Alle inzendingen over overbrugd

De Walen hebben in het taalconflict de tegenstelling overbrugd en beloofd de bal ballon te noemen alleen bij ballen door de lucht.…

Verwijten waren toen niet van de lucht, Maar nu is elk verschil vlot overbrugd.…

jouw sterren zijn mijn sterren jouw maan is ook mijn maan maar de afstand naar jou is mijlenver hier vandaan jouw zon is ook mijn zon we kijken naar dezelfde lucht maar de afstand naar jou hoe wordt die in hemelsnaam overbrugd…

ik heb haar muziek beluisterd hoorde woorden die haar bekoorden zij was ontluisterd maar in haar hart klonken nog de melodieën van vroeger tonen overbrugden wat eerder gescheiden was over goede smaak werd getwist het compromis zal worden gemist we deelden fragmenten uit de symfonie van het leven jouw onvoltooide is de laatste…

Mijn kids kostbaar dichterbij overbrugde afstand maakt me blij. Vertrouwd straatbeeld om me heen, ziel ontdooiend minder alleen. Langzaam vind ik weer mijzelf door liefde van mijn wederhelft. Al mijn wensen uitgekomen, een plek om oud te worden met de man van mijn dromen!…

zag de ogen samensmelten in een blik die aansprak mij te helpen alle kleuren zijn geweest het was hun geest die overbrugde wat onneembaar leek dimensies gaf aan wat begraven lag geen leven had gekend bij geboorte al was dood gewenst kleedde schaduw aan met opgestane licht bracht zicht op dagelijks bestaan ik ben herrezen om…

jij was de lach die ik in gedachten zag cirkelend tussen uitbundigheid en passionele intimiteit met in je ogen de horizon als lief perspectief we doken naar liefde in eindeloos diep kozen de verte want dichtbij was bezet overbrugden problemen die zo niet bestaan wisten elkaar in dit raken toch gelukkig te maken…

Terug in tijd klopt mijn hart, immer als vanouds voor jou Wij liepen toen de toekomst tegemoet Daar destijds onze woorden oceanen hebben overbrugd klinkt een echo van liefdeslessen die ik opnieuw en weer helemaal wil gaan beleven Sluier van neerslag uit het verleden langzaam door zon verdrongen Inmiddels ben ik door het heden…

ik wist dat je bloeide had je knoppen al heimelijk gezien maar de bloem mocht er nog even niet zijn als ons lief geheim dat meekeek in de blikken van onze ogen lachte in samen plezier de tijd heel vaak met ons deelde ook al was die helaas niet van hier waar gedachten afstand en tijd overbrugden stond ons paradijs waarheen…

ik draag blauw een kind van wind water en ijs uit conceptie van een koude vorst en de warme moederborst wij lijnden niet in diepgaande affectie contrasteerden levensgroot de verschillen die wij maakten overbrugden onze generatiekloof nooit heb ik echt warm gezorgd wist haar kille levenslied zij zong bevroren tranen in het…

ze keek me aan schonk mij haar warme lach overbrugde met haar ogen dat wat wij nog steeds niet konden geloven of wij nu spraken dansten of zongen tikkertje speelden en sprongen op een lied van het publiek zichtbaar waren wij stapelverliefd wij hebben alle roddels vermeden over de tijd die wij scheelden het ging van harte zonder…

Het Generalife fluistert mij woorden toe: kijk naar de blauwe lucht, voel mijn warmte, stap naar het opvlammende vuur, 2000 kilometer overbrugd in één diepe zucht.…

het spelden prikken is voorbij geen woord valt onvertogen het was genoeg voor allebei stilte predikt nu ons onvermogen de paden kruisten in een langgezocht ontmoeten herkenning huisde in een woordenloos begroeten we overbrugden de ravijnen die ons scheiden zuchtten om de pijn die de eeuwen ons deed lijden geschapen als een paar…

Alleen op de wereld gesteund in alles intense rust diepe gedachten ontspanning kloven krijgen bruggen watervallen ladders hemelen komen dichterbij afstanden vervagen sterren worden tastbaar dromen worden werkelijkheid aanraking wordt liefde woorden blijken strelende gedachten leven wordt voortbestaan eeuwigheid wordt overbrugd…

schrijven, reizen en ontsporen Begeeft zich op glad ijs en raakt bevroren Start stil de bouw van het zichzelf omheinen En dodelijk vermoeid en wars van hulp Bereikt hij dan zijn elpenbenen schulp Worden wij door ivoor van hem gescheiden Niet wetende van al het voorbereiden Dan, na een allerlaatste, diepe zucht Wordt er gekloofd wat ooit leek overbrugd…

Wanneer ik met de eigen schaduw vlucht Langs starre straten en kanalen En luister naar de eindeloze zucht Waarmee mijn longen ademhalen Zie ik geen enkel noodlot overbrugd Door mijn verdwenen idealen. Ik ben een grijze dag, een leeg gehucht, Een labyrint waarin ik zal verdwalen.…

ik was verward, de wijzers van de klok vertraagden, waren niet vooruit te branden ze stonden stil en ik stond voor het blok toen niemand acht sloeg op mijn offerande ik wilde vuur ontsteken met m'n stok geen vonk sprong over, elke poging strandde tot onverwachts het rookgordijn optrok en ik, uit as herrezen, me vermande je overbrugde afstand…

ik was verward, de wijzers van de klok vertraagden, waren niet vooruit te branden ze stonden stil en ik stond voor het blok toen niemand acht sloeg op mijn offerande ik wilde vuur ontsteken met mijn stok geen vonk sloeg over, elke poging strandde tot onverwachts het rookgordijn optrok en ik, uit as herrezen, me vermande je overbrugde afstand…

terwijl ik verlangen weer verberg achter mijn verfoeide rokershoest deze morgen echter verschijnt de dageraad opnieuw het draagt een verschoond lichtblauw gewaad zo wordt de tijd overbrugd en schildert weer vragende ogen, toekomstgericht ook gister lijdt, zo blijkt aan een vergankelijk gerucht…

Als we beiden de verste sterren gadeslaan gepriemd op het zwarte canvas van de kosmos wordt de afstand driedimensionaal overbrugd en kom je zwijgend uit het niets vandaan, in elke hand de contouren van ons verhaal,een aubade aan de tijd waarin ik berust en ademhaal.…

Als we beiden de verste sterren gadeslaan gepriemd op het zwarte canvas van de kosmos wordt de afstand driedimensionaal overbrugd en kom je zwijgend uit het niets vandaan, in elke hand de contouren van ons verhaal,een aubade aan de tijd waarin ik berust en ademhaal.…

oude zon zich uit een verrukkelijke hemel laten vallen in de krimpende schaduwen van de morgendauw omlijst door stille woorden zullen altijd in ieders armen rusten sporen wat ons verlicht en wat zich uitbreid als we de helderste sterren gadeslaan een gouden stip aan de horizon van verre kusten, worden afstanden driedimensionaal overbrugd…

Opgetut overbrugden we de vijf kilometer die ons huis scheidde van een voormalige bioscoop waar we op een glimmende, houten vloer op muziek van de Rollingstones de avond stukdansten. Daar wachtten ongeduldig de zestigjarenmeisjes tot iemand van het andere geslacht hen ten dans zou vragen.…

Niet die rotmeid of dat joch enkel proef ik van gister het bitterzuur Verstopt zit ik achter mijn dikke muur waar niemand mij nog kan verwonden Maar als ik soms door de voegen gluur zie ik dat ik mezelf nooit heb gevonden Voor ‘t pesten achter een wal gevlucht waar nu ‘t eenzaam mij heeft gevonden De tijd heeft ‘t verdriet niet overbrugd…

O -vervolg- O In duizelvaart wordt de afstand overbrugd naar een supermarkt in het plaatsje Koedood waar ze zich begeven naar het aanbod van meestal zo onherkenbaar mogelijke stukjes ex-dier Tot verbijstering van het winkelend publiek komt even later een scala van dieren te voorschijn uit koelvakken en schappen -Kijk mamma allemaal dieren…

was en uiteindelijk toch na jaren de keuze kwam voor serieus beroep kundig als verpleegster wilde zij als florence nightengale of zuster clivia in mensenredders voetspoor treden waarna zij de jaren komen zag en gaan tot eindelijk zij haar charmes gooide gelijk een bond-meissie in verleidelijke strijd waar de liefde wist te verbinden overbrugde…