Netgedichten

netgedicht (nr. 76.480):

Wanneer je spreekt

Noten en tonen
stuk voor stuk meesterwerken
muziek vult een hart.

Hoe bijzonder en uitdagend je reist door
het lichaam waar jouw noten en tonen vloeien van waar
het einde nog niet is geschreven of gesproken tezelfdertijd onderweg
naar mijn breekbare-en-kwetsbare zodat ze fluweelzacht en zeemzoet wordt geraakt.

Dat is helemaal niets mis mee daar je ook
elke vorm van angst en pijn vermindert zowaar opgelost
Je laat zon tevoorschijn komen bij eender welke woeste regen of storm
Door jouw creativiteit en variatie kan ik op elk moment van de dag luisteren naar jou.

Je brengt me steeds weer naar een andere
plek die hoger dan de hemel en ver weg van de ruimte is
Wat je ook deelt, er is niets mee te vergelijken in de hele wereld die zo
helder en vol klinkend zich laat horen terwijl jouw warme stem een poos blijft nazinderen.

Uit jou kan ik lessen leren, een boodschap
nabij en wanneer je me ook nog eens inspireert tot schrijven
van deze welgemeende verzen dan voel ik dit aan als echte en ware liefde
O Muziek, je bent zo krachtig en prachtig tegelijk puur en intens; ik zal jou nooit vergeten.