje toen spontaan ontploft.…

Ontwaken in de nacht - de kalmte van dit ogenblik verbreidt zich achterwaarts maar is ook vol belofte: een kachel die nog niet ontplofte. ------------------------------------ uit: 'Zeemeeuw in boomvork', 1994.…

In hun cyclotron ontploft straks de bom. Maar misschien leest u dit dan niet meer ...…

(haiku) Verpulverd karton in de straat: dat oude jaar is nu heus verknald.…

de waanzin groeit ongezien in zijn hoofd als een grommende vulkaan na jaren ontploft hij in een offensief van dodelijke haat de zee kleurt rood door vermoorde kinderen die het leven omarmden…

Zodra hij ontploft bijt de rest in 't stof. Ons Tommeke vreet treurig de bo(o)nen.…

De boel ontploft, het water lekt in zee. Je leest het allemaal… op bladzij twee.…

Het CDA had hem vilein verraden Toen heeft hij NSC maar opgericht Helaas ontploft dit nu in zijn gezicht De druk blijkt zijn gestel te zwaar te schaden Ik hoop echt dat de brave man gezwind Een meer gepaste functie elders vindt…

Agamemnon zingt Elektra en sterft niet van euforie oog om oog met het levenloze lichaam van haar moeder verkreukeld aan haar voeten maar in het vacuüm van het besef dat haat waar wraaklust zich mee voedt liefde in verwarring is ontploft haar hart…

Ze reden in auto's en boften beslist niet: het ging goed verkeerd, daar overal files ontploften. Ze werden gebermbombardeerd. De reden hiertoe bleek de haat gekoesterd door treinrijders, want voor hen had een autofanaat een spoorboekje zichtbaar verbrand.…

hier hoog mijn ogen zien achter de bolling begint de lucht te trillen schemer verliest horizon beweegt ik wil hoger zien maagdelijk licht begroet mij die eerste straal mysterieus ontploft in mijn schedel daar schijn ik…

Zorg dat je barbecue niet plots ontploft, Als je tot slot de aardappeltjes poft.…

De Galaxy van Samsung is ontploft De nieuwe Iphone 7 schijnt te sissen En eigenlijk kun je zo'n ding niet missen Dus toch maar een mobiel van Microsoft? Geen leven zonder Facebook, Twitter, gamen En op z'n minst per dag 1 selfie nemen.…

confessie depressie belofte ontploftte streep ingreep bericht gedicht ontwricht donker geen licht 't stonk er afscheid bevrijd geen tijd druk geen beetje stuk het vreet je pluk ik nee de kip de dag zonder kop zie hem carpe…

De mond is verstijfd Praten is onmogelijk geworden Emoties blijven in je Je lichaam raakt verstopt Ontploft Niks kan het tegenhouden Dan opeen zie ik zwart Mijn ogen lood zwaar Niet te openen Mijn lichaam is ondoordringbaar Ik zit gevangen Voor eeuwig Gevangen in mijn lichaam…

Leven in de sloot luchtbellen in het water kikkers paren zich moe maar voldaan reigers vullen dankbaar en traag hun magen met mannelijke kikkers verblind door de liefde grote kluiten kikkerdril glinsteren in het zonlicht de lente is ontploft vannacht ga ik luisteren naar hun kwaken…

Ik tel tot vier en prijs me gelukkig de wereld is niet ontploft mijn zelf, onaangedaan dus genoegzaam lik ik mijn lippen af.…

Eerst was er niks en toen ontplofte dat ook nog eens. Aan voorspellingen gaat het universum langzaam dood. Waarom moeilijk doen als het ook in zeven dagen kan? Mislukt in het beschrijven van betekenis schuilt realiteit even, bloedmooi, achter creationisme.…

je danste in de wind mijn zonnekind plukte nachts de zon van verre sterren straalde als een heldere komeet in romantiek van verre maar jij ontplofte nooit wel was je heet kosmisch kan ik eeuwenlang jouw staart nog volgen in het spectrumbreed maar in de zonnewind herken ik je weer altijd als mijn eigen kind…

een tijger ontploft in mijn hoofd klauwen grauwen in het denken katrollen worden aangetrokken hersenspinsels rafelen uiteen wilde spinazie wordt geserveerd met dwarsgebakken frietknispers het vuur brandt eeuwenlang in het zwartgeblakerd fornuis knekels en schedels glanzen op het vierkante aanrechtkastje de tijd verpulvert mensenlevens…

Lichtpuntje Langzaam keert het tij boven schuimende wolken een zilvermeeuw krijst Mei Het ei is gelegd in geborgen nestwarmte de lente vliegt uit Juni De zomer ontploft een vlinderhart staat in brand de maan lacht een traan…

straal je ook nog als het bloed ontploft in je ogen je posters wel jouw lijnen zijn gewist hun trekken nog niet thuis je was zijn nummer één het rode potlood haatte hij hij vuurde zonder vragen alleen de rechter kon het antwoord dragen de jaren spreken over van jou alleen jouw stem wordt niet gehoord blijkt niet meer recht…

Een ontplofte wereld binnenstebuiten onwankelbaar het water verzwolgen en de korst een asfaltzee een dode zee, onland waar geen vee kan grazen en iedereen honger lijdt is een horrordroom van anderhalf uur in de bioscoopzaal waarbuiten we vertrouwen op kernbommen en slimme oplossingen voor een menslievend milieu want er zit geen…

Geploeter in mijn maag Bliksem in mijn hoofd Een rauwe droom weggespoeld Door een plotse regenbui Niet enkel het wachten en verwachten Vernietigde mij Het was meer een bom vol haat en liefde Die ontplofte In mij Een enkel woord is genoeg Om de pijn te verzachten Om een glimlach te toveren Op dit betraand gezicht Enkel blijf ik wachten…

mijn lippen bloeden Tot het plafond naar beneden komt Tot de nacht wit wegtrekt Tot de katten in de tuinen krijsen Tot het licht de ramen openschuift Tot er vogels door de kamer vliegen Tot de buren over het balkon klimmen Tot de fietsers op straat stilstaan Tot het wolkendek openbreekt Tot alles blauw is Tot alles rood wordt Tot de tijd ontploft…

dood steeds weer zijn pierlala Met volle teugen genietend van het thuisleed Het doel heiligt de offers Zij zouden niet anders hebben gewild Het kwaad moet alom daar bestreden worden Hun jonge levens niet voor niets verspild Bazuinen schallen op het Binnenhof Ministers toasten in alle stilte op beide benen Bewust dat daar de Bermbom niet ontploft…