Alle inzendingen over opgeblazen achter de

De schijn van overrulen is niets anders dan het licht van schijnwerpers achter een muis zodat de schaduw op tegenover liggende wand groter lijkt dan een olifant.…

“Van de week” zei de opgeblazen prostituee tegen een al jaren oude klant, “zit ik op kantoor aan de overkant en tik ik de hele dag achter een PC” “de overheid zaait bijscholing als zeer nodig, ik ben eigenlijk natuurtalent en vindt het overbodig”…

opgeblazen kikkers verscholen achter het riet en de roze waterlelies dobberen blauw tussen zwanen weerspiegeld in het zilver licht met jouw gezicht zo rimpelloos vrij met mij onder milde zon nu de jasmijn zijn wit zo geurig uitbraakt in de wind…

Cafés waar de bezoekers mogen paffen, riskeren boetes door het rookbeleid, of raken zelfs hun drankvergunning kwijt. Dit kabinet gaat overtreders straffen. "Je moet maar voelen, als je niet wil horen", zegt Klink, terwijl er rook komt uit z'n oren.…

, draai mij om en laat het wanhopig achter in liefde, achter je ...…

Laat los ik ben gelukkig zo alles wat ik ben dank ik ook aan jou er is een geheim zoek het niet en ook jij vindt het geluk…

opgeblazen en volgezogen ik moest je wel verwijderen zelfverdedigend zelfbevredigend ik veegde de vloer met je aan en nu moet ik je laten gaan…

het hongerige badeendje dat stiekem snoepte uit het potje groeihormonen van zijn fitnessbaasje en nu flink opgeblazen de wijde wereld verkent…

Achter mij slaapt dun een opgeblazen dorp een vlinder schrijft van hogerhand gedichten in de zuidenwind als tussenstation naar de dood, de moeder van alle onvermijdelijkheden. Onvindbaar verscholen in de bries puzzel ik met poëzie met een overschot aan stukjes in het duister tussen de dagen valt alles uiteen.…

Het fundamentalistisch terrorisme heeft London Underground geattaqueerd. Ook werd een dubbeldekker gehalveerd. Er komt geen einde aan hun barbarisme. Na Amerika met nine-eleven spreekt men hier nu al van seven-seven.…

Want hij is uit God gesproten, Niet uit d' opgeblazen mens! 't Is, Almachtige Genade! Dat ik leve voor mijn Gade, dat ik sterve voor mijn God! En gezegend is mijn lot!…

Doe jij maar net of u lekker bocht puur om te bochten bewust natuurlijk vergezocht plezier te gallen, bakken gallen Doe jij maar net of u jij die eigen kromme tenen schopt in lijden, al geleden ver buiten het boek gegaan Als republieken het verzieken lijkt het steeds meer op retour vanuit stekend wegwijs wijzen Handige grepen, vuile…

Het is vreemd maar als je tijd voor meer zou moeten hebben kom je die juist te kort het lijkt wel of de dag altijd een uur te weinig heeft het zou al schelen als de nachten minder lang waren en alleen gevuld met slaap in plaats van uren zinloos waken waarin gedachten elkaar verdringen omdat ze kennelijk denken dat ze zo belangrijk zijn…

De Cup van Azië gaat naar Irak De Koerden, de Sjiieten en Soennieten Die even met elkaar op kunnen schieten Die gaan, hoe mooi, tezamen uit hun dak En de verliezers zijn wat aangeslagen Maar dat wordt dan meteen zo opgeblazen…

Alleen jezelf zijn, wat ik bedoel, Geeft geen opgeblazen gevoel.…

Ik weet nog hoe onschuldig en ludiek Het vroeger was, dat mesjepingelen Je mikt en trekt een lijn: omsingelen Maar zonder tyrannieke retoriek Voor macho's met hun opgeblazen ego Is landjepik meer spelen met stratego…

Eindeloos lijken we verder te gaan voorzichtig tastend en later overmoedig als pelgrims op weg naar weer een nieuwe maan kil en koeltjes zoekend naar een warmbloedig bestaan in de striemde regens van verdriet met vage vergezichten in het verschiet Achter de kale trede een steile klim naar een wijde blik achter de horizonnen waar geleden…

in hun aanwezigheid draag ik een manteltje van onbehagen woorden die afwezigen kwaadmoedig bespotten andermans muizenmankementen worden opgeblazen tot olifantsproporties mijn manteltje knelt onbehaaglijk, onverdraaglijk na mijn vertrek ben ik, afwezig, weerloos, aan de beurt…

ik kwam vandaag met weinig zin uit bed en had in het geheel geen inspiratie mijn hoofd leek wel een opgeblazen spatie maar ondanks dat heb ik wat neergezet als troost heb ik hierbij aan Bloem gedacht: dit is óók veel voor wie niet veel verwacht…

Mijn vraag aan die controlegeile dwazen: Door wíe wordt hier de boel nou opgeblazen ?…

Nou wil Georgina op het internet Met hulp van röntgenfoto's aan gaan tonen Dat er geen sprake is van siliconen Daar zij zich tegen zulk gegis verzet Dit schijnt groot nieuws te zijn voor tal van dwazen Mij komt het echter voor als opgeblazen…

Hij is een man die ‘slordig’ declareerde De zaak is ‘opgepompt’ en ‘opgeblazen’ (Dat zeggen écht zijn allerhoogste bazen) Wat jammer nou dat men hem controleerde! ‘Hij sjoemelt’ vindt hij uiterst ‘tendentieus’ en nooit zegt Markje: ‘Het was frauduleus’…

Hij is een man die ‘slordig’ declareerde De zaak is ‘opgepompt’ en ‘opgeblazen’ (Dat zeggen écht zijn allerhoogste bazen) Wat jammer nou dat men hem controleerde ‘Hij sjoemelt’ vindt hij uiterst ‘tendentieus’ en nooit zegt Markje: ‘Het was frauduleus’…

Zijn vaak de dingen waar men over spreekt, Met schreeuwerige, opgeblazen woorden, In chocoladeletters en akkoorden, Niet juist de zaken waar het aan ontbreekt? Dit kabinet laat weten, in het kort: 'Vertrouwen' is vooral waar het aan schort.…

Wat als de Ridderzaal wordt opgeblazen? Wat als dit kabinet het leven laat? Wat als het parlement de pijp uit gaat? Wie leidt dit land, wie zijn dan onze bazen? Dan zal één man regeren als een leeuw, Met Blok begint de ware Gouden Eeuw!…

Vanuit de wolken oogt 's werelds bestaan als opgeblazen, kleinzielig festijn, dat -gelijk vluchtig licht- snel moet vergaan. Struiken blazen zacht, bloemen knikken fijn, zullen hun bestemming altijd verstaan: hier blijft Gods schepping eenvoudig en rein.…

plat praat ze geluk tussen haar armen een paar nullen opgeblazen lippen benen dijen open glanzende nagels grijpen minuten mis ik iets ik mis hier iets - gratis is alles van waarde en Bach wordt een beltoon…

Door grootheidswaan en onderschattingsfouten Lijkt Trump z’n vredesplan een grote flop Zijn missie loopt nog meer vertraging op Dan die van NASA ’s Boeing-astronauten En met zijn opgeblazen eigenwaarde Daalt hij natuurlijk nooit terug op aarde…

Ïk weet nog precies hoe het voelde. Ik weet nog precies wat ik hoopte dat je zou doen. En wat je natuurlijk niet deed. Ik wist toen al, dat je het niet zou doen, niet omdat je het niet kon, maar omdat je dat nou eenmaal altijd vertikt. Ik weet nog dat ik toen twijfelde. Of ik mijn gezicht moest laten zien, of hem standvast moest blijven verbergen…

de wind ruist niet meer alsof het raam steeds kleiner wordt en alle stemmen wegzinken zoals de zee in mijn woning ik had nog bomen geplant en duinen meeuwen en een schreeuwerige namiddag maar mijn kamer werd zelden door zon gedragen, noch door het meisje dat de straat uitliep ze zag me niet, las geen dagboek…