inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.837):

Gerucht

de liefde laait even op
terwijl de ronde warmte
zakt achter de zuigende kim
maar hoe kan ik haar
doorgaand loven
als onze stemmen
gedwongen doven

en met een diepe zucht
bij open raam,
de koude van het afscheid
naar voren wordt geschoven

is de stilte
besmet met roest
en dreigt verte allengs
samen te ballen tot een
afgetopte knoest?

terwijl ik verlangen weer
verberg achter mijn
verfoeide rokershoest

deze morgen echter verschijnt
de dageraad opnieuw
het draagt een verschoond
lichtblauw gewaad

zo wordt de tijd overbrugd
en schildert weer vragende ogen,
toekomstgericht

ook gister lijdt, zo blijkt
aan een vergankelijk gerucht


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 6 augustus 2013


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 190

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
wietewuiten
Datum:
7 augustus 2013
met zulk gerucht mag je me steeds wekken, julius! knap!
Naam:
Jeroen Splinterman
Datum:
6 augustus 2013
Een heel intens gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)