Alle inzendingen over rechtvaardigheid

Rechtvaardig noemt men ons rechtssysteem, want iedereen heeft gelijke rechten. Hoe rechtvaardig is het dan als álles waar we voor moesten vechten, met de grond gelijkgemaakt wordt? De zorginstellingen, ziekenhuizen, ziekenfondsen, verzekeringen, pensioenen, álles moet worden aangepakt!…

die ogen waar immer traan achter stond Haar leven, zuiver onvermogen huilde tot aan de morgenstond Ze was niet gracieus en zo dom dat meisje met haar dikke kont Van de lelijkheid een optelsom zij was wel de enige die ’t vond Ze was zo mooi, dat zag ze niet veel te kritisch, uit onzekerheid Haar ogen huilden van verdriet toch kwam er rechtvaardigheid…

De dood is in mijn leven: de enige rechtvaardige. Geen mens, die niet met kritische toon werd bekeken. De mensen, ze zijn dom; in het allesomvattende Licht bleken ze. De dood liet de dood wederkeren. Slechts de dood en ik zijn vrinden. Een heel leven lang beminden we elkander.…

Wanneer rechtvaardigheid wordt gehandhaafd, als men het met respect bejegend zou met het woord dan beter begrijpen, of : is hier een bijsluiter bij nodig?…

Niet door grof geweld wordt onrecht neergeveld, maar door zachte krachten die rechtvaardigheid verwachten.…

Heeft toegeslagen Als de Egyptische plagen Verslagen door De Rechtvaardige…

Kleine vogel altijd in de weer steeds maar bezig keer op keer. Vliegt binnendijks en buitengaats ziet goed en kwaad maar soms ook onrecht, dat doet jouw kleine vogelhartje zeer.…

gelaten verdragen dat een ander in weelde woont wat rechtvaardigt dit verschil ik moet altijd zo zwaar zwoegen voor mijn bescheiden beloning een ander leeft voor het genoegen als een ongekroonde koning wat rechtvaardigt dit verschil die ander graait emolumenten en riante bonussen bij elkaar ik krijg slechts geteld in centen rechtvaardigheid…

Is dit wat wij rechtvaardigheid noemen? Alleen een kleine schadevergoeding een prijskaartje op jouw pijn. Men zegt: "Deze gebeurtenis zou hem niet zijn hele leven moeten achtervolgen." En het slachtoffer dan?…

In Polen heeft slecht één partij de macht De vrije pers wordt openlijk gebreideld Elk oppositieplan wordt grof verijdeld Het democratisch denken omgebracht Recht én Rechtvaardigheid? Een eufemisme Het lijkt verdacht veel op het Krommunisme…

van onschuldige schepelingen werden levens gekocht de prijs was hoog onder een rechtvaardige zee eeuwig bakzeil…

wat kust ge deze verzen, Lieve schone, kus ze niet: Of zijn verzen zo veel waardig, Wees dan, schone, wees rechtvaardig, Ik ben louter minnelied!…

(1926-2008) er zijn mensen die zeggen dat doodgaan behoort tot het zeer weinige dat niet zou mogen terwijl het in werkelijkheid het nog enige rechtvaardige blijkt te zijn wat er nog is…

het is niet voor niets een slaap rechtvaardig maar voordat ik waardig onder een dekbed verdwijn heb ik de ochtend nodig en ik druk op een knop morgen sta ik weer op wekker wakker…

De klok, rechtvaardig of niet, maar onherroepelijk.…

Nog even en de spelen zijn voorbij Weg camera's, reporters en geen vragen Dan worden Pussy's in elkaar geslagen En mietjes zijn voor ons ook geen partij Genoeg over rechtvaardigheid gezeurd Nu opgerot want wij zijn aan de beurt.…

Heel simpel Ik pimpel Mijn nacht naar morgen Verdrink de zorgen Geen zoenoffer Ik duik in mijn koffer Rechtvaardig mijn slaap Met welgemeende gaap Want, wederom Heb ik u gelezen Recht buigt krom Bewering onbewezen…

kwam op voor hen die geen stem hebben en worden uitgebuit vermoord voor hun huid, vlees, of gebruikt voor vivisectie zijn hart verpand aan de strijd voor rechtvaardigheid wat zullen ze hem liefdevol onthalen in de apenhemel rust zacht Opa Water…

uit het open raam het valt op de harde grond tussen de oren en spreidt zich als een wolkje uit verscholen in het struikgewas toch blijft hij geloven in een soort rechtvaardigheid die niet van deze aarde is hij kromt zijn rug, schommelt komt geruisloos overeind…

Ik dacht als kind dat altijd wel zou gelden: Ze leven lang, gelukkig en rechtvaardig. Ik ben een stukje ouder ondertussen En geloof niet meer zo sterk in wakker kussen.…

Kwestie van rechtvaardigheid. Maar het grote kunnen Is elkaar het licht in de ogen gunnen.…

Dat God een man is ligt erg voor de hand Geen vrouw zou deze chaos ooit creëren Zoiets is louter weggelegd voor Heeren Die rommelen maar aan zonder verstand Voor feministen lijkt die H rechtvaardig De vrouw is hier met recht niet gelijkwaardig…

Haar allergrootste straf Is haar voorspelbaar lot Voor haar rest het kaf Het koren van de zot Ik laat mijn grieven Dan ook voor wat ze zijn Geen vuur, geen sneer, geen wraak Geen krenk en ook geen pijn Laat, voor deze blaaskaak, De tijd mijn oordeel vellen Zodat ik dan naderhand Met vreugde kan vertellen Toch gelijk te hebben…

De rechtvaardige volgde Gods gezant die fel verlicht stond op de heuvelrug. Angst beroofde de vrouw van haar verstand: het is niet te laat, je kunt nog terug naar Sodoms muren van jouw kindergrond, naar waar jij zong en eens gelukkig was, naar open vensters in de ochtendstond, waar jij je kinderen ooit de les las.…

Nemesis, Maät, Portia Godinnen van gerechtigheid Met zwaarden zilver en zuiver Trekken zij ten strijd' Zij doorboren ieder onrecht Totdat ieder recht is gedaan En wie hen op hun weg komt Kijken zij genadeloos aan Hun zwaarden treffen het duister En het licht breekt er doorheen Voor wie de weg ooit kwijt was: Dat licht, daar gaan we heen…

Ineengekrompen op de tweezitsbank: een zeemeermin in nood, daar aangespoeld, te zwaar beladen met ballast, die stoelt op lucht, gebakken lucht, op stank voor dank. De zwarte wolken waarvan het krioelt, verdrijven zicht. Onaanhoorbaar de klank van mijn coryfee, die zo rank en blank de zee met tranen van onschuld doorwoelt. De waterspiegel…

Afgunst? Kortzichtigheid? Abraham Moszkowicz Is door de tuchtraad De wacht aangezegd. Sprake zou zijn van een Integriteitsgebrek. Mij lijkt dit oordeel Geheel onterecht.…

Ben al een tijd niet meer verbonden met de wereld om mij heen, maar om dit nu narcisme te noemen of een gebrek aan medeleven, nou nee, eigenlijk niets van dit alles, het is meer een bedradingsprobleem, die hele lichte vorm van Asperger waaraan ik zo zwaar til, t’is niet niets, in wezen alles voor mij, een nieuw geloof dat ik graag met verve…

Ik klaag, want alles wat zo mooi begon ging langzaamaan naar de verdoemenis, wat immers niet meer te verbloemen is hoewel ik soms gedaan heb wat ik kon. Wel hebben wij elkander op het laatst bedonderd en constant te veel gezopen, dus dat het heel ellendig af zou lopen lag voor de hand en heeft geen mens verbaasd. Het leed is niet van gister…

Streng maar rechtvaardig is daar Inge B., Gedichten.nl doet lekker mee.…