De menselijke maat?
Als de maan en maat vol is
het seizoen gerijpt en de uren
gunstig staan, werk ik een
aan een nieuwe symfonie,
een universele ouverture,
waarin iedereen wordt beloont
in de speling van haar natuur de
symptomen onderhoudt, compositie
uit het slotstuk in mijn repertoire,
ontsproten uit melancholie en de
mythen van de 'coleur locale',
smeltkroes waaruit het onmogelijke
zich altijd met een mogelijkheid beloont,
vrede te sluiten met de zinloosheid wat
daaruit een zinnelijke roes ontstaat.
Tijd, realiteit lijken één abstracte vorm,
door interpretatie maken we daar een
veelvoud van,toch blijft empathie de norm
en de tegenstelling van de menselijke maat.
te vaak als dictatoriaal traktaat.
... Illustratie: Bron: Earthbreak ...
Schrijver: Pama, 7 maart 2020Geplaatst in de categorie: filosofie