Alle inzendingen over overlijden kind

het thuisfront van de mobieleeenheid is ook een belangrijk geheel zijn eventueel ziek of overlijden kind daarvan betekent heel veel hij zij moet dit alles verwerken dan zoveel kabaal op straat de baas roept eropaf straks is het te laat de demonstrant moet zich houden aan de voorgeschreven regels beluister de burgemeester…

we wisten het zeker: jij zou voor altijd duren tot die lege uitgestrekte dag en het onwezenlijk stil werd in onze straat het licht ebde weg je kindertijd was even smal als de doodskist waarin wij jouw broze lijfje zachtjes legden…

Een begrafenisondernemer uit Leiden Verdiende zijn geld met overlijden. De een zijn dood Is de ander zijn brood Ook toen hijzelf kwam te overlijden.…

En kon er alleen maar naar gissen waar hij gebleven was als kind begrijp je dat niet En had toen veel verdriet De gedachte aan hem doet nog steeds pijn Dat hij nooit meer in mijn leven zal zijn. Overlijden van mijn vader toen ik kind was.…

ze bleef aan de slag alles ordenen, opruimen, organiseren voor haar overlijden, voor haar dood net negentig (90) ligt ze in Pniel verpleeghuis, annex hospice ze heeft zicht op overlijden haar ogen dicht, haar lichaam rustig ze ging overlijden, ze ging blind dood!…

Die overlijdt, is over lijden; En vreest men nog voor overlijden?…

Ben Jouw hand, waarin mijn bange hand. Je wilt me meenemen, maar ik wil niet, ik kan niet. Ik wil nog zoveel, moet nog zoveel. Ik ben zo bang, voor het donker, voor het niets, voor God. Is er een god? Er is een god. Ik ben zo moe. Ik kan niet meer, wil niet meer. Ik geef je mijn hand. Mijn bange hand, in jouw hand. Je…

jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang. jlb met zoveel plannen heb je nog jaren nodig om die waar te maken jlb…

De kleinste bloem is daar als de hoogste eik Alle koningen en kinderen zijn daar gelijk Laat die laatste droom nu maar komen En wees niet meer bang Uw nacht van vrede is gekomen Na een leven lang Waar u gaat is geen is geen haat en pijn Het heetste vuur wordt als een kaars zo klein.…

dood kronkelt dagen tot een langgerekt rouwlint vol herinnering…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

Jaarlijks overlijden in de sub Sahara een half miljoen kinderen aan malaria Ze zijn arm en ondervoed Gaan dood alsof het zo wezen moet Terwijl één euro muskietennet ze van vroegtijdig sterven redt Waarom dan nu die heisa om ebola Is het de vrees dat het virus dra toeslaat BUITEN Afrika?…

overlijden het lijden overstijgen…

-jaren na z'n overlijden- dat ik verlang naar zijn verjaardagen.…

Jaarlijks overlijden in de sub Sahara een half miljoen kinderen aan malaria Ze zijn arm en ondervoed Gaan dood alsof het zo wezen moet Terwijl één euro muskietennet ze van vroegtijdig sterven redt Nu overladen we de wereld met schulden, leed en dwang om aan levens van oude dikzakken nog wat dagen vast te plakken…

noem mij toch niet dood overlijden is veel meer het lijden voorbij…

" Oma sprak: "Lief kind is het mode" "Ja oma het is mode" "Nou kind dan is het MOOI" Toelichting: mijn oma, mijn grootmoeder van vaders kant overleed in 1962 op 84 jarige leeftijd, werd weduwe op haar 39ste en heeft zich tot haar overlijden in het zwart gekleed en zeer sober geleefd, deze uitsprak van haar typeert haar filosofische…

Je kwam in mijn leven, heel even Als een stille vlinder Die plots fladdert in mei Zo warm, zo lief, zo broos Je hebt me je lach gegeven Als een zonnebloem Die kijkt naar mij Zo groots, zo mooi, zo warm Je hebt me een parel gegeven Als een fonkelende ster Die staat te schitteren in de nacht Zo wit, zo hel, zo licht Misschien was je…

(voor lieve vrienden) Toen die dag dacht ik dat mijn liefde in stukken was verscheurd vierentwintig jaar terug vandaag nog steeds brokken maar het zal ons lukken want door wassende tranen is weer liefde bijgekleurd bij alle stukken en brokken waar ik vandaag bij stil wil staan weet ik dat we steeds knokken maar er rest toch nog altijd…

je hebt je kind gedragen, negen maanden, tweehonderdtachtig dagen en daarna gezwoegd en liggen zweten tot de hemel is opengereten. Dan heb je je kind gebaard, in helse pijnen jezelf niet gespaard, ach kon je tijdelijk verdwijnen in een leegte , in een niets meer zien of horen totdat het wonder is geboren.…

Doordringende oogjes die je aankijken bijna smekend om het stukje aandacht klamme handjes die je willen bereiken een hopeloze schreeuw in een kille nacht Tranen van een kind continu in aantocht vreselijke pijn laat zich meedogenloos lezen terwijl het altijd tegen de pijn vocht wordt het nu door het leven afgewezen Absoluut het ergste…

Onderweg naar hemelsblauw maar verdorie nog veel te jong nog zoveel wat ik zeggen wou totdat de realiteit binnendrong Dit kan toch helemaal niet waarom dit allerliefste kind ik merk dat ik volschiet omdat de pijn mij verslindt Ik zing voor jou nog net hoorbaar maar weet…het is voorbij jij aait mij door mijn haar en zegt: blijf alsjeblieft…

als een jonge vogel die los van zijn nest wil komen slaat het kind zijn armen fladderend op en neer het ondoorgrondelijke water kan het tere niet dragen opent de stomme onverzadigbare kaken om de mond te snoeren van het weerloze kruipend neemt het stille geweld bezit van wat het niet tillen kan als het kind de kleine armen strekt buigt…

De plant die zich voor groei had aangeboden Werd wervelloos in slechte grond gekneld. God weet wat Hij vertelt en liegt over de lieve goden, God weet dat Hij verliezen kan want God is Spel. Maar over ziekte en dood zal Hij nog lang en warmer praten, Want Hij kent zin en wet, en hier misschien geen oplossing Tenzij dat Hij ons later roept voor…

Ik schrijf geluk. Gij schrijft nog leven. Ik zie hoe gij uw dagen vult Met eten, jagen, kommer, vlucht, En hoe gij daaraan zult begeven. Ik was de knaap die tussen u zou wonen, Maar die een eigen wereld kleuren mocht, En die hier vond wat gij niet zocht, De knaap die kleurde met zijn dromen. Ik schrijf geluk. Ik werd nu vrijgegeven, Om…

Ik heb u nooit door bitterheid bedrogen, Onder mijn huid bloeide blijmoedigheid, Want ook de bloemen leven snel en open, En leven heet vergankelijkheid. Nu lopen vogels in de vlakte van mijn ogen. Ik ken de onschuld van de made, ken de averij. Dit is mijn dageraad, de moed voor regenbogen, Gods jonge vingeren verwekken mij. Ik laat u nog…

het was een witte lege dag in een slapend gehucht ik betrad het sobere kerkje of ik de deur achter me wilde sluiten ik las je ingemetselde naam op de vale muur: Gaston Bellot 1939-1945 mort en captivité het was een lege droeve dag…

als ik de wereld wil zien sla ik een boek open nu val ik stil in jouw dodenboek je stem kan ik niet horen je kleine lijf niet van jezelf een eiland van pijn ingesloten als een insect in barnsteen vanuit de dood ontvouwt zich het broze alleen zijn dat je in een trage rit naar de dood voeren zal je…

ik weet niet meer dat jij er niet was dat je nog niet bestond in de stilte van de nachthemel kan ik de aarde niet meer verdragen het kleine leven zal als de doden niet weerkeren rouwen kan ik niet in ijstijden is de lente een slechte leugen de winter eindigt niet je onschuld je tederheid kan ik niet vergeten in deze kille…

Geliefden raak je niet kwijt als ze overlijden. Ze vullen je geheugen met herinneringen die een glimlach doen verschijnen.…