Alle inzendingen over opruiming in januari

; ik kwam in contact met de nabestaanden ivb met opruiming van de inboedel, hierna maakte ik dit gedicht; wie het in het Fries wil, maile mij maar even!…

Ik wil het nog niet, niet al naar huis, alsjeblieft -- mag ik opruimen?…

Ondanks de korting vond je me nogal goedkoop in de opruiming…

hoe sereen is het om met respect kordaat te worden opgehangen na eerst nog een zachte basis om je nek het touw mocht eens de huid verruwen oudejaarsdag een tijd om op te ruimen volgens oeroud heidens gebruik je erf opruimen en je hoofd legen dan kun je er voor de toekomst tegen al duurt die toekomst misschien maar een jaar…

Geestelijk vermoeid ritme van de dag eentonig eenzelfde beleving zonder lach thuis uitgesproken lacht u met uw gebleekte tanden door de dag weet de betweter verf uw huis in heldere verzonnen kleur muren waterval licht en schelpenwit rommel weg kasten leeg en uw geest verlicht maar.... langzaam lezend en kijkend raken wij al rommelend…

Weg met die troep die oude jas, dat mooi bewerkte vest daar waar ik steeds mee hangen bleef steeds weer een lus, bij het passeren van 'n haakje opgeruimd weg dat ding, nu snel, foetsie dus dan kom ik bij die volgende kast zie daar van alles rechtstreeks hangen is dat nu echt of is het nep, goed gemaakt... slecht van stof, of was het dus…

Ik begraaf mijn woorden. Ze zijn bekleed met herinneringen, uitgewrongen gevoel. Tekens uit een ander leven. Leven uit een ander heden. Elke dag opnieuw laat ik de woorden ritselen tussen mijn vingers ik ruik het papier streel de letters, het opgedroogde inkt. Ik schrijf mijn weken weg de maanden leeg de jaren achter mij.…

Wie flink opruimt in zijn hoofd die geeft ruimte aan handelen…

Ik ruimde de kelder en de zolder van mijn hersens op nu ben ik klaar, maar 't is zo eenzaam in m'n kop…

Dik ligt de sneeuw in veld en woud En 't Noorden huilt zijn somber lied: 't Is alles doods en vaal en koud En levensteek'nen zijn er niet. Geen levensteek'nen? Richt uw oog Naar 't klein vertrek daar ginds, bestraald Door zachte glans, die van omhoog Rooskleurig door de venst'ren daalt. Nieuwsgierig staat een kinderpaar…

in de zachte winteradem bloeit een paarse lentezucht haar slippen schragen minder kou de lucht wil zomer dragen omringd door lichte zoete blaadjes verschijnt een hart van goud opgefleurd door luwe warmte straalt ze binnen zeven dagen tot de vorst weer van haar houdt een dag, een week een wijle als haar sluier liefde trouwt…

in de zachte winteradem bloeit een paarse lentezucht haar slippen schragen minder kou de lucht wil zomer dragen omringd door lichte zoete blaadjes verschijnt een hart van goud opgefleurd door luwe warmte straalt ze binnen zeven dagen tot de vorst weer van haar houdt een dag, een week een wijle als haar sluier liefde trouwt…

Om dromen waar te maken De wintermaand verbergt, verstilt De sneeuwkristallen kraken Moeder Natuur verandert zacht De wensen en de dromen Onder een toverlaagje ijs Gaat transformatie komen Als dan de lente ons ontdooit De ijskristallen smelten Komen hartenwensen uit Ons leven staat op stelten Geduldig nu verdragen we Januari…

Het is een lentedag in januari. Onder een uitgestrekte grijze deken. Denken mijn gedachten in euforie Geen uitglijders in deze winter. Het is een lentedag in januari. Een zonsondergang tijdens het diner. Dat verlicht de onhebbelijke calorie. De dag opent al mijn zintuigen. Het is een lentedag in januari.…

aan iemands niets meer kunnen aan het drijfhout van de hoop na elke oorlog moet iemand opruimen min of meer netjes wordt het tenslotte niet vanzelf…

Alles nog opruimen voor een nieuw leven begint. En daar sta je dan met het verleden in twijfelende handen.…

25 januari staat in het teken van rust, Dus niet smakken, al is het dat je er meer van lust. 25 januari staat in het teken van stilte Warme voeten, weg die kilte 25 januari staat in het teken van vrede Die nogal met voeten wordt getreden 25 januari staat in het teken van concentratie En dát is nou iets wat ik heel erg graag zie Maar het…

Eind januari. Over de Pielisvlakte daalt de winterzon.…

eind januari - lenteknopjes op de uitvaart van herfstblaadjes…

1 januari 2014 het zevende magere jaar de ultieme toets 'nieuw(s)' te laten ontstaan 1 januari 2015 het eerste vette jaar na onze krediet-crisis Cool van SBS zes zeg...het voort!…

1 januari - de oliebol op mijn bordje is van vorig jaar…

Eén januari – een peuter lakt haar nagels met chocopasta…

en zich wijd uitstrekt over mijn netvlies in de enige waarheid januari je wenst mij over je zon heen te kijken, zo bescheiden en grievend ben ik, van de snijdende kou in mijn ogen, als januari nieuwsgierig en ingetogen.…

1 januari een groep ganzen vliegt over – ik lees hun boodschap...…

zeg jij neen, ik zeg toch dat het januari is en alle vluchten zijn al volgeboekt…

januari 2010 met oostenwind over de Deldeneresch... bevroren tranen in de bedding van mijn wangen…

Natuurorganisaties zullen geld voor het opruimen ophoesten. Het komt uit patattenten van omliggende dorpen. Wie stelt er toch eens normen. Opruimen is niet meer van deze tijd. Welvaart zorgt dat het een eigen leven leidt.…

belandde toch in de metalen vuilnisbakken en werden na vertrek van vader naar z’n werk op de stoep gezet stiekem opruimen staat tegenover stiekem bewaren het is veelal een strijd welke een leven lang meegaat toch kan ik heel goed de boel de boel laten want ik ben toch wel een heel opgeruimd type!…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

je aanbidt sneeuwwit en flintert het, waar de vorst het kroont koningwintert het, je bouwt lucht voor zijn kastelen, draagt bomen als juwelen en grift ze zonder penselen…