Netgedichten

netgedicht (nr. 76.480):

Onland

Een ontplofte wereld
binnenstebuiten
onwankelbaar

het water verzwolgen
en de korst een asfaltzee
een dode zee, onland

waar geen vee kan grazen
en iedereen honger lijdt
is een horrordroom

van anderhalf uur
in de bioscoopzaal
waarbuiten we vertrouwen

op kernbommen en slimme oplossingen
voor een menslievend milieu
want er zit geen groei in

moederkoek aarde