Alle inzendingen over rechtop

De volgende dag ging hij met haar naar boven hij ontkleedde ze drukte ze tegen de deur aan penetreerde ze rechtop zonder een woord…

Ze zat daar rechtop en keek, de ogen op éne streek. Stil licht school daarin, een lach- of een schreibegin. Haar handen en haar gezicht waren in de kamer licht, haar ogen lichtten naar voren – de stilte deed ruisen horen. Ik wachtte of ’t spreken begon, langzaam aan ze begon woorden stil na elkander als kindergewandel.…

spiegelde ons leven terwijl ik stil bleef staan liet jij de caleidoscoop van jaren gaan de affiniteit was weg ieder detail was al eerder gezegd in perspectiefloos constateren in confronteren konden wij elkaar niets meer leren jij bleef de tunnel waar ik leefde wij verdwenen uit beeld maar voordat ik beneden was stonden jouw scherven al rechtop…

ik wist dat het glas van de stormlantaarn zou breken in de aanwakkerende wind ook van het schip dat zou vergaan door het overslaande water licht kon niet langer branden bedolven door metershoge golven zag het glas rechtop in het gras hoorde nog de zee van vannacht…

fjorden en druipsteen rijpend op metaal mevrouw natuur is weer eens met vormen aan de haal bonte kleuren, bombastische kleurschakeringen tot een gebrek zwartgeblakerd weergeeft hout versteend in de tijd waarin het leeft 't was vast een ontzettend creatieve boktor die groeide volgens levenslijn en waarderingen de rode loper geeft de volledige…

sta nog wel rechtop maar brokkel al wel gestaag naar horizontaal…

Er zijn er die ook dood nog rechtop blijven staan...…

zie je stappen lopen je lijfje iets gebogen ogen nog geen meter ver maar ergens komt de confrontatie het zebrapad en oogcontact een lach en vrije overgang je schouders rechten weer ja weet en voel jezelf vrouw…

Het is de hand van God, die dag en nacht over me waakt en me telkens vasthoudt om mijn middel zoals jij als ik omval, als ik niet rechtop sta. ---------------------------------- Uit: "Rozen verwelken, bloemen", 2006.…

gister fier rechtop kopjes nu al gebogen gekocht op de markt eigenlijk in het koelhuis waren ze al gestorven…

Soms als ik denk dat ik leef loop ik rechtop en spuug ik het in mijn eigen gezicht Zo vertrouwd als het voelt is het ook…

de spiegel brak scherven stonden rechtop in het gras waar het beeld zonder licht begraven was…

Teer paars bloeit tierig rondom de dode boom, die stevig rechtop staat.…

piepklein egeltje kruiste parmantig mijn pad snuitje spits vooruit fier rechtop zijn stekeltjes alsof hij geen vijand had…

(tanka) Varens in april liggen bruinverdord, warrig op het lentegras, beschutten hun nazaten, die, klein en teer, rechtop staan.…

Je zou ze willen kussen en omarmen zoals ze daar staan de dagen te vullen rechtop maar wankel als dominostenen met alleen maar zwart en steeds meer witte stippen.…

Koffiekop net rechtop. En het blad net niet nat.…

zichzelf ik loop rechtop en kijk in de ogen van mensen en ja hoor, soms zie ik daar betrokkenheid in en voor alles liefde hoe zwaar hun last ook is.…

Een verliefde zatlap uit Amsterdam Die zachtjes aan z'n grenzen kwam Sprak door de drank bevangen Ik laat hem node hangen Voor rechtop ben ik veel te lam…

het heft staat fier rechtop schuldige letters sijpelen traag over woorden van liefde zij stierven een vroege dood daar egoïsme de voertaal bleek…

Laatst had ik van een vriend Een nieuwe schoor gekregen Ik sta nu weer rechtop En volop in het leven. Dus de komende tijd Kan ik er nog op hopen Dat ik weliswaar niet snel Maar schoorvoetend kan lopen.…

Hoe kan ik door rakend onhandelbare zaken heen kijken als ik door zicht op ze de andere kant niet doorgrond; het is al moeilijk zat en met jou te gaan over lijken, wezenlijk te verstaan dat de mens eens rechtop stond.…

In het licht van de ochtend lijkt het leven zoveel groter zoveel geruster dan het duister en achter het gordijn aan de zondagse zonzij staat fier rechtop de wakkere wereld…

Aan het water, in het water groen van bomen blauw van lucht, zit ik rechtop neergebogen met mijn ja en nee Met mijn nee en ja tenzij, half welwillend in verzet tegen postmodern vermanend tanend achteruitgangsgeloof…

Tijgerbekken bijten in het zand van het strand Laat zonlicht oogt tussen de wolken Grommend beest Fietsklem Haaientand rechtop in het zand Schuim bijt in mijn schoen Callantsoog…

In onze tochten naar de hoge top Blijkt nu uit versgelezen oude sporen Dat wij al heel wat langer punten scoren Miljoenen jaren staan wij al rechtop Ik ben benieuwd naar cijfers over speerpijn En hoe lang we al met scheerschuim in de weer zijn…

Ik zocht naar mooie woorden maar vond alleen maar stenen Gestapelde dolmen Menhirs rechtop In lompe hoekige ronden Ik zat op ze Klom en klauterde En het ‘louterde’ Toch een mooi woord gevonden!…

midden in de nacht begint het gezoem opeens zit ze rechtop wat is er, wat is er bromt slaperig haar man hij denkt aan een mug ze doet een lampje aan pakt pen en papier schrijft snel een zin…

In dat pakhuis lag alleen nog verstarring opgeslagen in onwrikbare rekken lagen de gereedschappen aan elkaar geklonken en in een hoek stond rechtop een roestige overall met niemand erin. -------------------------------------------- uit: 'Een staanplaats aan zee', 2000.…

Men zegt dat mannenhersens niet bestaan Wanneer je in mijn schedelpan gaat kijken Dan schijn ik daar ook op een vrouw te lijken Zo gaat mijn hele zelfbeeld er dus aan Nou zat ik al rechtop bij ieder plasje En wie nu lacht, die mep ik met mijn tasje!…