Alle inzendingen over ouverture

zich verstilt in een finale gecomponeerd als zacht satijn als intro van mijn vicieuze ouverture: Mijn lieve lief laat mij je liefste zijn…

Zei Ludwig 't in scherts Of werkelijk in ernst - Doen we de ouverture In een lagere terts Die de toets der kritiek Zeker kan doorstaan?…

De lente pronkt tuinen hebben vogels geteld telkens vlakbij hoor ik lente vogels fluiten uitgebreid zingend in het geniep met hun vogelstemmen maken zij vogelgeluiden onverstaanbaar schuilen ze in oorspronkelijke noot tijdens de traditionele compositie in driedelige ouverturevorm bedekt de wereld begrijpend het mooiste…

trommel met mij de letters uit jouw boek luister naar de volle klank die nog galmt tussen de dode kaften het is jouw bezieling waarnaar ik zoek laten we de gevallen woorden stapelen als orgelpijpen en een eigen muzikaal verhaal tot een ouverture rijpen waarin mijn hart en jouw lijf versmelten tot één taal van wiegende noten waarop…

door de muziek van het hart, de "ouverture" van de ziel, waarbij zinnesnaren trillen.…

Hij kwaakte voortdurend instemmend een ouverture van liefde en verdriet. Hij wist van de prins geen kwaad.…

staccato hakken harde klieren zachte tonen ver vooruit zigzag springen lettergrepend zachte klank der hemelluit bassen zingen rollend swingen zwieren zwaaien zwiepend kraaien pirouettende trompetten ouverture maagdenkoor droomt de zwaan van lichte zinnen punten komma’s heg noch steg x en q zijn uitgezongen spaties dansen…

inde verte zingt een vogel zijn ijlste lied heel verfijnd verwachtingsvol als een ouverture op dat wat komen gaat is het dan toch nog niet te laat?…

Het kwetteren van gevederde vult wederom de lucht, De ouverture van het gevogelte klinkt soms zelfs opgelucht.…

Ananas in Champagne! Ananas in Champagne! Verbazend lekker, fonkelend en pittig zeer! Ik ben helemaal Noors! Ik ben alsof uit Spanje! Onbesuist inspirerend! En ik pak mijn veer! Het geknetter van vliegtuigen! Het geren van wagens! Windgefluit van expressen! Ijszeilers` vleugelvlucht ! Hier is iemand gekust! Daar is iemand geslagen! Ananas in…

De meeuwen slapen nooit ze kwekken en ze krijsen maar als het vogel-uur begint wanneer het licht de hemel kleurt begint een merel hen te overstemmen het 'tè-tè-tè' verstomt en rollende octaven zetten de toon der ouverture van alledag in zomertijd geen dirigent, de meesterzanger zet hier de toon, en 'tú-tú-tú' vallen zij in, de koorgenoten…

Wanneer de banden gaan knellen, en de geesten zich bevrijden in een vrije val; speelt het jaar zijn ouverture, klinkt feestelijk de fanfare van het nieuwe carnaval.…

Het wordt weer lente kennelijk te vroeg, wanneer we ons houden aan aantoonbare geluiden zijn de vogels gelijk gestemd of het prilste groen, uit grond of aarde, zuigt zich vol muziek in een gezamenlijke ouverture te ontkiemen, opmaat naar het licht, ongeremd ervaren, sprekend in een gedicht, het is maar wat je het meeste raakt?…

Als de tijd en maat vol is het seizoen rijp en de uren gunstig staan, werk ik een aan een symfonie, in een wervelende universele ouverture wat onmerkbaar de vervelling van natuur en de verveling van de mensen tegenhoudt, compositie uit de achterkant van mijn repertoire, noten van melancholie, ontsproten uit de couleur locale, een roes…

De nacht blijkt te kort om de ware tijdens ouverture langs te laten komen. De Trevifontein van de lage landen het gekletter van het water is als een symfonie de bewegingen als het zwanenmeer hypnotisch beweegt het beeld mij in harmonie. De Trevifontein van de lage landen verfrist het psychosociale balans in de realiteit.…

Stoomschip Europa Zoals gewoonlijk zat ik tijdig klaar Voor polka’s, walsen, rechtstreeks vanuit Wenen, Nog steeds is die traditie niet verdwenen; Een blije ouverture van het jaar. Dit keer, terwijl ik wat champagne dronk, Dacht ik aan de Titanic, vóór die zonk.…

De volheid van halfslachtigheid vraagt om verbazing, stille verwondering op het schiereiland van genot hangt het om niet en renteloos te leen slechts bereikbaar over een smalle strook geplaveid met de toon en het timbre van volle tintelende klanken en de kleuring van het ongeëvenaarde vleugelslagen geboren uit zebrapatronen ouverture van…

Als de tijd en maat vol zijn het seizoen rijp en de winden gunstig staan, werk ik aan een een wervelende symfonie, in een universele ouverture waarin iedereen zich kan verstaan in natura van alle diversiteit waaraan alles om strijd, oer composities uit de vroegste knal noten van melancholie, ontsproten uit de draaimolen van de…

Als de maan en maat vol is het seizoen gerijpt en de uren gunstig staan, werk ik een aan een nieuwe symfonie, een universele ouverture, waarin iedereen wordt beloont in de speling van haar natuur de symptomen onderhoudt, compositie uit het slotstuk in mijn repertoire, ontsproten uit melancholie en de mythen van de 'coleur locale…

De Hebriden ouverture klinkt. De zee beukt tegen de rotsen. Het jaar is voorjaar 2013. We varen naar Barra, temidden van de Hebriden. Ik hoor Sir Neville dirigeren. We need to go back Neville. Back to the wild seas. Back to Scotland. Back to Lyme.…

opgestoken in het geschoren riet, wat voor alle buitenlieden als concertzaal dient, op het gedimde voetlicht en met z’n zwaarste bas recipieert het sluipend donker wat wegsluipt tot op het diepste van de plas, Maar na vandaag worden de octaven in een hand samengebald, soufflages uit het zicht door die te sluiten, hoorbaar door de ouverture…

De tijd en de maan staan bol als vier seizoenen slijpen, ik verzin een onvoltooide symfonie, een onneembare universele ouverture, meesterwerk in driekwartsmaat in Natura, die niet wil rijpen.…

Tussen het oranje en het grijs in een ouverture van stilte schaduwmomenten van een eerste meeuw met de weidsheid van zwangere luchten neemt de spanning af de leegte en de kilte dag jij was nog niet geboren ik wachtte al op jou in slapeloos zuchten langzaam wordt het duidelijk wat al zo lang zat te zeuren maar verbleekt toch weer bij…

Tussen het oranje en het grijs in een ouverture van stilte schaduwmomenten van een eerste meeuw met de weidsheid van zwangere luchten neemt bij mij de spanning af de leegte en de kilte dag jij was nog niet geboren ik wachtte al op jou in slapeloos zuchten langzaam wordt het duidelijk wat al zo lang zat te zeuren maar verbleekt…

De tijd en maan staan bol de seizoenen slijpen vol, ik verzin een onvoltooide symfonie, een universele ouverture, een humaan bolwerk, een “pas de deux” in natura die maar langzaam wil rijpen mijn composities zijn van een ouder repertoire, vaak op hol geslagen door melancholie, ontsproten uit het labyrint van een herkenbare gravure…

De wijzers schrijnen verder, en de klanken bereiken hun grens, de tonen voor jou bereiken hun ouverture. Wanneer ik mijn ogen sluit voor de kou en de waarheid, zie ik enkel ogen, zomerlucht blauw, en zijn lach. De klok begint achter te lopen, mij laten wetend, vertelt me dat mijn herfst al voorbij is, en ik zag enkel blauw.…

is god nog bij ons deze dagen nu alles weer woest en ledig is uitlandig zijn we vol met vragen een godvergeten duisternis luister haar krachtig credo klinkt over de maker van al wat leeft dit scheppingslied vertelt en zingt over de hand, die alles geeft zo is de hemel en aarde geboren niet hoe de wereld is ontstaan ze laat een ouverture…

getoost *ik hou van gladiolen:kan rood maar ook wit gekleurd* Julius: Vitanova hfdst 2 vers 1 keer u niet om mijn waarde als u zich achterwaarts zoudt voortbewegen ook dan ziet u niet wat achter u geschiedt u kunt immers niet alles kennen en dat is een grote zegen (1 door de muziek van het hart, de "ouverture…